بیت امام در قم

‏‏بیت امام در قم‏

‏‏در طول مدتی که حضرت امام در تبعید بودند، شاگردان و علاقه‌مندان‏‎ ‎‏ایشان تلاش کردند که بیت معظم له در قم همچنان دائر و باز باشد. در‏‎ ‎‏آغاز مرحوم آقای شیخ علی اکبر تربتی، مسئولیت اداره بیت را بر عهده‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏رژیم شاه خیلی دوست نداشت بیت امام فعال باشد ولی علاقه‌مندان‏‎ ‎‏ایشان به هر صورت بود نگذاشتند این کار عملی شود. فضلا و طلاب‏‎ ‎‏پیوسته به بیت رفت و آمد می‌کردند. من خودم نیز می‌رفتم، می‌نشستم و‏‎ ‎‏یک چایی می‌خوردم، فقط به خاطر این که درش بسته نشود. البته‏‎ ‎‏مأموران ساواک و اداره آگاهی شهربانی هم به‌طور نامحسوس رفت و‏‎ ‎‏آمدها را تحت نظر داشتند، حتی جاسوس هم گذاشته بودند. آن‌ها‏‎ ‎‏می‌آمدند و می‌نشستند و اخبار و حرف‌های زده شده در بیت را‏‎ ‎‏خبرچینی می‌کردند. ساواکی‌ها همیشه در کوچه یخچال قاضی، حضور‏‎ ‎‏داشتند؛ حتی شب‌ها نیز از رفت و آمدها غافل نبودند.‏

‏‏بازاریان و افراد دیگری که می‌خواستند وجوه شرعی پرداخت کنند، از‏‎ ‎‏ترس نمی‌توانستند به بیت مراجعه کنند، چون شناسایی می‌شدند و مورد‏‎ ‎‏تعقیب و اذیت قرار می‌گرفتند. ولی به وسیله‌ واسطه‌هایی بدهی‌هایشان را‏‎ ‎‏می‌فرستادند. نماینده حضرت امام در تهران، مرحوم آقای لواسانی بود، به‏‎ ‎‏همین خاطر به منزل ایشان هم رفت و آمد زیاد می‌شد. تمام وجوه شرعی‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏پس از تبعید امام به نجف، شهریه ایشان در اوائل به نام آقای آشتیانی‏‎ ‎‏پرداخت می‌شد، ساواک این را می‌دانست و کاملاً از آن اطلاع داشت؛‏‎ ‎‏بعد که یک مقدار حساسیت‌ها تقلیل یافت، به نام خود امام ادامه پیدا‏‎ ‎‏کرد. آقای پسندیده هم به عنوان نماینده امام در قم، به‌طور رسمی مطرح‏‎ ‎‏بود و حق امضا داشت.‏

‏‎ ‎

‏‎