مقدمۀ ششم: حضور قلب در نماز
[سؤال 1328] 629
بسمه تعالی 9 / 8 / 1358
اول با سلام شروع می کنم و امیدوارم که این سلام مرا که از ته دل بر می خیزد و به طرف سرور عزیزم پدر بزرگم رهبر عالی قدرم و امام پاک و بزرگ مهربانم به وسیلۀ یک تکه کاغذ بی ارزش از ناحیه دور از دل کوه از شهری دور در استانی عقب افتاده در کشوری بزرگ و در دل انسانی بی ارزش می فرستم بپذیری. من از پدر بزرگوارم سؤالی داشتم که در مورد نماز بود و این سؤال به این ترتیب است که من وقتی به نماز می ایستم هر قدر تلاش می کنم از متن نماز که باید خیلی انسان با حالتی خداگونه که فقط مخصوص خدا است کلمات را بگوید، لغات عربی را من خوب می گویم ولی فارسی را هرچه می خواهم در معنی اصل آن فرو بروم کسی مثل این که از من جلوگیری کند من را پرت می کند و به مسائل مادی فرو می برد. از کسی سؤال کردم اول گفت که این شیطان است که تو را فریب می دهد و بعد هم مرا مأیوس کرد که کاری نمی شود کرد. و سؤالی دیگر از او کردم گفت برو معنی نماز را یاد بگیر معنی نماز را هم یاد گرفتم معنی نماز را در پیشم گذاشت باز هم موفق به جلوگیری از انحراف نماز نشدم و امیدوارم که شما مرجع عالی قدرم راهی پیش من بگذاری که بتواند مرا یاری کند. در پایان سلامتی شما و طول عمر به شما و همۀ کسانی که به این انقلاب خدمت می کنند از درگاه خدا خواستارم .
در ضمن خواستارم که شما با خط خودتان بنویسید.
بسمه تعالی، دقت زیاد لازم نیست و نماز به نحو متعارف صحیح است و
استفتائات امام خمینی (س)ج. 2صفحه 110
خضوع و توجه را به اندازه امکان رعایت کنید.
[سؤال 1329] ----> 2857
5. اگر شخصی نماز بخواند و در طول نماز، حضور قلب نداشته باشد و بعد از نماز پشیمان شود آیا می تواند همان نماز را دوباره بخواند؟
بسمه تعالی، اعادۀ نماز مانع ندارد رجاءً و از وسواس احتراز کند.
[سؤال 1330] ----> 7006
7. اگر کسی معنی نماز را نداند آیا نماز او درست است؟
بسمه تعالی، نماز صحیح است.
[سؤال 1331] 630
بسمه تعالی 17 / 2 / 1361
در نمازهای یومیه و یا نماز جماعت، به طور کلی نمازهای واجب، چنانچه نماز را کاملاً صحیح بخوانیم و هیچ گونه غلط و یا اشتباهی نکرده باشیم، ولی نماز با حضور قلب و خضوع و خشوع نبوده، آیا می توانیم دوباره آن نماز را بخوانیم یا خیر؟ به امید پیروزی اسلام، والسلام علی من اتبع الهدی .
بسمه تعالی، مانع ندارد؛ ولی لازم نیست؛ بلکه اعاده خلاف احتیاط است.
استفتائات امام خمینی (س)ج. 2صفحه 111