خصوصیات آقای تهرانی

خصوصیات آقای تهرانی 

‏آقای شیخ عباس تهرانی، شخصیت و اخلاق مخصوصی داشت؛ من خیلی با ایشان مأنوس بودم. ایشان از برنامه های طاغوتیان اجتناب می کرد و از این جهت تحت تأثیر مرحوم آقای میرزا صادق تبریزی قرار داشت ـ میرزا صادق آقا تبریزی، پدر صادقی‌هایی بود که در بیت آقای بروجردی بودند ـ مثلاً کت و شلوار را حرام می‌دانست. چون آن وقت من هم معمم نبودم، آن قدر به بیخ گوش من خواندند و به بعضی روایات هم استناد  کرد تا این‌که بالاخره آن کت و شلوار را خودشان از تن من درآورد و عمامه را بر سرم گذاشت. ایشان به بعضی روایاتی که می‌فرماید: کسی که لباسش مثل لباس ما نباشد، چنین است، یا مسلمان نباید در لباس پوشیدن، خودش را شبیه غیر مسلمان کند، استناد می کرد و می فرمود که اشکال دارد.‏

‏البته آن وقت من خدمت حضرت امام رسیدم و این مسأله را سؤال کردم، ایشان فرمودند: البته لباس های مخصوص و اختصاصی آن‌ها این‌گونه است، مثل کراوات و امثال آن، اما کت و شلوار که لباس اختصاصی کفار به حساب نمی آید. خود آقا شیخ عباس تهرانی از مرحوم سیدابوالحسن اصفهانی در این مورد استفتایی کرده بود، ایشان در جواب نوشته بودند: همه این‌ها حرام است. این در آن وقتی بود که کت و شلوار تازه به ایران آمده بود، ولی نظر حضرت امام این بود که در کشورهای خارجی، کت و شلوار لباس اختصاصی کفار نیست و مسلمانان هم از آن استفاده می کنند، ولی لباسی که جنبه شعاری داشته ‏

‏ ‏


کتابپرتو آفتاب: خاطرات حضرت آیت الله حاج شیخ علی عراقچیصفحه 115

‏باشد و مختص به یک دین و مذهب خارجی خاص باشد، مثل کراوات و یا صلیب و امثال آن جایز نیست.‏

‏آقای تهرانی از شاگردان مرحوم میرزا جوادآقا تبریزی بود و جهت تعلیم و تربیت طلاب مسائل و نکات اخلاقی بسیاری را از استادشان در ذهن داشتند و به مناسبت هایی نقل می کردند که خیلی هم مؤثر بود. درس اخلاق ایشان در مدرسه آیت‌الله حجت برقرار می-شد. هر هفته روزهای جمعه، دعای ندبه خوانده می شد. بعد از آن آقای تهرانی صحبت می کردند. منبر نمی رفتند، همین‌طور نشسته مطالب اخلاقی را عنوان می نمودند که حدود یک ساعت طول می کشید، صدای خوبی داشتند و در آخر روضه هم می خواندند. جلسه بسیار مفید و مؤثری بود. ‏

‏ایشان همان‌طور که گفتم زیر بار برنامه های طاغوت نمی رفت، به همین خاطر تا آخر عمرشان شناسنامه نگرفتند و شناسنامه نداشتند. بعداً فرزندانشان برای خود شناسنامه گرفتند و فامیلشان را هم «محمدی» گذاشتند. یک پسر بزرگشان، حاج احمدآقا محمدی است که از منبری های شهر قم است و الآن شاید حدود شصت سال داشته باشد. پسر دیگرشان حسین آقا، دبیر آموزش و پرورش است و در تهران سکونت دارد. ‏

‎ ‎

کتابپرتو آفتاب: خاطرات حضرت آیت الله حاج شیخ علی عراقچیصفحه 116