تأثیر حب و بغض اهل بیت(ع) در ردّ و پذیرش اعمال

‏‏تأثیر حب و بغض اهل بیت(ع) در ردّ و پذیرش اعمال‏‎[1]‎

‏‏ ‏

‏‏پیروی سبب‏‎ ‎‏پایداری دوستی‏‎ ‎‏اهل بیت(ع)‏

‏‏ولایت اهل بیت عصمت، و طهارت و دوستی خاندان رسالت‏‎ ‎‏ـ علیهم السلام ـ و عرفان مقام مقدس آنها، امانت حق است؛‏‎ ‎‏چنانچه در احادیث شریفۀ کثیره «امانت» را در آیه تفسیر‏‎ ‎‏فرموده اند به ولایت امیرالمؤمنین‏‎[2]‎‏ ـ علیه السلام. و چنانچه غصب‏‎ ‎‏ولایت و سلطنت آن حضرت خیانت به امانت است، ترک تبعیت‏‎ ‎‏آن بزرگوار از مراتب خیانت است. و در احادیث شریفه وارد است‏‎ ‎‏که شیعه کسی است که تبعیت کامل کند؛ والا مجرد دعوی تشیع‏‎ ‎‏بدون تبعیت تشیع نخواهد بود.‏

‏‏     بسیاری از خیالات از قبیل اشتهای کاذب است! به مجرد آنکه‏‎ ‎‏در قلب خود دوستی از حضرت امیر ـ علیه السلام ـ و اولاد‏‎ ‎‏طاهرینش دیدیم، مغرور به این دوستی می شویم و گمان می کنیم با‏‎ ‎‏ترک تبعیت این دوستی محفوظ می ماند. چه اطمینان است که اگر‏‎ ‎‏انسان مراقبت نکرد و آثار دوستی را ترک کرد، این دوستی باقی‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏بماند؟ ممکن است در آن فشارهای سکرات که از برای غیر‏‎ ‎‏مؤمنین و مخلصین می باشد انسان از دهشت و وحشت، علی بن‏‎ ‎‏ابیطالب ـ علیه السلام ـ را فراموش کند. در حدیث است که یک‏‎ ‎‏طایفه از اهل معصیت در جهنم معذب اند، و اسم رسول اکرم‏‎ ‎‏ـ صلی الله علیه و آله ـ را فراموش کنند؛ تا بعد از آنکه مدت عذاب‏‎ ‎‏سرآید و از قذارات گناه تطهیر و تخلیص شوند، اسم مبارک آن‏‎ ‎‏حضرت به یادشان آید به آنها القا شود؛ پس فریاد آنها به وامحمدا؛‏‎ ‎‏صلی الله علیه و آله ـ بلند شود و مورد رحمت شوند.‏‎[3]‎‏(165)‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏محب و شیعه پیرو‏‎ ‎‏عملی‏‎ ‎‏اهل البیت(ع)‏

‏‏پیغمبر اکرم و اهل بیت مکرم او ـ صلوات الله علیهم ـ تمام عمر خود‏‎ ‎‏را صرف در بسط احکام و اخلاق و عقاید نمودند و یگانه مقصد‏‎ ‎‏آنها نشر احکام خدا و اصلاح و تهذیب بشر بوده و هر قتل و غارت‏‎ ‎‏و ذلت و اهانتی را در راه این مقصد شریف سهل شمردند و از‏‎ ‎‏اقدام باز نماندند؛ پس محب و شیعۀ آنها کسی است که در مقاصد‏‎ ‎‏آنها با آنها شرکت کند و پیروی از آثار و اخبار آنها کند. اینکه در‏‎ ‎‏اخبار شریفه اقرار به لسان و عمل به ارکان را از مقوّمات ایمان‏‎ ‎‏شمرده بیان یک سر طبیعی و سنة الله جاریه است؛ چونکه حقیقت‏‎ ‎‏ایمان ملازم با اظهار و عمل است.‏

‏‏     عاشق در جبله طبیعیۀ اوست اظهار عشق و تغزل در شأن‏‎ ‎‏معشوق، و عمل به لوازم ایمان و محبت خدا و اولیای او.‏‏] ‏‏اگر‏‏]‏‏ عمل‏‎ ‎‏نکرد مؤمن نیست و محبت ندارد. و این صورت ایمان و محبت‏‎ ‎‏بیمغز و معنی نیز با جزئی حوادث، و فی الجمله فشار، از بین‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏می رود و صفرالید‏‎[4]‎‏ به دار جزای اعمال منتقل شود.(166)‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

• . بیان شبهه: در احادیث متعدد شیعه نقل شده که محبّت اهل بیت ـ علیهم السلام ـ به طور کلّی کفایت از عمل می کند و با دوستی ائمّه ـ علیهم السلام ـ هیچ معصیت و نافرمانی ای زیان نمی رساند و بدون این محبّت هیچ عمل و اعتقادی مثمر و مفید نیست. این اعتقاد با ایمان به عدالت خداوند چگونه سازگار است؟
• . اصول کافی، ج 1، ص 413، کتاب الحجّة، «باب فیه نکت و نتف من التنزیل فی الولایة»، ح 2.
• .مرحوم فیض(ره)، در علم الیقین، ج 2، ص 1042 ـ 1043، روایتی را با همین مفهوم نقل می کند.
• . تهی دست.