بخش دوم: شبهات پیرامون عدل الهی

موانع شفاعت

موانع شفاعت

‏ ‏

شکست جنود رحمانی در مملکت انسان

‏ممکن است خدای نخواسته به واسطۀ مغلوبیت جنود رحمانی در‏‎ ‎‏آن مملکت و خالی گذاشتن آن را برای غاصبین و نااهلها از جنود‏‎ ‎‏شیطان، هلاکت همیشگی از برای انسان پیدا شود که قابل جبران‏‎ ‎‏نباشد، و شفاعت شافعین شامل حال او نگردد؛ و ارحم الراحمین،‏‎ ‎‏نعوذ بالله ، نیز به نظر سخط و غضب به او نگاه کند؛ بلکه شفعای او‏‎ ‎‏خصمای او شوند.(140)‏

*  *  *

‏ ‏

از دست دادن فطرت توحید

‏اگر فطرت توحید از دست رفت، که فطرة الله است، و به جای آن‏‎ ‎‏شرک و کفر جایگزین شد، دیگر شفاعت شافعین نصیب انسان‏‎ ‎‏نشود؛ و انسان مخلد در عذاب است.(141)‏

*  *  *

‏ ‏

خروج از ولایت حق

‏کسی که خارج شد از ولایت حق و بیرونش کردند از زیر پرچم‏‎ ‎‏رحمت ارحم الراحمین، دیگر امید نجات برای او نیست؛ شفاعت‏‎ ‎‏شافعان نصیب او نخواهد شد: ‏من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه.‎[1]‎‏ کی‏‎ ‎‏شفاعت می کند کسی را سخطناک به خدا است و از حرز ولایت او‏‎ ‎‏خارج است.(142)‏

‏ ‏


کتابعدل الهی از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 202

مغضوب حق بودن

‏حضرات شافعین نیز کسی را که مورد غضب حق است شفاعت‏‎ ‎‏نکنند.(143)‏

*  *  *

‏ ‏

بریدن از پیغمبر(ص) و اهل بیت(ع)

‏خدا می داند که انقطاع از رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ و‏‎ ‎‏خروج از تحت حمایت آن سرور چه مصیبت عظیمی است. و‏‎ ‎‏حرمان از شفاعت آن سرور و اهل بیت معظم او چه خذلان بزرگی‏‎ ‎‏است. گمان مکن که بدون شفاعت و حمایت آن بزرگوار کسی روی‏‎ ‎‏رحمت حق و بهشت موعود را ببیند.(144)‏

*  *  *

‏ ‏

بی بهره ای از نور توحید و ولایت

‏کسانی که از نور توحید و ولایت بی بهره اند، ممکن نیست به نور‏‎ ‎‏شفاعت نائل شوند.(145)‏

*  *  *

‏ ‏

فراگیری کدورت معاصی

‏اهل معاصی نیز اگر کدورت معاصی آنها را زیاد فرا گرفته باشد،‏‎ ‎‏ممکن است پس از مدّتهای مدیدی به شفاعت نایل شوند.(146)‏

*  *  *

‏ ‏

سبک شمردن نماز

‏عن ابی بصیر، قال قال ابوالحسن الاول ـ علیه السلام: ‏لما حضرت ابی‎ ‎الوفاة، قال لی: یا بنی، لا ینال شفاعتنا من استخف بالصلاة.‎[2]‎

‏    ‏‏«جناب ابوبصیر گوید که حضرت کاظم ـ علیه السلام ـ فرمود‏‎ ‎‏چون پدرم را وفات رسید فرمود به من: ای پسرک من، همانا نایل‏‎ ‎‏نشود شفاعت ما را کسی که استخفاف کند به نمازش.»(147)‏

‎ ‎

کتابعدل الهی از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 203

  • . بقره/255.
  • . فروع کافی، ج 3، ص 270، کتاب الصلاة، «باب من حافظ عن صلاته او ضیّعها»، ح 15.