ارتباط ولایت با اعمال
[این] که ولایت و معرفت شرط قبول اعمال است از اموری است که از مسلّمات بلکه ضروریات مذهب مقدس شیعه است. و اخبار در این باب به قدری زیاد است که در این مختصرات نگنجد و فوق حد تواتر است؛ و ما به ذکر بعضی از آن این اوراق را تبرک می کنیم:
عن الکافی باسناده عن ابی جعفر ـ علیه السلام ـ قال: ذروة الامر و سنامه و مفتاحه و باب الاشیاء و رضی الرحمن الطاعة للامام بعد معرفته... اما لو ان رجلاً قام لیله و صام نهاره و تصدق بجمیع ماله و حج جمیع دهره و لم یعرف ولایة ولی الله فیوالیه و یکون جمیع اعماله بدلالته الیه، ما کان له علی الله حق فی ثوابه و لا کان من اهل الایمان.
فرمود: «حقیقت و مخ امر و اعلای آن و کلید آن و باب اشیا و
کتابعدل الهی از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 230
رضای خداوند، اطاعت امام است بعد از معرفت او. آگاه باش که اگر مردی شبها به عبادت ایستد و روزها روزه گیرد و تمام مالش را صدقه دهد و تمام روزگار را حج کند، و نشناسد ولایت ولی خدا را تا موالات او کند و تمام اعمالش به راهنمای او باشد، نیست برای او بر خدای تعالی حقی و ثوابی؛ و نمی باشد از اهل ایمان.»...
اخبار در این باب و به این مضامین بسیار است. و از مجموع اخبار استفاده شود که ولایت شرط قبول اعمال، بلکه شرط قبول ایمان به خدا و به نبوت رسول مکرم(ص) است. و اما شرط صحت بودن آن برای اعمال، چنانچه بعضی از علما فرمودند، معلوم نیست؛ بلکه ظاهر آن است که شرط نیست؛ چنانچه از روایات کثیره معلوم شود؛ مثل روایتی که در باب عدم وجوب قضای «مستبصر» اعمال خود را مذکور است که غیر زکات ـ که به واسطۀ آنکه به غیر اهلش در زمان ضلالتش داده است ـ سایر اعمال را قضا نکند و خداوند به او اجر دهد. و در روایت دیگر است که «اعمال دیگر از قبیل صلاة و صوم و حج و صدقه به شما ملحق شود و دنبال شما بیاید، ولی زکات را چون به غیر اهلش دادی باید باز به محل خود بدهی.» و در بعض روایات است که اعمال را روز پنجشنبه به رسول خدا (ص) عرضه می دارند، و در روز عرفه حق تعالی به آنها توجه فرماید و همه را هباء منثوراً قرار می دهد. سؤال می کند عمل چه اشخاصی را چنین می کند؟ [می فرماید ]اعمال
کتابعدل الهی از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 231
مبغض ما و مبغض شیعیان ما. و این دلالت بر صحت و عدم قبول دارد.(170)
* * *
کتابعدل الهی از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 232