بخش دوم: روابط بین الملل

1. سازمان ملل ـ شورای امنیت

1. سازمان ملل ـ شورای امنیت 

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

سازمانهای بین المللی در خدمت منافع غرب

‏     ‏‏غرب همین است که شما ملاحظه می کنید که این طور جنایات‏‎ ‎‏می کنند. آن وقت آن کسی که جانی مطلق است می برند نگه می دارند‏‎ ‎‏و پشتیبانی از او می کنند. به حرف یک ملت مظلوم گوش نمی دهند.‏‎ ‎‏نمی گذارند که شورای امنیت تشکیل بشود. پولهای ایران را مثل‏‎ ‎‏دزدهای سرگردنه غارت می کنند. توقیف می کنند. غرب وضعش این‏‎ ‎‏است. و این سازمانهایی هم که درست کرده اند برای خودشان، همه‏‎ ‎‏برای منفعت غرب است. هیچ برای مظلومها نیست. شما شاید در‏‎ ‎‏طول این مجالسی که اینها درست کرده اند، یک جا پیدا نکنید که اگر‏‎ ‎‏امریکا یا دیگران که قدرتهاشان زیاد است، منافعش با یک مملکت‏‎ ‎‏ضعیفی تصادم پیدا بکند، اینها یک کاری برایشان کرده باشند. الآن‏‎ ‎‏چند وقت است که لبنان مبتلای به این سرطان است. این مجلسها چه‏‎ ‎‏کردند برای این. طول این مدتی که ما گرفتار این مسائل بودیم؟ در‏‎ ‎‏طول پنجاه و چند سال که ما گرفتار این مسائل و مصایب بودیم، این‏‎ ‎‏مجلسها برای ما چه کردند اینها همین است که یک وقتی منافع بزرگها‏‎ ‎‏[‏‏ایجاب‏‏]‏‏ بکند، اینها ... به نفع بزرگها فعالیت بکنند؛ حفظ بکنند. و‏‎ ‎‏یک کلاهی هم سر ما بگذارند، به این که یک همچون مجالسی‏‎ ‎‏هست، و شوراهای امنیت هست، و سازمان ملل هست، و این‏

کتابسیاست خارجی و روابط بین الملل از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 89

‏ ‏

‏چیزهایی است که برای ما درست کردند. و ما را می خواهند بازی‏‎ ‎‏بدهند. و ما هم بازی می خوریم.(158)‏

24 / 8 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

جهت گیری به سمت منافع ابرقدرتها

‏     ‏‏این مجالسی که اینها درست کردند و ما را محکوم کردند، آن از‏‎ ‎‏اول معلوم بود که ما محکوم هستیم. برای اینکه مجلسی است به‏‎ ‎‏فرمایش خود کارتر تحقق پیدا می کند و آنها تخلف از قول‏‎ ‎‏ابرقدرتها نمی کنند. بنابراین، آن مجالس پیش ما ابداً ارزش ندارد.‏‎ ‎‏و هر چه محکوم کنند ما را، غلط می کنند. محکوم کردند، غلط‏‎ ‎‏کردند، اشتباه کردند.(159)‏

16 / 9 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

نظر سازمانهای بین المللی حق وتودار

‏     ‏‏بگذارید دنیا بداندکه یک دستۀ دیگر، یک دستۀ دیگر را دارند‏‎ ‎‏محکوم می کنند و یک سازمانهایی هم هست که مال آنهاست، آنها‏‎ ‎‏حق وتو دارند و بزرگها هر جایی که برخلاف مصلحت آنها باشد‏‎ ‎‏وتومی کنند و ماها هیچ حقی نداریم جز اینکه مصیبت بکشیم و‏‎ ‎‏صدایمان در نیاید. بنابراین اینطور سازمانها و اینطور بساط مسئله ای‏‎ ‎‏نیست که ما بتوانیم قبولشان بکنیم و بتوانیم به آنجا یک نماینده ای‏‎ ‎‏بفرستیم. و ما از اول اعلام می کنیم که به حسب نظر شورای امنیت و‏‎ ‎‏سازمان بین المللی، ما محکوم هستیم. نظرهای آنها ما را محکوم‏‎ ‎‏می کند برای اینکه نظرهای آنها همان نظر سرنیزه است. یک جا‏‎ ‎‏سرنیزه است و یک جا قلم است، این قلم از سر نیزه بدتراست.(160)‏

*  *  *26 / 9 / 58 


کتابسیاست خارجی و روابط بین الملل از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 90

سازمانهای بین المللی در خدمت ابرقدرتها

‏     ‏‏کراراً گفتیم که ما یک جنایاتی در اینجا داریم که نمی توانیم‏‎ ‎‏[‏‏شاهدان‏‏]‏‏ این جنایات را ‏‏[‏‏بفرستیم‏‎ ‎‏]‏‏به امریکا مثلاً. علاوه بر‏‎ ‎‏اینکه مجالسی که در آنجا و سازمانهایی که در آنجا هست همه در‏‎ ‎‏خدمت ابرقدرتهاست.(161)‏

27 / 9 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

ننگ آفرینی سازمانهای بین المللی

‏     ‏‏ای کاش اعضای سازمان ملل و شورای امنیت حاضر بودند و‏‎ ‎‏شما معلولین عزیز را می دیدند و آثار جرم دولت امریکا و‏‎ ‎‏دست نشاندگان آن را می دیدند، سپس حکم صادر می کردند.‏‎ ‎‏کاش کاخ نشینان، حال دردمندان ما را مشاهده می کردند تا به‏‎ ‎‏جنایات دولت جبار امریکا دامن نزنند، و برای سازمانهای‏‎ ‎‏بین المللی و شورای امنیت ننگ و نفرین به بار نیاورند.(162)‏

9 / 10 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

بازی حق وتو

‏     ‏‏این مجلسهای کذا که در دنیا درست شده است، و به دست‏‎ ‎‏قدرتمندها درست شده است، و لهذا حق وِتو دارند، همه اش آن‏‎ ‎‏قدرتمندها، اینها همه بازی است برای بلعیدن ماها، این یک مانور‏‎ ‎‏سیاسی است که با آن ماها را اغفال کنند و ماها را ببلعند.(163)‏

4 / 3 / 59 

*  *  *

‏ ‏

سازمان های بین المللی عامل بازی دادن کشورها

‏     اساساً هرتشکیلاتی که این ابرقدرتهای بزرگ در آن دست‏‎ ‎‏دارند، این تشکیلات تشکیلاتی است که باید به نفع آنها تمام‏

کتابسیاست خارجی و روابط بین الملل از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 91

‏شود. همین سازمان ملل، همین جلساتی که در خارج هست،‏‎ ‎‏شورای امنیت، همۀ اینها در خدمت ابرقدرتها هستند و برای بازی‏‎ ‎‏دادن سایر کشورهاست و لهذا، برای خودشان وِتوقرار می دهند و‏‎ ‎‏هر مطلبی مخالف با رأی خودشان است کنار می گذارند و اصلاً‏‎ ‎‏خود آنها هم اساساً در خدمت ابرقدرتها هستند. سازمانهایی هم‏‎ ‎‏که به هر اسمی اینها درست می کنند، می خواهند بکشند همه را به‏‎ ‎‏طرف منافع خودشان. و ما به ابرقدرتها آنقدر سوءظن داریم که اگر‏‎ ‎‏یک مطلب راستی هم بگویند، ما اعتقادمان طوری می شود که‏‎ ‎‏برای این مصلحتی گفتند که مردم را اغفال کنند.(164)‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

19 / 6 / 59 

*  *  *

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

حق وتو تداعی حکومت جنگل

‏     ‏‏اسرائیل می آید جولان را برای خودش قرار می دهد و ملحق‏‎ ‎‏می کند به سایر ملکهای غصبی اش. آن وقت این سازمانهایی که‏‎ ‎‏خود، ساختۀ خود نیستند و از ملتها نیستند، بلکه چند تا دولت‏‎ ‎‏بزرگ اینها را درست کرده اند، یک وقت می بینی که همه یک‏‎ ‎‏بساطی درست می کنند، یک صورتی درست می کنند، با هم چه‏‎ ‎‏می کنند و یک دسته زیادتری رأی به آن طرف می دهند و بعد هم‏‎ ‎‏امریکا می آید وتو می کند. این از آن حکومت جنگل بدتر است،‏‎ ‎‏حکومت جنگل باز جنگلی است. حکومت جنگل حکومت‏‎ ‎‏قلدری است، لکن اینها حکومت می کنند و بدتر از جنگل عمل‏‎ ‎‏می کنند و به خورد ملتها می خواهند بدهند که سازمان حقوق بشر‏‎ ‎‏ما داریم، سازمان ملل متحد ما داریم. همان معنایی که در جنگل‏‎ ‎‏باید حاصل بشود بدتر از او را در امریکا و شوروی می کنند و بعد‏‎ ‎‏سازمان بین المللی هم می آید یک مانوری می دهد و یک بساطی‏

کتابسیاست خارجی و روابط بین الملل از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 92
‏درست می کند، رأی هم یک عده ای برخلاف می دهند، همه هم‏‎ ‎‏برخلاف می دهند، لکن همه هم می دانند که این رأی برخلاف،‏‎ ‎‏اثری ندارد. وقتی همۀ اینها می دانند رأی برخلاف، اثر ندارد برای‏‎ ‎‏اینکه امریکا ایستاده و با یک «نه» تمام می شود، این کار لغوی‏‎ ‎‏نیست که اینها می کنند؟ کی را می خواهند بازی بدهند؟ اصل‏‎ ‎‏اساس این را خود اینها درست کرده اند، اساس این سازمانها‏‎ ‎‏ساختۀ خود اینهاست. اگر ساختۀ خود اینها نبود، به چه مناسبت‏‎ ‎‏باید یک کشوری یا چند تا کشور قلدر حق وتو داشته باشند؟ این را‏‎ ‎‏هم از اول خودشان درست کرده اند و این را هم درست کرده اند‏‎ ‎‏برای بازی دادن ملتهای کوچک، مستضعفین جهان. بدتر از این‏‎ ‎‏جنایت و بدتر از این وحشیگری در عالم نیست. حکومتهای‏‎ ‎‏جنگل باز یک فطرتی دارند، روی آن فطرتشان هم باز ظلمشان را‏‎ ‎‏بالسویه می کنند. اما این سازمانها و آنهایی که با دست آنها، با‏‎ ‎‏دست جنایتکار آنها این سازمانها درست شده است، آنها تمام‏‎ ‎‏حیثیت و انسانیت بشر را از بین می برند با اسم اینکه ما طرفدار‏‎ ‎‏حقوق بشر هستیم؛ طرفدار حقوق بشر که آن همه جنایت را در‏‎ ‎‏عالم دارد واقع می شود با دست این دو تا قدرت و هیچ کلمه ای‏‎ ‎‏نمی گویند، یا اگر بگویند، به شوخی شبیه تر از جدی است؛ آن‏‎ ‎‏وقت راجع به ایران آن مسائل را می گویند. باز هم توقع این را‏‎ ‎‏دارند که ایران گوش کند به حرف آنها. ایران دیگر راه اسلامی را‏‎ ‎‏پیش گرفته و همۀ این سازمانهایی که هستند، اینها را نوکر‏‎ ‎‏ابرقدرتها می داند.(165)‏

4 / 11 / 60 

*  *  *

‏ ‏


کتابسیاست خارجی و روابط بین الملل از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 93

ناامنی سازمانهای امنیتی دنیا

‏     ‏‏سازمانهای امنیت دنیا را انسان وقتی ملاحظه می کند، می بیند‏‎ ‎‏که سازمان نا امنی است، نه سازمان امن، اما اسمش سازمان امن‏‎ ‎‏است، جمعیتهای طرفدار بشر را انسان ‏‏[‏‏نگاه‏‎ ‎‏]‏‏می کند، می بیند که‏‎ ‎‏همین جمعیت طرفدار بشر، طرفدار ظالم اند، طرفدار بشر نیستند،‏‎ ‎‏طرفدار ظلمه هستند.(166)‏

31 / 5 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

سازمان های بین المللی و حق وتوی قدرتها

‏     ‏‏این چیزهایی که در دنیا الآن از این قدرتهای بزرگ واقع‏‎ ‎‏می شود، هیچ کس نیست که از آنها بپرسد که چرا؟ گاهی یک‏‎ ‎‏جایی، یک چیزی یک کسی می گوید، اما مسئله، مسئله ای است‏‎ ‎‏که وقتی بنا باشد که سازمانهای بزرگ دنیا اختیارش دست چهار‏‎ ‎‏پنج نفر باشد، این را نمی شود گفت که این امنیت بشر، سازمان‏‎ ‎‏طرفدار بشر ـ نمی دانم ـ سازمان کذا. این اختیارش دست چهار پنج‏‎ ‎‏نفر است، این هم مطلب خودش را از دست داده؛ که باید برای‏‎ ‎‏همۀ مردم باشد. چهار پنج نفر همۀ چیزها را دارند؛ هر کاری همه‏‎ ‎‏بکنند یک نفر بگوید «نه»، تمام می شود. حق «وتو» یک امری‏‎ ‎‏است که هیچ آدمی نمی تواند بپذیرد و این مجالس ـ مثلاً ـ عمومی‏‎ ‎‏دنیا، که برای این امور است، این را پذیرفته اند. اینکه هیچ آدمی،‏‎ ‎‏هیچ انسان نا بالغی هم نمی تواند بپذیرد که ما می خواهیم همۀ دنیا‏‎ ‎‏بر عدالت باشند، لکن اختیار دست این دو نفر، این چند نفر باشد!‏‎ ‎‏هر جا را اینها می چاپند اگر چنانچه مثلاً سازمان بین المللی کذا‏‎ ‎‏بخواهد جلویش را بگیرد، فوراً «وتو» می کنند، می گوید نه. غلط‏‎ ‎‏می کنید این حرف را می زنید! آن یکی می ریزد افغانستان، اگر یک‏‎ ‎‏وقت بگویند «چرا»، می گوید غلط کردی. آن یکی می ریزد به ـ‏

کتابسیاست خارجی و روابط بین الملل از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 94

‏مثلاً ـ بیروت و امثال ذلک، اگر چنانچه بخواهند در آنجا حرفی‏‎ ‎‏بزنند، می گویند غلط کردی.(167)‏

31 / 5 / 61

*  *  *

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

مجامع بین المللی در خدمت قدرتها

‏     ‏‏امریکا و امثال آن که ادعای بیطرفی می کنند و معلوم است که‏‎ ‎‏در جنایات شریکند چه جوابی دارند؟ مجامع بین المللی و حقوق‏‎ ‎‏بشر، این دست نشاندگان امریکا و ابرقدرت ها، از این جنایاتی که‏‎ ‎‏به بشریت وارد شده است، می گذرند. افرادی که آمدند و دیدند‏‎ ‎‏که چه جنایاتی صدام کرده است و تصدیق کردند و گزارش دادند،‏‎ ‎‏پس چرا مجامع بین المللی هیچ نگفتند؟ اصلاً مجامع بین المللی‏‎ ‎‏لفظی است در خدمت قدرت های بزرگ، نه در خدمت مظلومین و‏‎ ‎‏محرومین. هر ملتی باید خودش در مقابل جنایات بایستد.(168)‏

20 / 5 / 62 

*  *  *

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

سکوت سازمانهای بین المللی و تشویق جنایتکاران

‏     ‏‏و عجب این است که در یکی دو سه روز پیش از این، قبل از‏‎ ‎‏این جنایت، گفت که ما ـ به یکی از مسئولین آنها گفتند که، یا شاید‏‎ ‎‏خود صدام هم بودکه ـ ما به سازمان بین المللی یا یکی از همین‏‎ ‎‏سازمان ها گفتیم که ما حق خودمان را برای اینکه همۀ نقاط ایران را‏‎ ‎‏بکوبیم حفظ کردیم و ما این کار را می کنیم. و سازمان بین المللی‏‎ ‎‏هم که باصطلاح برای حفظ حقوق بشر است سکوت کرد و با این‏‎ ‎‏سکوت او را تشویق کرد به یک همچو جنایتی.(169)‏

1 / 8 / 62 

*  *  *

‎ ‎

کتابسیاست خارجی و روابط بین الملل از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 95