رابطه تهوع و استفراغ با کم خونی عضله قلب و سکته‌های قسمت تحتانی قلب در تاریخ 14 / 1 / 64
حدود ساعت 5 / 3 بامداد مورخ 14 / 1 / 1364 حضرت امام خمینی احساس تهوع و استفراغ کردند و چند بار حالت استفراغ به ایشان دست داد. آن شب نوبت کشیک برادر آقای دکتر حیدری بود (جناب آقای دکتر حیدری که استادیار دانشگاه کرمان بود، ماهی یکبار به تهران تشریف می‌آوردند و چند شب کشیک می‌دادند) چون مسئول تیم پزشکی بودم هر اتفاق و یا هر مطلبی با من در میان گذاشته می‌شد، لذا موضوع استفراغ کردن حضرت امام را به من اطلاع دادند. در آن زمان منزل من در تهران در چهار راه حسن آباد بود. بلافاصله حرکت کردم و سریعاً خود را به جماران رساندم. باید عرض کنم که رانندگی اتومبیل من به علت مسئولیتهای قبلی و ارتباط نزدیک با حضرت امام به عهدۀ برادران پاسدار بود. در آن شب بعد از سالها خودم پشت فرمان نشستم و در تاریکی شب ناشیانه حرکت و رانندگی کردم.
در سربالایی خیابان یاسر پستی بود که همۀ راننده‌ها و ماشین‌ها باید توقف می کردند. من چون عجله داشتم و احتمال دادم اگر ماشین را متوقف کنم قادر به رفتن سر بالائی نخواهم بود با تکان دادن دست از ایست عبور کردم، برادری که در پست ایست ایستاده بود مرا نشناخت و بطرف من شلیک کرد. مجبور شدم ایستادم و
کتابطبیب دلهاصفحه 131
بعد از معذرت خواهی به طرف بیت حضرت امام حرکت کردم.
با رسیدن من حضور حضرت امام نوار قلبی گرفته شده بود و خوشبختانه این نوار ضایعه‌ای را نشان نمی‌داد. استفراغها کمتر شده بود و با درمان طبی و استراحت بعداً معلوم شد غذای شب قبل حضرت امام غذای مناسبی نبوده و حالت تهوع و استفراغ مبنای غذایی داشته است.
این تذکر برای همگان لازم است که:
سکته‌های قلبی بخصوص سکته‌های قلبی در سطح تحتانی قلب در درصد زیادی با علائم تهوع و استفراغ توأم است و این ناشی از شبکه عصبی در ناحیه قلب و تحریک شبکه عصبی آن ناحیه است. بنابراین اطبا چنین آموخته‌اند که ظاهر شدن تهوع و استفراغ در افراد بالاتر از 40 سال مساویست با ناراحتی قلبی و سکته قلبی تا عکس آن ثابت شود. به همین دلیل توصیه می‌شود در چنین مواردی حتماً باید بیمار را از جهت احتمال سکته قلبی تحت نظر داشت و نوار قلبی و آزمایشهای لازم بعمل آورد.
کتابطبیب دلهاصفحه 132