حال عمومی حضرت امام و رابطه آن با ملاقاتها

‏‏حال عمومی حضرت امام و رابطه آن با ملاقاتها‏

‏‏ملاقاتهای خصوصی، عمومی و نیمه خصوصی توسط برادران دفتر حضرت‏‎ ‎‏امام و با اطلاع برادر ارجمند جناب آقای حاج سید احمد خمینی و شخص حضرت‏‎ ‎‏امام برنامه ریزی می‌شد.‏

‏‏برنامه ریزیهای فوف بنا بر صحت حال عمومی حضرت امام بود. اما گاهی‏‎ ‎‏ (که تکرار آنها نادر هم نبود) اگر روز قبل یا شب قبل در حال عمومی حضرت امام‏‎ ‎‏خللی بوجود می‌آمد، برنامه‌ها توسط تیم پزشکی تغییر و حتی لغو می‌شد. در اکثر‏‎ ‎‏ موارد‏‎ ‎‏درد قلبی (کم خونی عضله قلب) به طور ناگهانی ظاهر می‌شد که با درمانهای‏‎ ‎‏ طبی تسکین می‌یافت. گاهی ضرورت پیدا می‌کرد چند ساعت یا چند روز با وصل‏‎ ‎‏کردن سرم از راه ورید و تجویز داروهای متعدد و اکسیژن در حالی که حضرت امام‏‎ ‎‏در استراحت کامل بدون حرکت باشند درمان ادامه یابد و سپس بتدریج داروها و‏‎ ‎‏سرم کاهش یافته و قطع شوند و حضرت امام بتدریج از تخت استراحت خارج و‏‎ ‎‏راه پیمائی کنند.‏

‏‏بنابراین ما مجبور بودیم به علل نامساعد بودن حال عمومی حضرت امام و‏‎ ‎‏دردهای قلبی ملاقات‌ها را برای یک یا چند روز و حتی به مدت طولانی تر قطع‏‎ ‎‏کنیم. حضرت امام از نظر طبی مطیع دستورات تیم پزشکی بودند و با صحبت‌هایی‏‎ ‎‏که با ایشان شده بود، هر گونه ناراحتی و درد و احساس نامطبوعی را فوراً به ما اعلان‏‎ ‎
‏‎

‏‏1 - برای وعده‌های ملاقات و زمان ملاقاتها چه خصوصی و چه عمومی‏‎ ‎‏اهمیت فوق‌العاده زیادی قایل بودند و اصرار داشتند حتی‌الامکان و به هر صورتی‏‎ ‎‏که ممکن بود، انجام شود و قطع نشود.‏

‏‏2 - خواهان آن بودند که شخصاً با پای خود از اتاق محل سکونت تا محل‏‎ ‎‏ملاقاتها راه بروند و انتقال با صندلی چرخدار و روش دیگر را بسادگی‏‎ ‎‏نمی پذیرفتند.‏

‏‏به همین دلیل گاهی که ما مجبور بودیم حضرت امام را با صندلی چرخ‏‎ ‎‏دار‏‎ ‎‏ (برای آنکه راه نروند) تا نزدیک در ورودی بالکن حسینیه جماران (محل ملاقاتهای‏‎ ‎‏ عمومی) بیاوریم احساس عدم رضایت می‌کردند و بعد از ملاقاتها فوراً نبض و‏‎ ‎‏فشار خون ایشان را بررسی می‌کردیم و مجدداً ایشان را به محل استراحت می‌بردیم.‏‎ ‎‏3 - به علت دردهای مفاصل زانو و کمر توصیه شد که حضرت امام موقع راه‏‎ ‎‏رفتن از عصا استفاده کنند چون دستور پزشک متخصص بود با اکراه قبول کردند ولی‏‎ ‎‏از استفادۀ آن رضایت کامل نداشتند.‏

‏‏امام عزیز در عمل شیرمردی راست قامت، استرار و متکی بخود بودند و‏‎ ‎‏حاضر نبودند غیر از اتکا به نیروی لایزال خداوندی به هیچ چیز دیگر متکی باشند، ‏‎ ‎‏حتی به عصای چوبی.‏

‏‏حضرت امام خمینی عزیز در تاریخ 16 / 11 / 67 مبتلی به درد قفسه‏‎ ‎‏صدری شدند که با تجویز نیتروکلیسرین تزریقی وریدی و استراحت بهبود‏‎ ‎‏ یافتند.‏

‎

‏‎ ‎

‏‎