بخش دوم

عدالت اجتماعی

عدالت اجتماعی 

‏اما حکومت حق برای نفع مستضعفان و جلوگیری از ظلم و جور و اقامۀ عدالت‏‎ ‎‏اجتماعی، همان است که مثل سلیمان بن داوود و پیامبر عظیم الشأن اسلام‏‎ ‎‏ـ صلی الله علیه و آله ـ و اوصیای بزرگوارش برای آن کوشش می کردند؛ از بزرگترین‏‎ ‎‏واجبات و اقامۀ آن از والاترین عبادات است، چنانچه سیاست سالم که در این‏‎ ‎‏حکومتها بوده از امور لازمه است. باید ملت بیدار و هوشیار ایران با دید اسلامی‏‎ ‎‏این توطئه ها را خنثی نمایند. و گویندگان و نویسندگان متعهد به کمک ملت‏‎ ‎‏برخیزند و دست شیاطین توطئه گر را قطع نمایند.(64)‏

*  *  *

‏ ‏

‏یکی از اموری که لازم به توصیه و تذکر است، آن است که اسلام نه با سرمایه داری‏‎ ‎‏ظالمانه و بیحساب و محروم کنندۀ توده های تحت ستم و مظلوم موافق است،‏‎ ‎‏بلکه آن را به طور جدی در کتاب و سنت محکوم می کند و مخالف عدالت‏‎ ‎‏اجتماعی می داند ـ گرچه بعض کج فهمان بی اطلاع از رژیم حکومت اسلامی و‏‎ ‎‏ازمسائل سیاسی حاکم در اسلام در گفتار و نوشتار خود طوری وانمود کرده اند (و‏

کتابنگرشی موضوعی بر وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی امام خمینی (س)صفحه 106
‏باز هم دست برنداشته اند) که اسلام طرفدار بی مرز و حد سرمایه داری و مالکیت‏‎ ‎‏است و با این شیوه که با فهم کج خویش از اسلام برداشت نموده اند چهرۀ نورانی‏‎ ‎‏اسلام را پوشانیده و راه را برای مغرضان و دشمنان اسلام باز نموده که به اسلام‏‎ ‎‏بتازند، و آن را رژیمی چون رژیم سرمایه داری غرب مثل رژیم امریکا و انگلستان‏‎ ‎‏و دیگر چپاولگران غرب به حساب آورند، و با اتکال به قول و فعل این نادانان یا‏‎ ‎‏غرضمندانه و یا ابلهانه بدون مراجعه به اسلام شناسان واقعی با اسلام به معارضه‏‎ ‎‏برخاسته اند ـ و نه رژیمی مانند رژیم کمونیسم و مارکسیسم لنینیسم است که با‏‎ ‎‏مالکیت فردی مخالف و قائل به اشتراک می باشند با اختلاف زیادی که دوره های‏‎ ‎‏قدیم تاکنون حتی اشتراک در زن و همجنس بازی بوده و یک دیکتاتوری و‏‎ ‎‏استبداد کوبنده در بر داشته. بلکه اسلام یک رژیم معتدل با شناخت مالکیت و‏‎ ‎‏احترام به آن به نحو محدود در پیدا شدن مالکیت و مصرف، که اگر بحق به آن‏‎ ‎‏عمل شود چرخهای اقتصاد سالم به راه می افتد و عدالت اجتماعی، که لازمۀ یک‏‎ ‎‏رژیم سالم است تحقق می یابد.(65)‏

*  *  *

‏ ‏


کتابنگرشی موضوعی بر وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی امام خمینی (س)صفحه 107

‎ ‎

کتابنگرشی موضوعی بر وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی امام خمینی (س)صفحه 108