بخش دوم

برخورد با قرآن در طول تاریخ

برخورد با قرآن در طول تاریخ 

‏اکنون ببینیم چه گذشته است بر کتاب خدا، این ودیعۀ الهی و ماترک پیامبر‏‎ ‎‏اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مسائل أسف انگیزی که باید برای آن خون گریه‏‎ ‎‏کرد، پس از شهادت حضرت علی(ع) شروع شد. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن‏‎ ‎‏کریم را وسیله ای کردند برای حکومتهای ضد قرآنی؛ و مفسران حقیقی قرآن و‏‎ ‎‏آشنایان به حقایق را که سراسر قرآن را از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ‏‎ ‎‏دریافت کرده بودند و ندای ‏اِنّی تارکٌ فیکُمُ الثقلان‏ در گوششان بود با بهانه های‏‎ ‎‏مختلف و توطئه های از پیش تهیه شده، آنان را عقب زده و با قرآن، در حقیقت‏‎ ‎‏قرآن را ـ که برای بشریت تا ورود به حوض بزرگترین دستور زندگانی مادی و‏‎ ‎‏معنوی بود و است ـ از صحنه خارج کردند؛ و بر حکومت عدل الهی ـ که یکی از‏‎ ‎‏آرمانهای این کتاب مقدس بوده و هست ـ خط بطلان کشیدند و انحراف از دین‏‎ ‎‏خدا و کتاب و سنت الهی را پایه گذاری کردند، تا کار به جایی رسید که قلم از شرح‏‎ ‎‏آن شرمسار است.‏

‏     و هرچه این بنیان کج به جلو آمد کجیها و انحرافها افزون شد تا آنجا که قرآن‏‎ ‎‏کریم را که برای رشد جهانیان و نقطۀ جمع همۀ مسلمانان بلکه عائلۀ بشری، از‏‎ ‎‏مقام شامخ احدیت به کشف تام محمدی(ص) تنزل کرد که بشریت را به آنچه‏

کتابنگرشی موضوعی بر وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی امام خمینی (س)صفحه 71
‏باید برسند برساند و این ولیدۀ «علم الاسماء» را از شرّ شیاطین و طاغوتها رها‏‎ ‎‏سازد و جهان را به قسط و عدل رساند و حکومت را به دست اولیاءالله ، معصومین‏‎ ‎‏ـ علیهم صلوات الاولین و الآخرین ـ بسپارد تا آنان به هر که صلاح بشریت است‏‎ ‎‏بسپارند ـ چنان از صحنه خارج نمودند که گویی نقشی برای هدایت ندارد و کار به‏‎ ‎‏جایی رسید که نقش قرآن به دست حکومتهای جائر و آخوندهای خبیثِ بدتر از‏‎ ‎‏طاغوتیان وسیله ای برای اقامۀ جور و فساد و توجیه ستمگران و معاندان حق‏‎ ‎‏تعالی شد. و مع الأسف به دست دشمنان توطئه گر و دوستان جاهل، قرآن این‏‎ ‎‏کتاب سرنوشت ساز، نقشی جز در گورستانها و مجالس مردگان نداشت و ندارد و‏‎ ‎‏آنکه باید وسیلۀ جمع مسلمانان و بشریت و کتاب زندگی آنان باشد، وسیلۀ تفرقه‏‎ ‎‏و اختلاف گردید و یا بکلی از صحنه خارج شد، که دیدیم اگر کسی دم از حکومت‏‎ ‎‏اسلامی برمی آورد و از سیاست، که نقش بزرگ اسلام و رسول بزرگوار ـ صلی الله ‏‎ ‎‏علیه و آله و سلم ـ و قرآن و سنت مشحون آن است، سخن می گفت گویی‏‎ ‎‏بزرگترین معصیت را مرتکب شده؛ و کلمۀ «آخوند سیاسی» موازن با آخوند‏‎ ‎‏بی دین شده بود و اکنون نیز هست.‏

‏     و اخیراً قدرتهای شیطانی بزرگ به وسیلۀ حکومتهای منحرفِ خارج از‏‎ ‎‏تعلیمات اسلامی، که خود را به دروغ به اسلام بسته اند، برای محو قرآن و تثبیت‏‎ ‎‏مقاصد شیطانی ابرقدرتها قرآن را با خط زیبا طبع می کنند و به اطراف‏‎ ‎‏می فرستند و با این حیلۀ شیطانی قرآن را از صحنه خارج می کنند. ما همه دیدیم‏‎ ‎‏قرآنی را که محمدرضا خان پهلوی طبع کرد و عده ای را اغفال کرد و بعض‏‎ ‎‏آخوندهای بیخبر از مقاصد اسلامی هم مداح او بودند. و می بینیم که ملک فهد‏‎ ‎‏هر سال مقدار زیادی از ثروتهای بی پایان مردم را صرف طبع قرآن کریم و محالّ‏‎ ‎‏تبلیغاتِ مذهبِ ضد قرآنی می کند و وهابیت، این مذهب سراپا بی اساس و‏‎ ‎‏خرافاتی را ترویج می کند؛ و مردم و ملتهای غافل را سوق به سوی ابرقدرتها می دهد و‏‎ ‎‏از اسلام عزیز و قرآن کریم برای هدم اسلام و قرآن بهره برداری می کند.‏‏(5)‏

*  *  *

‎ ‎

کتابنگرشی موضوعی بر وصیتنامۀ سیاسی ـ الهی امام خمینی (س)صفحه 72