حقیقت محمدیه از نظر مولانا و فیض کاشانی

‏‏حقیقت محمدیه از نظر ‏‏مولانا و فیض کاشانی‏

‏‏مولانا نیز «انسان» را «نخستینِ فطرت» و‏‎ ‎‏«پسینِ شمار» و «بذر و ثمره» عالم وجود و‏‎ ‎‏عامل «قوام و قیام» و «بقا و دوام» هستی‏

‏‎ ‎‏می شناسد و «حقیقت محمدیه» را اول فکر و آخر عمل می داند.‏‎[1]‎

‏‏    ‏‏«فیض کاشانی» در کتاب کلمات مکنونه اش به همین مطلب اشاره‏‎ ‎‏دارد، آنجا که می فرماید:‏

‏‏     اصل و منشأ و مبدأ و معاد جمله خلایق، حضرت حقیقة الحقایق است‏‎ ‎‏و آن «حقیقت محمدیه» و نور احمدی است که جامع جمیع کمالات الهی‏‎ ‎‏و کیانی است... عالم و عالمیان، صور و اجزای تفصیل او و آدم و آدمیان،‏‎ ‎‏مسخّر برای تکمیل او، و الیه الاشارة بقوله: ‏‏انا سید ولد آدم؛ آدم و مَن دونه‏‎ ‎‏تحت لوائی.‏

‏‎ ‎

‏‎

• )) دفتر دوم مثنوی.