ورع

‏‏ورع‏

‏‏ورع، بعد از توبه دومین مقام در عرفان‏‎ ‎‏عملی است. بزرگان عرفان، ورع را ورزشی‏

‏‎ ‎‏اخلاقی می دانند که برای تصفیۀ باطن و رفع کدورت از قلب لازم است.‏

‏‎ ‎

‏‎