مهاجرت به قم

‏‏مهاجرت به قم‏

‏‏بعد از رحلت آیت الله بروجردی علاقه شدیدی برای رفتن به قم در من پیدا شد؛ اما ابوی‏‎ ‎‏به علت اینکه من اولین پسرش بعد از سه دختر بودم و به من علاقه زیادی داشتند راضی‏‎ ‎‏نمی شدند که تنها به قم بیایم و من به جهت اینکه در تبریز، استاد دلخواه خودم نبود،‏‎ ‎‏اصرار زیادی برای آمدن به قم داشتم. پدرم چون احتمال می داد من بتدریج دروس‏‎ ‎‏حوزوی را کنار بگذارم، گفت: به شرطی تو را به قم می برم که معمم شوی، ولی این شرط‏‎ ‎‏برای من تعجب آور بود چون آن موقع، من نه ریش داشتم و نه سبیل و گذاشتن عمامه در‏‎ ‎‏چنین سنی در تبریز مرسوم نبود، به همین خاطر گفتم: خجالت می کشم و نمی توانم با‏‎ ‎‏عمامه در تبریز حاضر شوم ولی بالاخره قبول کردم که در قم معمم شوم. اما وقتی به قم‏‎ ‎
‏‎

‏‎ ‎

‏‎