تصویب لایحه در مجلس

‏‏تصویب لایحه در مجلس‏‎[1]‎

‏‏بعد از تصویب در سنا لایحه را برای تصویب در اختیار مجلس شورای ملی قرار‏‎ ‎‏می دهند. در آن هنگام امام از زندان آزاد شده و به درس و بحث مشغول بود و رژیم‏‎ ‎‏تصور می کرد که امام آرام شده است و دیگر حرکتی از ایشان بروز نخواهد کرد‏‎ ‎‏بخصوص اینکه قبلاً در روزنامه ها اعلام شده بود دولت می خواهد مسأله سوگند به قرآن‏‎ ‎‏را در مراسم مربوط به ارتش حذف کند و به جای آن سوگند به کتاب آسمانی بگذارد که‏‎ ‎‏امام با شنیدن این خبر پیغام می دهد اگر چنین مسأله ای حقیقت داشته باشد من علناً‏‎ ‎‏اعتراض خواهم کرد که آنها با قبول درخواست امام از ایشان تقاضا می کنند در این مورد‏‎ ‎‏صحبت نکند که امام هم می پذیرد منتها می گوید: باید رسماً در روزنامه ها اعلام شود که‏‎ ‎‏چنین قصدی در کار نیست. امام در یک سخنرانی به این مطلب فقط اشاره کرد. رژیم با‏‎ ‎‏توجه به امتیازی که داده بود تصور می کرد ایشان در موارد دیگر مخالفت نخواهد کرد و‏‎ ‎‏یا مخالفتش را به طور علنی و صریح بیان نخواهد کرد همان طوری که در قضیه حذف‏‎ ‎‏قسم به قرآن، به طور خصوصی مطلب را به سران رژیم اطلاع داد، و بر فرض که ایشان‏‎ ‎‏مخالفتی بکند مراجع او را همراهی نمی کنند؛ به همین علل، لایحه را برای تصویب به‏‎ ‎‏مجلس دادند و در مجلس نیز بعد از گفتگوی مخالفان و موافقان با اکثریت آرا به تصویب‏‎ ‎‏رسید.‏

‏‎ ‎

‏‎

• . طبق قانون اساسی آن موقع چیزی که در سنا تصویب شده بود باید به تصویب مجلس شورای ملی می رسید و اگر در مجلس شورا تصویب می شد به تصویب سنا می رسید.