فصل پنجم: امام در تبعید

تبعید امام به ترکیه

تبعید امام به ترکیه

‏آن شب مأموران رژیم برای دستگیری امام به منزل ایشان هجوم می برند و سعی می کنند‏‎ ‎‏به زور وارد منزل شوند که حاج آقا مصطفی (ره) مانع می شود، امام آن شب نیز همچون‏‎ ‎‏شبهای گذشته به اندرونی رفته و در را از پشت قفل نموده و خوابیده بود که موقع هجوم‏‎ ‎‏مأمورین ایشان از خواب بیدار می شود ولی ظاهراً در آن لحظه نمی تواند کلید را پیدا کند‏‎ ‎‏و مأمورین که به مقابل اندرونی آمده بودند تلاش می کنند با شکستن در به زور وارد منزل‏‎ ‎‏شوند که امام فریاد می زند که در را نشکنید من خودم از در بیرونی می آیم و بعد امام از‏‎ ‎‏در بیرونی که داخل کوچه بود تشریف می آورد و آنها فوراً ایشان را سوار ماشین‏‎ ‎‏می کنند‏‎[1]‎‏ و در حالی که تعدادی از همسایه ها جمع شده بودند از ترس واکنش مردم به‏‎ ‎‏سرعت از محل دور می شوند و مسیر قم ـ تهران با آن جاده خراب که معمولاً سه ساعته‏‎ ‎‏پیموده می شده است به طوری که نقل می شود در نود دقیقه طی می کنند و ایشان را به‏‎ ‎‏فرودگاه می رسانند و چون مقدمات تبعید امام از قبل فراهم شده بود از همان جا ایشان‏‎ ‎


کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 163
‏را روانه ترکیه می کنند.‏

‎ ‎

کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 164

  • . دربارۀ چگونگی دستگیری حضرت امام در آبان سال 1343 در کتاب کوثر چنین آمده است: «شب 13 آبان 1343 صدها کماندو و چترباز مسلح خانۀ امام را در قم محاصره کردند، از بام و دیوار وارد منزل شدند و برای دستگیری ایشان به جستجو و ضرب و شتم خادمین منزل پرداختند. مأموران پس از یک سلسله اقدامات توهین آمیز، امام را با اتومبیلی که آماده شده بود، به تهران انتقال دادند. اتومبیل حامل امام، فاصله بین قم ـ تهران را در مدتی کمتر از نود دقیقه پیمود و به فرودگاه مهرآباد رسید.» مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)؛ کوثر؛ ج 1، ص 166.