حضور زائران ایرانی در نجف و ملاقات با امام

‏‏حضور زائران ایرانی در نجف و ملاقات با امام‏

‏‏در آن هنگام که ما به نجف مشرف می شدیم خوشبختانه عبور قاچاقی از مرز چندان‏‎ ‎‏مشکل نبود و می توان گفت که راه قاچاق تقریباً آزاد بود؛ مرحوم آقای حکیم نیز از این‏‎ ‎‏راه به راه صلواتی تعبیر می کرد. به هر حال آن موقع یعنی زمان عارف و قبل از روی‏‎ ‎‏کارآمدن حسن البکر و بعد صدام عبور قاچاقی از مرز خیلی آسانتر از گرفتن ویزا بود‏‎ ‎‏به طوری که یکی از علمای بزرگ آبادان (مرحوم آقای قائمی که دو ـ سه سال پیش از دنیا‏‎ ‎‏رفت) با اینکه خودش و پسرش گذرنامه داشتند ولی به جای گرفتن ویزا همیشه به‏‎ ‎‏صورت قاچاق به عراق رفت و آمد می کردند. خود من نیز در بار دوم تشرفم به نجف به‏‎ ‎‏جهت سهولت کار و تجربه ای که از سفر اول اندوخته بودم با اینکه 21 سال بیشتر‏‎ ‎‏نداشتم 25 نفر از طلاب را همراه خودم بردم به این صورت که از روی کارت تحصیلی‏‎ ‎‏خودم که آن موقع هویت نام داشت و جعلی بود 25 کارت جعلی دیگر درست کردم و‏‎ ‎‏عکسهای این افراد را روی آنها چسباندم و به طرف مرز حرکت کردیم و در آنجا به یک‏‎ ‎‏قاچاقچی در ازای هر نفر 250 تومان دادیم تا ما را به بصره ببرد. در بصره آزادانه سوار‏‎ ‎‏اتوبوس شدیم و به طرف کربلا و نجف رفتیم. البته افراد شخصی که کارت تحصیلی‏‎ ‎‏نداشتند کارشان مقداری مشکل تر بود. اینها برای اینکه در خود عراق نیز به مانعی‏‎ ‎‏برخورد نکنند می بایست مبلغی بین چهارصد تا پانصد تومان به قاچاقچی می دادند تا‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‎ ‎

‏‎