فصل هفتم: سرنوشت نهضت بعد از تبعید امام

نظر امام خمینی درباره این جنجالها

‏‏نظر امام خمینی درباره این جنجالها‏

‏‏دو ـ سه ماهی از آغاز این مسأله نگذشته بود که حضرت امام بعد از تعطیلات ماه محرم و‏‎ ‎‏صفر و شروع دروس حوزوی یک سخنرانی نمود که بعداً نوارش به دست ما رسید.‏‎ ‎‏ایشان در این سخنرانی ضمن اظهار تأسف از جنجالی که درباره این کتاب به وجود آمد‏‎ ‎‏فرمود: در ماه محرم و صفر امسال آقایان به جای اینکه در مجالس عزاداری مفاسد‏‎[1]‎‏ و‏‎ ‎‏جنایات رژیم شاه را مورد اعتراض و انتقاد قرار بدهند و بدون اینکه توجه داشته باشند‏‎ ‎‏که آلت دست اجانب و دشمنان شده اند تمام مطالب و مباحثشان را روی یک کتاب‏‎ ‎‏متمرکز کردند و به موافقت و یا مخالفت با آن مشغول شدند و به جای توجه دادن مردم‏‎ ‎‏به نفوذ صهیونیستها در دستگاه حاکم ایران به جان همدیگر افتادند.‏‎[2]‎‏ (نقل به مضمون)‏‎ ‎

‏
‏‎

کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 271
‎‏امام در همین سخنرانی از آقای منتظری که در این قضیه خیلی لطمه خورده بود به عنوان‏‎ ‎‏یک فقیه کم نظیر و برجسته تعریف و تمجید کرد. شایان ذکر است که این سخنرانی امام‏‎ ‎‏تأثیر زیادی در بین طلاب و فضلای قم برجای گذاشت و آنها را نسبت به مسائل پشت‏‎ ‎‏پرده و دستهای پنهانی که کارگردان اصلی ماجرا بود، آگاه کرد. درباره نظر امام نسبت به‏‎ ‎‏کتاب، من معتقدم که امام نیز با مطالب کتاب ‏‏شهید جاوید‏‏ موافق نبود و دلیل من بر این نظر‏‎ ‎‏اولاً مطالبی است که حضرت امام در همین کتاب ‏‏ولایت فقیه‏‏ در مورد علم معصومین (ع)‏‎ ‎‏دارد. ایشان همان طوری که در سخنرانیهای مختلف تصریح یا اشاره کرده معتقد به علم‏‎ ‎‏غیب معصومین و ائمه اطهار (ع) بود و ثانیاً حضرت امام به خاطر این کتاب از دست‏‎ ‎‏آقای صالحی نجف آبادی دلخور بود و این ناراحتی و دلخوری بعد از انقلاب نیز ادامه‏‎ ‎‏داشت به طوری که امام اجازه نداد ایشان کتاب مفصل ‏‏عصای موسی‏‏ که در جواب انتقادات‏‎ ‎‏مخالفین ‏‏شهید جاوید‏‏ نوشته و چاپ کرده بود، پخش کند. در آن موقع من در دفتر تبلیغات‏‎ ‎‏بودم که از بیت امام گفتند که امام می فرماید: نگذارید ایشان آن کتاب را پخش کند. یکی‏‎ ‎‏دیگر از علل تکدر خاطر حضرت امام از آقای صالحی نجف آبادی این بود که وی بدون‏‎ ‎‏موقعیت سنجی و درک درست شرایط جامعه اقدام به نشر این کتاب کرد و باعث شد که‏‎ ‎‏لطمات زیادی به انقلابیون و روند مبارزات وارد شود.‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎

کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 272
‎

  • . مثل جشن هنر شیراز که در آن سال برپا شده بود.
  • . برای کسب اطلاع بیشتر از آرا و نظرات امام در این باره ر.ک. به: صحیفه امام؛ ج 7، ص 41، 409 ؛ ج 8، ص 460، 533. در ضمن حضرت امام در سال 1357 در سخنرانی خودشان که در نوفل لوشاتو ایراد کردند در زمینه کتاب شهید جاوید که منجر به اختلاف بین روحانیت و گروههای مذهبی شد می فرماید: «چیزی توی کار می آورند. ما دیدیم که دو سال، سه سال ـ حالا هم تتمه اش هست ـ کتاب شهید جاوید؛ چه بساطی درست کردند برای کتاب شهید جاوید! با هم اختلافات؛ اهل منبر و اهل محراب و اهل بازار و اهل کذا. یکی از آن طرف کشید و یکی از آن طرف کشید؛ و یک ماه مبارک، یک ماه محرّم، و سایر ایام خودشان را صرف کردند و قوا را هدر بردند، و «اعلیحضرت» با کمال آرامش اموال این ملت را خورد و سلطۀ خودش را تحکیم کرد بر آنها! آقایان هم، همه متحفِّظند که کجای کتاب شهید جاوید چی چی نوشته، کجایش چی چی نوشته، مقصودش این است، مقصودش آن است! دعوا کردند سر این مطلب و اختلافات؛ و منبرهایی که باید صرف این بشود که این سدی که سد برای اسلام، برای پیشرفت اسلام، برای پیشرفت مملکت است بشکنند، این سد محمدرضا شاهی را بشکنند، همۀ قوا صرف کتاب شهید جاوید شد و اختلافات سر کتاب شهید جاوید! هدر دادند قوای خودشان را چند سال.»؛ صحیفه امام؛ ج 4، ص 236.