فصل هفتم: سرنوشت نهضت بعد از تبعید امام

عکس العمل مردم و روحانیت در قبال حزب رستاخیز

عکس العمل مردم و روحانیت در قبال حزب رستاخیز

‏از آنجا که مردم بویژه کارگران و کارمندان دولتی مجبور به عضویت در این حزب‏‎ ‎‏بی خاصیت بودند و اگر عضو نمی شدند از کار برکنار می شدند، طبیعی بود که دل‏‎ ‎‏خوشی از آن نداشته باشند بخصوص که عضویت در این حزب برای کارمندان رده پایین‏‎ ‎‏در ثبت نام کردن در یکی از دفاتر حزب خلاصه می شد و تا آخر هیچ کاری با آنان‏‎ ‎‏نداشتند و تنها وزرا و مدیران کل استانها و سایر مسئولین رده بالای شهرها و استانها در‏‎ ‎


کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 311
‏کنگره هایی که حزب برگزار می کرد آن هم به صورت فرمایشی شرکت می کردند ولی‏‎ ‎‏سایر اعضای حزب مثل معلمین و دبیران و حتی اساتید دانشگاه طبق اسنادی که بعد از‏‎ ‎‏انقلاب به دست ما رسید اصلاً در جلسات نیز شرکت داده نمی شدند اگرچه خود اینها هم‏‎ ‎‏اکثراً از حزب متنفر بودند و به اجبار تن به عضویت در آن داده بودند. اکثر علما و روحانیون‏‎ ‎‏نیز با این حزب مخالف بودند ولی جرأت اظهار مخالفت نداشتند. غیر از اطلاعیه مذکور؛‏‎ ‎‏در ضمن امام در اطلاعیه‏‎[1]‎‏ دیگری به طور مفصل مسأله تأسیس حزب رستاخیز و تبعات آن‏‎ ‎‏را مورد تحلیل قرار داده بودند. هر دو اطلاعیه حضرت امام که با تأیید ضمنی سایر مراجع‏‎ ‎‏همراه بود تأثیر زیادی برجای گذاشت و موجب شکست این برنامه و حزب رستاخیز شد و‏‎ ‎‏من معتقدم که تأسیس رستاخیز روند سرنگونی رژیم طاغوت را تسریع کرد.‏

‎ ‎

کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 312

  • . اطلاعیه امام در تاریخ 21 / 12 / 53 درباره حزب رستاخیز به صورت مفصل است و در تاریخ 30 / 6 / 54 اطلاعیه ای داده اند که به صورت گذرا به حزب رستاخیز اشاره کرده اند. ر.ک. به: صحیفه امام؛ ج 3، ص 110 ـ 111.