عدم انسجام انقلابیون و فعالیتهایشان
متأسفانه در آن سالها و اصلاً بعد از تبعید امام، انسجام انقلابیون و روحانیت از بین رفت
کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 323
و فعالیت چشمگیر و منسجمی از آنها در سالهای بعد مشاهده نشد موقعی که امام هنوز در قم بود به دستور ایشان جمعی از مدرسین دور هم جمع شدند و با تشکیل جامعه مدرسین فعالیتهایی را در جهت پیشبرد نهضت سازماندهی کردند ولی همین جامعه هم با تبعید امام از هم گسیخته شد و تا شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی اثر و نشان چندانی از آن نبود و اگر کسی می خواست کاری صورت بدهد که به همراهی آنان نیاز داشت می بایست به سراغ تک تک آنها می رفت و گفتگو می کرد. مراجع هم جز در موارد خاصی اقدام نمی کردند. به سراغ علمای دیگر حوزه که در حد مرجعیت بودند مانند حضرات آیات آمیرزا هاشم آملی، آشیخ مرتضی حائری و آقای سلطانی که می رفتیم هر کدام از آنها اقدام خویش را موکول به اقدام دیگری می کرد و یک تشکل منسجمی وجود نداشت که همه اینها بیایند و در کنار هم تبادل نظر بکنند و تصمیم واحدی بگیرند و دست به کار شوند. به دلیل این ضعف و عدم انسجام بود که رژیم هر اقدامی در جهت خلاف اسلام و مصالح کشور انجام می داد هیچ حرکت منسجمی از سوی حوزه در مخالفت با آن بروز نمی کرد. به عنوان مثال بعد از تأسیس حزب رستاخیز، حوزه علمیه قم عکس العمل مهمی نشان نداد و حتی دروس حوزه را هم به عنوان اعتراض تعطیل نکردند و همین طور به هنگام تغییر تاریخ هجری کشور به تاریخ 2500 ساله شاهنشاهی صدای اعتراض و مخالفت مهمی در حوزه بلند نشد جز یک بار اعتراض آیت الله گلپایگانی در درس فقه خودشان.
کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 324