هوشیاری دکتر و روحانیون انقلابی

‏‏هوشیاری دکتر و روحانیون انقلابی‏

‏‏این نکته باید یادآوری شود که در پشت منازعه بین بعضی از روحانیون و مرحوم دکتر‏‎ ‎‏شریعتی، دست ساواک پنهان بود و سعی می کرد از یک سو به وسیله دکتر، روحانیت را‏‎ ‎‏مورد حمله قرار دهد و از سوی دیگر به وسیله روحانیت موقعیت ممتاز دکتر را تضعیف‏‎ ‎‏کند و چون ساواک به جنبه سیاسی قضیه نظر داشت طبعاً هدفش از تضعیف روحانیت،‏‎ ‎‏روحانیون انقلابی و مبارز بود نه کل روحانیت و آنچه که در این بین مایه خوشبختی و‏‎ ‎‏خوشحالی بود هوشیاری دکتر و اکثر روحانیون انقلابی بود که این بار دست دشمن را‏‎ ‎‏خوانده بودند و مثل غائله ‏‏شهید جاوید‏‏ چندان تحت تأثیر قرار نگرفتند. خود حضرت امام‏‎ ‎‏نیز به عنوان کسی که در رأس همه انقلابیون قرار داشت از اول متوجه سیاسی بودن‏‎ ‎‏قضیه شده بود، به این خاطر ایشان از ابتدا تا پایان این وقایع هیچ گاه کلمه ای که بوی‏‎ ‎‏موافقت یا مخالفت با دکتر شریعتی از آن استشمام شود ابراز نکرد؛ چون در هر دو‏‎ ‎‏صورت دشمن سوءاستفاده می کرد. نظر مرحوم دکتر شریعتی نیز درباره روحانیت‏‎ ‎‏انقلابی و به تعبیر ابتکاری خودش عالمان راستین تفاوت می کرد و با دیده تحسین به آنها‏‎ ‎‏می نگریست، همچنان که از حضرت امام در جلسات خصوصی و عمومی صراحتاً و‏‎ ‎‏تلویحاً نام می برد و از ایشان تجلیل می کرد به طوری که طرفداران دکتر، او را از هواداران‏‎ ‎‏جدی حضرت امام می دانستند. نزدیکی و قرابت فکری بین حضرت امام و مرحوم دکتر‏‎ ‎‏که در بیاناتشان ظهور می کرد به این طرز تلقی کمک شایانی می کرد. این نزدیکی فکری‏‎ ‎
‏‎

‏‎ ‎

‏‎