مروری بر آنچه گذشت
به طور خلاصه آنچه سبب قیام 19 دی ماه 56 در قم شد و باعث شد که طبقات زیادی از مردم در مسیر انقلاب و اهداف آن قرار بگیرند، یکی ایجاد محبوبیت توأم با مظلومیت برای حضرت امام بود و دیگری فضای باز سیاسی که در حدود یک سال قبل از این واقعه در کشور ما خودش را نشان داد و تعدادی از زندانیان سیاسی آزاد شدند و فجایعی که درون زندانها رخ می داد، به بیرون راه یافت و نقل محافل شد، وعاظ کم و بیش آزادی عمل بیشتری یافتند. خود من یادم هست که وقتی یک سال در ماه محرم در برازجان برای سخنرانی رفته بودم من را به ساواک بردند و مورد بازجویی قرار دادند. گفتم: من که اسمی از شاه و اینجور مسائل نبردم. گفتند: ولی از معاویه و یزید مغرضانه نام برده ای و مردم هم آن را با شرایط روز تطبیق می دهند! وقتی شرایط قدری بازتر شد، دیگر به آن صورت سختگیری نمی کردند؛ لذا من وقتی در سال 56 در حسینیه اصفهانیهای آبادان سخنرانی کردم، جمعیت کثیری جمع شدند و ما هم با ساواک کمتر مشکل داشتیم. یا مسجد الجواد تهران، حسینیه ارشاد و مسجد قبا از سخنرانان شهیری از قبیل آقای خزعلی و صانعی دعوت به عمل می آورد و آنان هم گرچه مستقیماً چیزی به شاه نمی گفتند، اما مطالبشان زنده و انقلابی بود.
کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 403