وضعیت بعضی از تبعیدشدگان
همان طوری که عرض کردم من بعد از سخنرانی در مجلس ختم شهید اوسطی برای فرار از دست ساواک و همچنین ملاقات با بعضی از بزرگان و فضلای تبعیدشده، روز هفدهم شهریور به کردستان رفتم. جمعی از بزرگان و فضلا از سوی رژیم به شهرهای مختلف این استان تبعید شده بودند. تعدادی از آنها مثل آیت الله نوری همدانی، آقایان شیخ علی تهرانی، فهیم کرمانی، سیدعلی محمد دستغیب، طاهری گرگانی و برادرم سید محسن موسوی در سقز بودند و آقای خلخالی در بانه و مرحوم شهید آیت الله مدنی در مهاباد به سر می برد. فعالیتهای این عزیزان در تبعید عبارت بود از دیدار و گفتگو با کسانی که از شهرهای دور و نزدیک برای ملاقات می آمدند که در روحیه دادن به آنها و تشویقشان برای ادامه مبارزه مؤثر بود. اینها ضمناً اعلامیه هایی را که علما و مدرسین حوزه علمیه
کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 443
قم صادر کرده بودند، امضا و تأیید می کردند و گاهی خودشان مستقلاً اعلامیه می دادند. یکی دیگر از کارهای این بزرگان اقامه نماز جماعت بود که هر شب یکی از آقایان عهده دار آن می شد و آقایان دیگر و جمعی از برادران انقلابی اهل تسنن هم شرکت می کردند و باید یادآوری کنم که اقامه نماز جماعت را آقای منتظری که خود قبلاً در آنجا تبعید بود، پی ریزی کرده بود همچنان که ایشان باب دوستی و هم نشینی با اهل تسنن را باز نموده بود. در مجموع این آقایان یک زندگی ساده و بی آلایش همراه با همدلی و اتحاد داشتند. من در مدت سه ـ چهار روزی که در کردستان بودم توفیق ملاقات و آشنایی با وضع زندگی این عزیزان را از نزدیک پیدا کردم.
کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 444