فصل دهم:عوامل شتابزای انقلاب اسلامی

نظر رژیم ایران در قبال مهاجرت امام به فرانسه

نظر رژیم ایران در قبال مهاجرت امام به فرانسه

‏در مورد اینکه رئیس جمهور وقت فرانسه، ژیسکاردستن با اجازه محمدرضا پهلوی با‏‎ ‎‏حضور امام در فرانسه موافقت کرده است‏‎[1]‎‏ من چنین موضوعی را با توجه به وضعیت‏‎ ‎‏فرانسه و موقعیتی که حضرت امام در آن هنگام داشت نمی توانم قبول کنم؛ چون همان‏‎ ‎‏طوری که گفتم فرانسه یک کشور آزاد و مستقلی است که همواره درصدد حفظ آزادی و‏‎ ‎‏استقلال خود در برابر قدرتهای دیگر همچون امریکا و انگلیس بوده و هست و در حال‏‎ ‎‏حاضر نیز مواضع ویژه خودش را در برابر تهاجمات فرهنگی امریکا اتخاذ نموده است.‏‎ ‎‏توسعه مبادلات اقتصادی فرانسه با ایران در حالی که امریکا خواهان تحریم جهانی علیه‏‎ ‎‏ایران می باشد، خود نشانه حفظ استقلال و عدم تبعیت فرانسه از امریکاست؛ بنابراین‏‎ ‎‏دولتمردان فرانسه هر چند در آن زمان ارتباط خوبی با رژیم ایران داشتند و به همین‏‎ ‎‏جهت مسافرت ایرانیان به فرانسه با سهولت و بدون ویزای قبلی صورت می گرفت و در‏‎ ‎‏خود فرانسه برای آنها ویزا صادر می گردید، ولی هیچ گاه حاضر نمی شدند که حیثیت‏‎ ‎‏جهانی و منافع ملی خودشان را در پای رژیم سرسپرده و رو به اضمحلال پهلوی قربانی‏‎ ‎‏کنند. لازم به ذکر است که با حضور امام در فرانسه نام این کشور بر روی تلکسها و آنتنها‏‎ ‎‏به عنوان مهد آزادی و تمدن بیش از پیش مطرح می شد و اعتبار ویژه ای برای فرانسه‏‎ ‎‏پدید می آورد ضمن آنکه به خاطر حضور امام در فرانسه ورود خبرنگاران و توریستها و‏‎ ‎‏افراد مشتاق و علاقه مند ایشان به فرانسه افزایش می یافت که منافع سیاسی ـ اقتصادی‏‎ ‎‏فراوانی را برای کشور فرانسه ایجاد می کرد علاوه بر آنکه در مقطعی که امام عازم پاریس‏‎ ‎‏شد، رژیم پهلوی در اوج استیصال و درماندگی قرار داشت و حتی فاجعه عظیم 17‏‎ ‎‏شهریور نتوانسته بود گرهی از مشکلات بیشمار رژیم را باز کند. در حالی که حضرت‏‎ ‎‏امام به عنوان رهبر یک امت بزرگ و آگاه و جان بر کف شهرتی عالمگیر یافته بود و روز‏‎ ‎‏به روز بر اقتدارش افزوده می شد و تنها حرف و کلام او بود که فصل الخطاب شمرده‏‎ ‎‏می شد؛ لذا تحلیلگران و کارشناسان سیاسی منصف دنیا نمی توانستند موقعیت ایشان را‏‎ ‎

کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 451
‏نادیده بگیرند و چشم امیدی به بقای رژیم داشته باشند. در فرانسه نیز اوضاع ایران و‏‎ ‎‏جایگاه امام برای حکام وقت فرانسه به وضوح روشن بود؛ بنابراین آن تماس تلفنی‏‎ ‎‏رئیس جمهور وقت فرانسه را نباید به عنوان کسب اجازه بلکه باید به عنوان امری که در‏‎ ‎‏عرف دیپلماتیک امری معمول و مرسوم است تلقی کرد و هدف از آن نیز مطلع کردن‏‎ ‎‏مقامات ایرانی بوده است. درباره علت موافقت رژیم با حضور امام در فرانسه باید گفت‏‎ ‎‏که سردمداران رژیم با این تصور غلط که نام و یاد امام در فرانسه و در میان انبوه اطلاعات‏‎ ‎‏و اخباری که روزانه رد و بدل می شود محو خواهد شد، با حضور ایشان در آنجا موافقت‏‎ ‎‏کردند اگرچه طبق تحلیلی که عرض شد مخالفت یا موافقت رژیم نمی توانست تأثیر‏‎ ‎‏چندانی بر تصمیم دولت فرانسه برجای بگذارد.‏

‎ ‎

کتابخاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)صفحه 452

  • . گفته شده است که بعد از ورود امام به فرانسه، رئیس جمهور فرانسه با سفارت ایران در پاریس تماس می گیرد و جویای نظر شاه در این مورد می گردد که در جواب می گویند: شاه مخالفتی با اقامت امام در فرانسه ندارد.