به خدا پناه میبرم از غرور

‏‏به خدا پناه می برم از غرور‏‏ ‏

‏‏من خوف این را دارم که مطالبی که آقای حجازی‏‎[1]‎‏ فرمودند دربارۀ من، باورم بیاید. من‏‎ ‎‏خوف این را دارم که با این فرمایشات ایشان و امثال ایشان برای من یک غرور و انحطاطی‏‎ ‎‏پیش بیاید. من به خدای تبارک و تعالی پناه می برم از غرور. من اگر خودم را برای خودم‏‎ ‎‏نسبت به سایر انسانها یک مرتبتی قائل باشم، این انحطاط فکری است و انحطاط روحی.‏‎ ‎‏من در عین حال که از آقای حجازی تقدیر می کنم که ناطق برومندی است و متعهد، لکن‏‎ ‎‏گله می کنم که در حضور من مسائلی که ممکن است من باورم بیاید فرمودند.‏‎[2]‎

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

• آقای فخرالدین حجازی، نمایندۀ اول مردم تهران در اولین دورۀ مجلس شورای اسلامی. آقای حجازی، سخنرانی خود را با جملۀ « باَبی اَنْتَ وَ اُمّی» آغاز کرد و بقیۀ محتوای سخنرانی نیز در تجلیل از مقام والای امام بود که با گلایۀ شدید معظمٌ له روبرو شد.
• )) صحیفه امام؛ ج 12، ص 343.