آقای مهندس میرحسین موسوی

‏‏خاطرات مهندس میر حسین موسوی‏

‏‏ ‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏قبل از انقلاب بنده مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج سید احمد آقا را‏‎ ‎‏نمی شناختم تا دوران اشتغال به خدمت در دولت به صورت سطحی با ایشان ملاقاتهایی‏‎ ‎‏داشتم در دوران نخست وزیری این دیدارها به دلیل انتقال رهنمودهای حضرت امام‏‎ ‎‏(قدس سره) و یا اطلاعات از سوی اینجانب گسترده تر شد. ‏

‏‏مرحوم حاج سید احمد آقا در ارتباط دولت با رهبر کبیر انقلاب نقش بسیار مهم‏‎ ‎‏داشت. ایشان با توجه به اطلاعات بسیار خوب از مسائل مملکتی و بینش قوی سیاسی به‏‎ ‎‏خوبی نظریات حضرت امام (قدس سره) را به دولت می رساندند. باید توجه داشت که در‏‎ ‎‏اینجا بحث یک رابطه ساده نیست. به طور مثال ایشان باید در کنار اطلاعاتی که دولت‏‎ ‎‏انتقال آن را به حضرت امام (قدس سره) جهت کسب تکلیف و ارائه رهنمود لازم‏‎ ‎‏می دانست استدلال دولت را نیز در این زمینه منتقل می کردند و با توجه به آنکه ایشان‏‎ ‎‏خود فرد صاحب نظری بودند معمولاً این نوع ارتباطات به بحثهای عمیقتری کشانده‏‎ ‎‏می شد. ‏

‏‏حضرت امام (قدس سره) به مرحوم حاج سید احمد آقا اعتماد کامل داشتند و این‏‎ ‎‏مسأله برای همه روشن و بدیهی بود. امام (قدس سره) رهبر یک انقلاب جهانی بود و در‏‎ ‎‏عین حال بنیانگذار جمهوری اسلامی و همه ما نقش هدایتگر امام امت را در امور دیده ایم‏‎ ‎‏و شنیده ایم و حقیقت آن است که هدایت امور در این وسعت جز با داشتن دفتری فعال و‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏در مورد جلسه رؤسای قوا نیز ایشان از اعضای بسیار فعال و مؤثر جلسه بودند ایشان‏‎ ‎‏هم نظرات رهبر بزرگ انقلاب را به جلسه منتقل می کردند و هم نتایج جلسه را به ایشان‏‎ ‎‏انتقال می دادند و هم به صورت یک فرد صاحب نظر و با استقلال رأی در بحثهایی که در‏‎ ‎‏ارتباط با مسائل مهم مملکتی پیش می آمد شرکت می کردند. ‏

‏‏علاقه حضرت امام به مرحوم حاج سید احمد آقا آمیزه ای از علاقه یک پدر به یک ‏‎ ‎‏فرزند و یک رهبر به یک مشاور امین و فداکار بود. این دو جنبه را به اعتقاد من نمی توانیم‏‎ ‎‏از هم جدا کنیم. البته حضرت امام (قدس سره) بارها نشان داده بودند که مصالح اسلام‏‎ ‎‏برای ایشان اصل بود. حضور مداوم و موفق مرحوم حاج سید احمد آقا تا آخر عمر مبارک‏‎ ‎‏امام (قدس سره) با ایشان و نقش تعیین کننده ایشان در نهاد رهبری نشانگر آن است که‏‎ ‎‏ایشان به خوبی از عهده وظایف سنگینی که بر دوششان بود برآمده بودند. مرحوم حاج‏‎ ‎‏احمد آقا فردی پرجسارت، متدین، آگاه از مسائل سیاسی بود و احترام به سنتهای‏‎ ‎‏اسلامی و سنتهای خوب ملی را با نوگرایی با هم جمع کرده بود و از طرف دیگر فردی‏‎ ‎‏بی تکلف و طرفدار مستضعفین و پابرهنه ها و رزمندگان و خانواده شهدا و نیروهای‏‎ ‎‏مخلص حزب اللهی بود و این همه طبیعی است که باعث شود تا ایشان را مورد اعتماد و‏‎ ‎‏علاقه حضرت امام (قدس سره) قرار دهد. ‏

‏‏ «جلسه پنج نفره»، که به جلسه رؤسای سه قوه مشهور گشته بود، درواقع یک جلسه‏‎ ‎‏مشورتی و هماهنگی و تبادل اطلاعات بود. البته در طول هشت سال عمر دولت‏‎ ‎‏خدمتگزار، مواردی نیز پیش می آمد که حضرت امام (قدس سره)، مواردی را به صورت‏‎ ‎‏مشخص جهت تصمیم گیری به این جلسه ارجاع می فرمودند. ولی این موارد، جنبه دائمی‏‎ ‎‏نداشت. مرحوم حاج سید احمد آقا در این جلسات، یک عضو فعال بودند. جلسات به‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏مرحوم حاج سید احمد آقا، به دلیل وسعت اطلاعات سیاسی و قدرت تحلیل بالا،‏‎ ‎‏یک عضو فعال و مؤثر در این جلسات بودند و در عین حال، به طور معمول اگر حضرت‏‎ ‎‏امام پیغامی برای جلسه داشتند و یا برعکس، توسط ایشان این امر مهم انجام می گرفت.‏‎ ‎‏ایشان، شایسته ترین فرد برای ارتباطات حساس نهاد رهبری با بقیه نهادها و‏‎ ‎‏شخصیتها بود. آن کسانی که از نزدیک در جریان امور بودند می دانند که این وظیفه، تا چه‏‎ ‎‏اندازه شاق و حساس و پیچیده بود. ‏

‏‎ ‎

‏‎