آیت الله خزعلی درگذشت

‏پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران:‏


 

آیت الله خزعلی درگذشت



‏آیت الله شیخ ابوالقاسم خزعلی، نماینده مردم استان خراسان رضوی در مجلس خبرگان‏‎ ‎‏رهبری و دبیر کل بنیاد بین المللی غدیر، صبح امروز (25 / 6 / 94) در تهران و پس از تحمل‏‎ ‎‏یک دوره طولانی بیماری و در سن 90 سالگی به رحمت ایزدی پیوست‏‎.‎

‏آیت الله حاج شیخ‏‎ ‎‏ابوالقاسم خزعلی، زادة اول فروردین 1304 در بروجرد بود که نمایندگی مردم‏‎ ‎‏استان خراسان رضوی در مجلس خبرگان رهبری را برعهده داشت. وی به مدت 20 سال‏‎ ‎‏از اعضای مجلس خبرگان رهبری بود‏‎.‎‏ آیت الله خزعلی علاوه بر عضویت در جمع  تدوین  کنندگان قانون اساسی جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی، در دوره های دوم، سوم و بخشی از دوره چهارم از سال1365 تا 1378 از ‏‎ ‎‏اعضای فقهای شورای نگهبان بود‏‎.‎

 

تحصیلات

‏وی تحصیل علوم دینی را در حوزه علمیه مشـهد آغـاز کرد. پس از آن راهـی قم شد و پـس از‏

‏طی مراحل تحصیلات حوزی، در درس خارج فقه آیت الله بروجردی و خارج اصول امام خمینی(س) حضور پیدا کرد. وی همچنین مدتی در محضر آیت الله محمد تقی بهجت تلمذ کرده است. در بخش فلسفه، اشارات را نزد جواد خندق آبادی تهرانی خواند و در درس منظومه و اسفار علامه طباطبایی حاضر شد.‏

 

خاطرات ایشان از مسئولیّت های پس از انقلاب

‏وقتی که حضرت امام به ایران تشریف آورد، من در اهواز بودم و 3 شهر اهواز، آبادان و خرّمشهر را شبانه روز سرکشی می کردم و با مردم صحبت می کردم؛ چون آنجاها منطقه مرزی و خطرناک بود. مردم می خواستند در آن جا سرهنگ ها را بکشند؛ امّا من می خواستم امام بیاید و کار را تمام کند. از این رو، مواظب بودم و نمی توانستم شهرها را ترک کنم. در یازدهم بهمن ماه به من تلفن کردند و گفتند: فردا امام می آید. شما بیا به عنوان پدر شهید صحبت کن. ‏

‏شهید مطهّری ۳۵ دقیقه با من تلفنی صحبت کرد، طولانی ترین تلفنی که تا آن موقع داشتم.‏


حضورج. 94صفحه 232


گفتم: من نمی توانم اینجا را رها کنم. اوضاع به هم می ریزد. درست است که دیدار امام و ملاقات اوّل، خیلی مورد علاقه من است؛ امّا چه کنم که سه شهر به هم می ریزد. به ایشان گفتم: برای من مشکل است، ولی ایشان خیلی اصرار کرد تا این که سرانجام امام آمد و من در ۲۲ بهمن ماه به منزل امام مشرّف شدم و عرض کردم: الحمدالله الذی أذهب عنّا الحَزَن و گفتم: عذر می خواهم اگر دیر آمدم، علّت را گفتم. امام اظهار لطف و محبّت کرد. در همان جا یک رندی دید امام به من خیلی محبّت می کند، تا آمدم بیرون دست ها را روی سینه گذاشت و سلام کرد و گفت: حضرت آیت الله! هفت میلیون در اختیارت می گذاریم، اگر لازم بود به فقرا بدهید. این هم دیدار ما با امام بود و از آن بعد مشغول کار شدم. وقتی که حضرت امام بنده را برای عضویّت در شورای نگهبان برگزید، [اول] عذر آوردم و برای بار دوم... قبول کردم. امام فرمود: بیا، به آن کارهایت هم می رسی. گفتم: چشم. در مجلس خبرگان قانون اساسی بودم و در مجلس خبرگان رهبری هم هستم. زمانی اعضای خبرگان قانون اساسی، در ۲۵ یا ۲۷ رمضان بود که خدمت امام رسیدند. ایشان مقداری صحبت کرد و همه را ارشاد کرد. آن گاه پس از پایان جلسه، به من فرمود: تو بمان، آقای بهشتی هم بماند. یکی دو نفر دیگر هم بودند. نزد ‏کسانی که دارای محورهای عقیده ای مختلف بودند، نمی خواستند چیزی بگویند. این که درباره مِلک مردم سفارش فرمود که بی جهت کسی تعرّض به مال مردم نکند و هر کس به بهانه این که فلانی مستکبر است به اموال او دستبرد نزنند و مورد تصرّف قرار ندهند. اگر کسی از راه شرعی مِلکی به دست آورده، هر چه قدر هم زیاد باشد کسی نمی تواند در آن تصرّف کند. اگر امام یک دستور کوچکی در این زمینه می داد، مردم می ریختند و روزگار سرمایه داران را سیاه می کردند؛ ولی امام می فرمود: من باید جواب خدا را بدهم. بعضی ها که عمامه ای به سر داشتند، گفتند: هر کس که دارایی اش بیش از اندازه لازم باشد، حرام است. رفتم پشت تریبون، گفتم: برای ناخن چیدن روایتی لازم است که سند داشته باشد. روایتی که سند ندارد، حتی به درد ناخن چیدن هم نمی خورد. شما مال مردم را به چه دلیل بر خود حلال می کنید؟ گفتم: اگر شما بایستید، ما هم ایستاده ایم که ـ بحمدالله ـ قانون اساسی قوییی تنظیم شد.‏


حضورج. 94صفحه 233

‏از دیگر کارهای سیاسی من این است که در سه دوره مجلس خبرگان رهبری عضویّت دارم و در کمیسیون تحقیق فعّالیّت می کنم. این کمیسیون در باره ویژگی و صفات رهبر تلاش می کند و شاید این انفع باشد که کسی صدمه نزند و ما باید بیدار باشیم و جهاتی که لازم است حتی به خود رهبر هم تذکر بدهیم و داده ایم و ایشان هم پسندیدند. پایه مهم، رهبری است. اگر به این پایه صدمه برسد، آن سه قوّه دیگر، ضعیف خواهد شد. ما باید زیر نظر رهبری کار کنیم. این جنبه را از جهت مثبت و منفی باید مورد اهتمام زیاد قرار داد.‏

 

تألیفات

‏تنها اثری که از آیت الله خزعلی به چاپ رسید، تفسیر سوره فاتحه الکتاب است. بر شعرهای عینیّه ابن أبی الحدید درباره امیر المؤمنین ـ که هشتاد و چند بیت است  ـ  نیز شرحی نوشته اند که به چاپ نرسیده است. همچنین در باره تنظیم آیات قرآن نیز تلاش هایی انجام داده  اند که البته به اتمام نرسید. ‏

 

اهتمام آیت الله خزعلی به زیارت حرم امام خمینی (س)


‏□ مرتضی نجفی قدسی‏‎ ‎


‏حضرت‏‎ ‎‏آیت الله خزعلی(ره) شیفتگی عجیبی به حضرت امام خمینی (ره) داشت و این عشق‏‎ ‎‏و ‏‏ارادت در اعماق وجود ایشان آنچنان رسوخ کرده بود که محال بود ذره ای از‏‎ ‎‏این حب و علاقه کاسته شود‏‎.‎‏ ‏‏سال ها‏‎ ‎‏پیش سفری در معیت ایشان به همدان داشتم که در آن روز پس از اینکه آیت الله‏‎ ‎‏خزعلی در جلسه ائمه جماعات و علمای استان سخنانی را ایراد کردند و‏‎ ‎‏سپس نماز جماعت برگزار شد و صرف ناهار هم در جمع آقایان بودند.


حضورج. 94صفحه 234


برای‏‎ ‎‏استراحت ما را به اتاقی راهنمایی کردند. پس از دقایقی دیدم حضرت آقای خزعلی‏‎ ‎‏استراحت نمی کنند و نشسته اند. عرض کردم چرا استراحت نمی کنید؟ فرمودند‏‏: ‏‏در این اتاق عکس حضرت امام هست و من هیچ گاه در جایی که عکس ایشان باشد،‏‎ ‎‏پایم را دراز نمی کنم که من بلا فاصله از میزبانان خواستم بیایند عکس را‏‎ ‎‏ببرند تا ایشان بتواند در آن اتاق استراحت کند. از‏‎ ‎‏همه مهم تر اهتمام ایشان به زیارت حرم امام خمینی(س) بود که شاید صدها‏‎ ‎‏بار توفیق این زیارت را داشت و دلیل آن هم این بود که حرم امام در ابتـدای‏‎ ‎‏عـوارضی جاده تهـران- قم واقـع است و حضـرت آقای خزعلی هرگاه که به قم می رفت و‏‎ ‎‏یا از قم بر می گشت، حتی اگر نصف شب هم بود به حرم امام تشرّف پیدا می کرد‏‎ ‎‏و دیگر نگهبانان حرم با رفت و آمد ایشان خو کرده بودند و می دانستند هر‏‎ ‎‏وقت و ساعتی از روز و شب ممکن است ایشـان به حـرم بیایـند و این‏‎ ‎‏آمـادگی را داشـتند و‏ ‏به محض ورود ایشان راه را باز می کردند و از درب جنوبی‏‎ ‎‏وارد حرم می شدند و در کنار ضریح مطهر لحظاتی به تلاوت قرآن و دعا مشغول‏‎ ‎‏می شدند و نمازی می خواندند و سپس به مسیر خود در مسیر قم یا تهران ادامه‏‎ ‎‏می دادند. حتی بنده به ایشان عرض کردم که آقا شما وقت زیادی را برای زیارت‏‎ ‎‏حرم امام صرف می کنید، چه لزومی دارد هر بار که از این جاده گذر می کنید به‏‎ ‎‏حرم امام هم مشرف شوید؟! خیلی از مسئولان و شخصیت ها حتی سالی یک بار هم‏‎ ‎‏نمی آیند. ایشان سخنی بدین مضمون فرمودند که امام حق زیادی بر ما و ملت‏‎ ‎‏دارد و وجودم نمی تواند بپذیرد که از کنار مضجع ایشان گذر کنم و به ایشان‏‎ ‎‏عرض اخلاص و ارادت نداشته باشم و حتی فرمودند من فقط یک بار به دلیل‏‎ ‎‏عجله ای که داشتم از این زیارت صرف نظر کردم و بعد هم بسیار پشیمان شدم و‏‎ ‎‏با خود عهد کرده ام که در هر شرایطی از اینجا عبور کنم به زیارت ایشان هم‏‎ ‎‏مشرف شوم.‏



حضورج. 94صفحه 235

‏در‏‎ ‎‏اینجا بی مناسبت نیست یادی از استاد عزیزم مرحوم آقای پرورش کنم که ایشان‏‎ ‎‏هم چنین رویه ای داشت و خودشان برای بنده نقل کردند که یکی دو بار به دلیل‏‎ ‎‏تعجیلی که به اصــفهان رفتن داشتم در حرم امام توقف نکردم. روزی در‏‎ ‎‏اصفهان پس از آنکه در یکی از جلسات، سخنرانی ام تمام شد، خانمی به نزد بنده‏‎ ‎‏آمد و گفت من حضرت امام خمینی را در خواب دیده ام و ایشان فرمودند به‏‎ ‎‏آقای پرورش بگویید چرا دیگر از اینجا رد می شوید به ما سری نمی زنید؟!  و‏‎ ‎‏این بود که استاد پرورش هم همانند آیت الله خزعلی، روح حضرت امام را آنچنان بیدار و حاضر و ناظر می دیدند که هیچ گاه به خود اجازه نمی دادند‏‎ ‎‏از کنار این جاده رد بشوند و به ساحت ایشان عرض ادبی نداشته باشند. ‏‏                                                                                                                                                                                        

منبع: فارس‏

 

توصیه 


آیت الله خزعلی پیش از فوت توصیه ای درباره سنگ مزار خود داشته است. آیت الله خزعلی توصیه کرده روی سنگ   مزارش عبارت: «ابوالقاسم خزعلی دوستدار آیت الله خمینی» نوشته شود.



حضورج. 94صفحه 236


 ‏ ‏منبع: عصر ایران‏

‎‎مراسم چهلم 

‏مراسم چهلمین روز درگذشت آیت الله ابوالقاسم خزعلی در مسجد قبا برگزار شد.‏

‏جمعی از مردم و مسئولان از جمله آیت الله مصطفی محقق داماد، آیت الله احمد جنتی، آیت الله امامی کاشانی، آیت الله سیدحسن خمینی، حجت االاسلام والمسلمین محمدحسن ابوترابی فرد، حجت الاسلام والمسلمین سید محمود دعایی، حجت الاسلام والمسلمین کاظم صدیقی و حجت الاسلام محمدرضا شهیدی رئیس بنیاد شهید، حجت الاسلام والمسلمین هادی غفاری، محمدرضا صادق مشاور رسانه ای رئیس جمهور، سیدمحمد حسینی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد در این مراسم حضور داشتند.‏

‏حجت الاسلام والمسلمین قرهی، رئیس حوزه علمیه امام مهدی(عج) سخنران این مراسم بود.‏



‏**‏

‎ ‎

حضورج. 94صفحه 237