احکام سفاهت

‏‏احکام سفاهت‏

‏‏[سؤال 7827]‏‏ ‏ ‏ 4103‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏محضر مبارک حجت الاسلام و المسلمین، آیت الله‌ الکبری فی العالمین، آیت الله‌‏‎ ‎‏الخمینی، دام ظله ‏

‏‏کسی هست گنگ که اگر به صدای بلند خوانده شود، می شنود با این حال نفع و‏‎ ‎‏نقصان مال و منال را هم نمی داند. مال های قیمتی را مجاناً، و گاهی به قیمت کم به‏‎ ‎‏مردم می فروشد. چنین کرداری چه صورت دارد؟ و ولی او چه کسی می باشد تا از‏‎ ‎‏تصرفات سفیهانه اش جلوگیری نماید؟‏

‏‏در فرض وفاتش، پسرعموی او وارثش می باشد، آیا پسرعموی او می تواند در‏‎ ‎‏اموال و املاک او تصرف کند و از کردار احمقانۀ او جلوگیری نماید؟‏

‏‏اگر این شخص اموالش را به کسی هبه نماید، هبه اش چه صورت دارد؟ مسأله‏‎ ‎‏کثیرالابتلایی است، بیان فرمایید، متشکرم.‏

‏‏والسلام علیکم ورحمة الله‌ وبرکاته‏

‏‏بسمه تعالی، اگر سفاهت او پیش از بلوغ پیدا شده و ادامه دارد، در‏‎ ‎‏تصرفات معاملی ممنوع است و ولایت بر او با پدر و جد پدری و وصی آن‏‎ ‎‏دو است و اگر هیچ کدام نباشند، با حاکم شرع است، ولی اگر سفاهت بعد از‏‎ ‎‏بلوغ عارض شده، ولایت بر او با حاکم شرع است و تا حاکم او را از‏‎ ‎‏تصرفات منع نکند، تصرفات معاملی او نافذ است.‏

‏
‏‎

‏‏2. مردی گنگ و اخرس یعنی نه زبان گویا و نه گوش شنوا، جزئی اشاره متکلم به‏‎ ‎‏اشاره سر و دست و چشم، می داند و می شنود و اسراف و تبذیر درمال نمی کند و مال‏‎ ‎‏خود را از مال غیر تمیز می دهد و در اشارات واقف و ناواقف و آشنا و غیر آشنا هم‏‎ ‎‏فرق می گذارد و می فهمد و محتاج به ترجمه آشنایان و واقفان می باشد. آیا چنان کسان‏‎ ‎‏و اشخاص در شماره سفیه ها است یا مثل اشخاص عاقل دیگران است یا نه؟‏

‏‏بسمه تعالی، مجرد کری و گنگی موجب حکم به سفاهت نیست و حکم‏‎ ‎‏عاقل را دارد.‏

‏‎ ‎

‏‎