احکام سفاهت
[سؤال 7827] 4103
بسمه تعالی
محضر مبارک حجت الاسلام و المسلمین، آیت الله الکبری فی العالمین، آیت الله الخمینی، دام ظله
کسی هست گنگ که اگر به صدای بلند خوانده شود، می شنود با این حال نفع و نقصان مال و منال را هم نمی داند. مال های قیمتی را مجاناً، و گاهی به قیمت کم به مردم می فروشد. چنین کرداری چه صورت دارد؟ و ولی او چه کسی می باشد تا از تصرفات سفیهانه اش جلوگیری نماید؟
در فرض وفاتش، پسرعموی او وارثش می باشد، آیا پسرعموی او می تواند در اموال و املاک او تصرف کند و از کردار احمقانۀ او جلوگیری نماید؟
اگر این شخص اموالش را به کسی هبه نماید، هبه اش چه صورت دارد؟ مسأله کثیرالابتلایی است، بیان فرمایید، متشکرم.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
بسمه تعالی، اگر سفاهت او پیش از بلوغ پیدا شده و ادامه دارد، در تصرفات معاملی ممنوع است و ولایت بر او با پدر و جد پدری و وصی آن دو است و اگر هیچ کدام نباشند، با حاکم شرع است، ولی اگر سفاهت بعد از بلوغ عارض شده، ولایت بر او با حاکم شرع است و تا حاکم او را از تصرفات منع نکند، تصرفات معاملی او نافذ است.
استفتائات امام خمینی (س)ج. 6صفحه 584
[سؤال 7828] ----> 6346
2. مردی گنگ و اخرس یعنی نه زبان گویا و نه گوش شنوا، جزئی اشاره متکلم به اشاره سر و دست و چشم، می داند و می شنود و اسراف و تبذیر درمال نمی کند و مال خود را از مال غیر تمیز می دهد و در اشارات واقف و ناواقف و آشنا و غیر آشنا هم فرق می گذارد و می فهمد و محتاج به ترجمه آشنایان و واقفان می باشد. آیا چنان کسان و اشخاص در شماره سفیه ها است یا مثل اشخاص عاقل دیگران است یا نه؟
بسمه تعالی، مجرد کری و گنگی موجب حکم به سفاهت نیست و حکم عاقل را دارد.
استفتائات امام خمینی (س)ج. 6صفحه 585