امام، زن و رهایی از دو رویکرد

‏ ‏

‏ ‏«امام، زن و رهایی از دو رویکرد»


‏ ‏حجت الاسلام والمسلمین سید جعفر اردبیلی

‏ ‏

‏     

بررسی ابعاد گوناگون مشکلات و معضلات جامعۀ زنان، بویژه زن مسلمان ایرانی‎ ‎پیش از انقلاب اسلامی، نیازمند فرصت و فراغت بیشتری است؛ اما آنچه که سعی بر‎ ‎تبیین آن داریم، نقش و تاثیر بسزای حضرت امام(ره) در روشنگری و بیان سوء‎ ‎برداشتها و نیتهای پلیدی است که سعی و تلاش وافر برای توقف رشد بهینۀ جامعۀ‎ ‎زنان مسلمان کردند. 

‏     با نگاهی کلان در طول تاریخ بشری می توان مدعی شد، طبقات، اصناف و‏‎ ‎‏گروههای مختلف اجتماعی هر یک به نوعی در حرکتهای اجتماعی مؤثر بوده؛ و بنا به‏‎ ‎‏تعبیری حتی تأثیر متقابل و یا کنشهای متقابل ایجاد کرده اند. ‏

‏     «گی روشه» که شاید مبدع این رویکرد محسوب می شود، بر وجود چنین تأثیراتی‏‎ ‎تأکید می ورزد؛ اما آنچه ما در پی بیان و توضیح آن می باشیم، تبیین چگونگی دو گروه‎ ‎اجتماعی به ظاهر رودرروی، که در نهایت امر و انتهای مسیر می توانند موجب پیدایش‎ ‎


کتابتأملی بر جایگاه زن (ج. ۱): مجموعه مقالات فارسیصفحه 41

یک تأثیر باشند. 

‏     همیشه جامعۀ انسان بویژه جوامع سنتی در حال رشد، مرکب از این دو گروه و‏‎ ‎‏صنف اجتماعی است که در جستارهای سیاسی می توان آن را به کندروها و تندروها‏‎ ‎‏تقسیم کرد. ‏

‏     از دیدگاه دینی و مذهبی، واپس گرایان و تجددخواهان و یا به تعبیر حضرت امام‏‎ ‎‏(ره) مقدس نمایان متحجر و تجددگرایان بی دین،‏‎[1]‎‏ دو دم شمشیری هستند که در‏‎ ‎انتها یک محصول را به بار می نشانند، این تعبیرات در تاریخ دینی و سخنان حضرت‎ ‎امیرالمؤمنان علی بن ابیطالب (ع) نیز هست. ایشان می فرمایند: 

‏     قصم ظهیر اثنان، جاهل متنسک، عالم متهتک‏‎[2]‎‏ دو کس کمر مرا شکستند، نادان‏‎ ‎مقدس نما و دانای بی پروا و بی دین.

‏     نقش این دو گروه در تخریب جوامع سنتی و دیندار آنچنان عمیق و ماندگار بوده‏‎ ‎‏که توضیح و تفسیر این ادعا، سالها تحقیق و بررسی را در دهها هزار برگ به عنوان‏‎ ‎‏شاهد گفتار می طلبد. ‏

‏     از آنجا که نیازهای جسمانی است و غرایز مادی بشر یکسان است و هر یک از افراد‏‎ ‎‏بشر در پی اشباع و سیراب کردن نیازهای خود می باشند، تمامی انسانها سعی می کنند‏‎ ‎‏به نوعی با توجیهات متناسب با تفکراتشان به مطامع نفسانی خود دست یابند و‏‎ ‎موانع را رفع و یا تفسیر نمایند.

دو بلیّه ای که دامنگیر جامعۀ زنان مسلمان ایرانی شده بود از سوی این دو گروه اجتماعی،‎ ‎

کتابتأملی بر جایگاه زن (ج. ۱): مجموعه مقالات فارسیصفحه 42

خود موجبات عقب ماندن زنان را در ایران فراهم کرد؛ بدین ترتیب که از یک سو، آنان‎ ‎بازیچه دست شهوت رانان به ظاهر دیندار و زیاده طلب شده، و اصرار بر رنگ آمیزی‎ ‎این زیاده خواهی به نام دین می کردند و از سوی دیگر گرفتار شهوت پرستان نا اهلی‎ ‎گردیدند که برای توجیه مطامع نفسانی خود منکر وجود هرگونه تعهدی در وجود‎ ‎انسانی می شدند و اصولاً پیشرفت را در گرو بی قیدی و رهایی از تعهدات دینی و‎ ‎عرفی معرفی می کردند. 

‏     حضرت امام(ره) با دقت نظر و فراست الهی خود در این میدان رزم و مبارزه، ستیز‏‎ ‎‏را بر علیه هوا و هوس، انحراف و کجروی آغاز کردند. ایشان فرمودند: ‏

‏     «خداوند شما را با کرامت خلق کرده، آزاد خلق کرده است. خداوند همان طوری‏‎ ‎‏که قوانینی برای محدودیت مردها در حدود اینکه فساد بر آنها راه نیابد دارد، در زنها‏‎ ‎‏هم دارد، همه برای صلاح شماست.‏

‏     همۀ قوانین اسلامی برای صلاح جامعه است. آنها که زنها را می خواهند ملعبه‏‎ ‎‏مردان و ملعبه جوانهای فاسد قرار بدهند، خیانتکارند. زنها نباید گول بخورند، زنها‏‎ ‎‏گمان نکنند که این مقام زن است که باید بزک کرده بیرون برود، با سرِ باز و لخت، این‏‎ ‎‏مقام زن نیست، این عروسک بازی است نه زن، زن باید شجاع باشد، زن باید در‏‎ ‎‏مقدرات اساسی مملکت دخالت بکند، زن آدم ساز است، زن مربی انسان است».‏‎[3]‎

‏    ‏در شرایطی که برخی روایات، ما را از حکومت کردن و یا دخالت زنان در امور‎ ‎جامعه پرهیز می دهد، اینگونه روایات، خود دستاویزی برای برخی مقدسان قشری برای‎ ‎


کتابتأملی بر جایگاه زن (ج. ۱): مجموعه مقالات فارسیصفحه 43

نفی هرگونه دخالت زنان در امور اجتماعی خواهد بود. حضرت امام در این جمله و‎ ‎جملات دیگر که در پی خواهد آمد، زن را ترغیب به دخالت در مقدرات اساسی و‎ ‎امور مهم اجتماعی می نمایند تا شبهۀ دور ماندنِ نیمی از جامعۀ انسانی از فعالیتهای‎ ‎اجتماعی را به عنوان دینداری بر طرف نمایند. 

‏     شیوه و سیرۀ عملی حضرت امام (ره) در خانواده نیز به ما نشان می دهد که چه‏‎ ‎‏جایگاهی برای زنان قائل بوده، و هرگز سعی نمی کردند شیوۀ زیاده خواهان را تأیید‏‎ ‎‏نمایند. ‏

‏     دومین مصیبتی که دامنگیر زنان جامعۀ ایران اسلامی شده، و سیر قهقرایی را برای‏‎ ‎‏ایشان رقم زد، اشاعه جهل و بیسوادی است. جهل قشری که همیشه تحصیل و کسب‏‎ ‎‏علم را منافی با جنس زن می دانست، در طول قرنها فعالیت خود، آنچنان ضربه ای بر‏‎ ‎‏پیکر اصلی زنان جامعه ما وارد آورد که برای اصلاح آن قرنهای متمادی نیاز به چالش‏‎ ‎‏و فعالیت مثبت می باشد. ‏

‏     حضرت امام (ره) در پاسخ به سؤال در خصوص «محدوده فعالیت زنان»‏‎ ‎‏می فرمایند: ‏

‏     «چنان موضوع آزادی زن را برای مردم مشتبه کرده اند که خیال می کنند اسلام‏‎ ‎‏آمده است که فقط زن را خانه نشین کند. چرا با درس خواندن زن مخالف باشیم؟ چرا‏‎ ‎با کار کردن او مخالف باشیم؟ چرا زن نتواند کارهای دولتی انجام دهد؟ چرا با‎ ‎مسافرت کردن زن مخالفت کنیم؟ زن چون مرد، در تمام اینها آزاد است، زن هرگز با مرد فرقی‎ ‎


کتابتأملی بر جایگاه زن (ج. ۱): مجموعه مقالات فارسیصفحه 44

ندارد».‎[4]‎‏ ‏

‏    ‏از سوی دیگر مدرن خواهان بی تعهد نیز مبدأ پیدایش جهل دیگر شدند که شاید به‎ ‎وضوح و روشنی دسته اول نبوده، و برخی نیز آن را جهل نپندارند؛ اما حضرت امام آن‎ ‎را نوعی از جهل و نادانی مضمن محسوب می داشتند و می فرمودند: 

‏     «زنان شجاع ما دیگر از بلاهایی که غرب به عنوان تمدن به سرشان آورده است، به‏‎ ‎‏ستوه آمده اند و به اسلام پناهنده شده اند».‏‎[5]‎

‏    ‏تشویق فراوان و حمایت بی دریغ حضرت امام (ره) از تحصیل و پیشرفت عملی‎ ‎زنان در سیره خصوصی و شیوه خانوادگی ایشان مشهود است؛ و این در شرایطی بود‎ ‎که در همان زمان برخی طبقات اجتماعی و اصناف جامعه، دختران و زنان خود را از‎ ‎کسب علم و فضیلت به نام دین و دینداری تا بدانجا باز می داشتند که حتی برخی از‎ ‎ایشان از دانش سواد اولیه، یعنی خواندن و نوشتن محروم بودند؛ و این ننگ که مدرسه‎ ‎نرفتن زنان، نشانه فضیلت است، برای جامعه مسلمانان تا ابد باقی ماند. آنان اینچنین‎ ‎فضیحتی را به نام فضیلت تا سالهای اخیر و حتی پس از انقلاب برخود افتخار‎ ‎می انگاشتند. تحصیلات عالی و کسب کمالات علمی در قشر بانوان خانوادۀ حضرت‎ ‎امام(ره) گویای مبارزۀ عملی ایشان با چنین جهلی می باشد، ایشان بارها و بارها به‎ ‎مسئولان و دست اندرکاران کشور سفارش می کردند که آموزش و تعلیم و تعلم ارتباطی‎ ‎با جنسیت افراد ندارد. 

‏     ایشان می فرمایند: ‏

کتابتأملی بر جایگاه زن (ج. ۱): مجموعه مقالات فارسیصفحه 45
‏ 

    «زنان از نظر اسلام، نقش حساسی در بنای جامعه اسلامی دارند و اسلام زن را تا‏‎ ‎‏حدی ارتقا می دهد که او بتواند مقام انسانی خود را در جامعه باز یابد و از حدّ شی ء‏‎ ‎‏بودن بیرون بیاید و متناسب با چنین رشدی می تواند در ساختمان حکومت اسلامی‏‎ ‎‏مسئولیتهایی به عهده بگیرد. ‏

‏     اعطای برخی مسئولیتهای سنگین به زنان و اصرار بر همراهی ایشان در سفرهای‏‎ ‎‏خارجی مانند همراهی یک زن مسلمان به عنوان سفیری در جمع دیگر سفیران به‏‎ ‎‏اتحاد جماهیر شوروی همگی گویای این مدّعا می باشد.‏

‏     در سنگر دیگر و مبارزه ای بی امان با مدرن زدگان و تجددخواهان، ایشان ارزش‏‎ ‎‏علم را از پستی رذالت و آلودگی فساد جدا کردند، و می فرمودند: ‏

‏     «مراقب باشید از شما توسط وسایل جدید بهره کشی نشود. اسلام نمی خواهد که‏‎ ‎‏زن به عنوان یک شی ء و یک عروسک در دست ما باشد. اسلام می خواهد شخصیت‏‎ ‎‏زن را حفظ کند و از او انسان جدی و کارآمد بسازد».‏‎[6]‎

‏    ‏و یا می فرمودند: «ارزشها را داشته باشید و در هنگامی که شما می خواهید‎ ‎دانش اندوزی کنید، همان گونه که شیوه و ساختار ادیان توحیدی ابتدا نفی و مبارزه با‎ ‎هر بدی و معبودی است بنا بر کلمه «لا اله» تثبیت خوبیها هم با کلمه «الاالله » سازگار و‎ ‎میسر می باشد». این بیان شیوایی است که حضرت امام(ره) در بازگرداندن شخصیت‎ ‎واقعی زنان به کار می بستند. اجازۀ شفاهی و سیره عملی حضرت امام(ره) در ورود زنان به‎ ‎سیاست، حق رأی و انتخاب شدن، کاندیداتوری مجلس و دیگر مصادر و پستهای مهم‎ ‎


کتابتأملی بر جایگاه زن (ج. ۱): مجموعه مقالات فارسیصفحه 46

کشوری و لشکری و تشویق بر تحصیل و کسب مدارج عالی علمی، اجازه ورود به‎ ‎صحنه های هنر، نمایش، ادبیات، شعر و بسیاری دیگر از هنرهای تجسمی و نوین در‎ ‎راستای آفرینش ارزشهای اسلامی و انسانی از دیگر فعالیتهایی بود که حضرت امام‎ ‎برای تثبیت خوبیهای ماندگار و اعتلای مقام زنان ایرانی مسلمان به انجام رساندند. به‎ ‎عنوان نمونه پس از پخش مجموعه تلویزیونی پاییز صحرا و جبهه گیری تند برخی‎ ‎افراد در برابر ظاهر افراد و نوع نمایش، به عنوان دلسوزی برای اسلام، حضرت امام‎ ‎(ره) با ارائه برخی تذکرات کوچک، این مجموعه را تأیید کردند.

‏     مواضع حضرت امام (ره) در برابر فیلم مبتذل موسیقی انحرافی، بنابر شیوه‏‎ ‎‏تعبدی موضوع نبوده، بلکه ملاک مهم برای جلوگیری از اشاعه اینگونه مفاسد از سوی‏‎ ‎‏ایشان نتایج و محصولاتی است که این مفاسد بر جای گذاشته، و موجبات تخدیر‏‎ ‎‏جامعه را فراهم می آوردند و آن را از فعالیت مثبت و پرسرعت باز می داشتند. ‏

‏     بر همین اساس، شیوۀ حضرت امام (ره) در بازیابی و استحصال بهینه زنان‏‎ ‎‏مسلمان، بازگرداندن شخصیت، هویت و نقش واقعی زنان به آنان می باشد. همان گونه‏‎ ‎‏که می فرمایند: ‏

‏     «در نظام اسلامی، زن به عنوان یک انسان می تواند مشارکت فعال با مردان در بنای‏‎ ‎جامعۀ اسلامی داشته باشد؛ ولی نه به صورت یک شی ء نه او حق دارد خود را به‎ ‎چنین حدی تنزل دهد و نه مردان حق دارند که به او چنین بیندیشند».‎[7]‎‏ ‏

‏    ‏اینک در سالهای فقدان آن ابرمرد تاریخ جهان و اسلام، برماست که با مبارزه بی امان‎ ‎


کتابتأملی بر جایگاه زن (ج. ۱): مجموعه مقالات فارسیصفحه 47

در دو جبهه با مقدس مآبان و تجدد خواهان بی دین و حفظ تعادل و دوری از هرگونه‎ ‎افراط و تفریط، اجازه ندهیم جامعۀ اسلامی بویژه جامعۀ زنان مسلمان از مسیر‎ ‎صحیح منحرف شده، و در یکی از دامهای اصناف بالا گرفتار آیند؛ و بدانیم رشد و‎ ‎ترقی هر جامعه مدیون همه اقشار آن جامعه می باشد و جنسیت نمی تواند مانع‎ ‎پیشرفت یا پس رفت جوامع بویژه کشورها و جوامع در حال توسعه باشد. خطر جدی‎ ‎در سالهای اخیر، ارائه سلیقه های مختلف و بی اساس است که سردرگمی و نوعی از‎ ‎هیجانات کاذب را موجب گردیده که به نوبۀ خود موجبات بی هویتی جدیدی را‎ ‎فراهم می آورد. باید توجه داشت که سلیقه های گوناگون تا زمانی که حول محور‎ ‎ملاکهای عمیق و ریشه دار طرح و ارائه شود، هیچ خطری را در پی نخواهد داشت؛ اما‎ ‎دو گروه مذکور با تغییر چهره و ورود از مسیرهای جدید و اشاعه سلیقه های‎ ‎غیراصولی، موجب تخریب جدی و بی هویتی نوینی در جامعه خواهند شد که بر‎ ‎پیروان آن پیر عزیز است تا با ادامه مبارزه و پرداختن به شیوه های نو از ورود و اشاعه‎ ‎اینگونه تفکرات و سلیقه های فردی و اغراض فردی جلوگیری شود. 

‏ ‏

کتابتأملی بر جایگاه زن (ج. ۱): مجموعه مقالات فارسیصفحه 48

  • ـ برگرفته شده از پیام 3 / 12 / 67 حضرت امام ره، معروف به منشور روحانیت.
  • ـ المواعظ العددیه باب الاثنان.
  • ـ ر. ک: صحیفه امام، ج 6، ص 300ـ302.
  • ـ ر. ک: صحیفه امام، ج 5، ص 293ـ294.
  • ـ ر. ک: صحیفه امام، ج 5، ص 541.
  • ـ ر. ک: صحیفه امام، ج 5، ص 293ـ294.
  • ـ ر. ک: صحیفه امام، ج 4، ص 414.