کتاب نکاح

اعتبار قصد انشا در صیغه عقد ازدواج

اعتبار قصد انشا در صیغه عقد ازدواج

[سؤال 10132]‏ ‏ ‏ 5626‏

‏ ‏ ‏ بسمه تعالی ‏ ‏ 18 / 4 / 1361‏

‏حضرت امام خمینی‏

‏اگر دختر و پسری عقد دائم را از روی رساله جاری نموده باشند و دختر بعد از‏‎ ‎‏چند ماه از اجرای عقد ـ با اقرار به این که عقد را به قصد محرم شدن به آن پسر، از روی‏‎ ‎‏رساله قرائت نموده است و با اقرار به این که به عقد دائم شرعی با مهریۀ معیّن، زن و‏‎ ‎‏شوهر شده اند ـ تقاضای مهریه به طور نقد قبل از تمکین بنماید و پسر بپذیرد، آیا بعد‏‎ ‎‏از مدتی دوباره دختر می تواند ادعا کند که به هنگام جاری نمودن عقد، که ایجاب را‏

استفتائات امام خمینی (س)ج. 8صفحه 584
‏قرائت نموده، قصد انشا نداشته و معنی کلمات را نمی دانسته؟ و آیا دختر می تواند با‏‎ ‎‏مطرح کردن چنین چیزی، بعد از مراحلی که به عرض رسید، بدون طلاق از پسر جدا‏‎ ‎‏شود؟ آیا چنین عقدی صحیح است یا صحیح نیست؟ لازم به تذکر است که پسر قبول‏‎ ‎‏را با علم به معنای کلمات و به قصد انشا خوانده است و دختر نیز ایجاب را از روی‏‎ ‎‏مسأله شمارۀ 2368، از رسالۀ حضرت امام خمینی قرائت نموده و در مسأله مزبور،‏‎ ‎‏معنی فارسی کلمات عقد عیناً در مقابل کلمات عربی آن نوشته شده است و لذا دختر‏‎ ‎‏بنا به فرض این که نمی دانسته، به هنگام قرائت ایجاب، معنی فارسی کلمات را عیناً با‏‎ ‎‏چشم خود دیده و با دیدن معنی فارسی کلمات، ایجاب را قرائت نموده است. دختر‏‎ ‎‏بیست سال سن دارد و دیپلمه است.‏

‏والسلام علیکم ورحمة الله‌ وبرکاته‏

بسمه تعالی، اگر سایر شرایط عقد موجود بوده، انکار دختر پس از اقرار به زوجیت مسموع نیست.

[سؤال 10133]‏ ‏ ‏  ‏---->‏ ‏ 5670

‏2. اگر کسی قصد انشا را نداند، ولی عقد را صرفاً به قصد محرم شدن جاری نماید،‏‎ ‎‏آیا عقد صحیح است. مثلاً اگر دختر و پسری عقد را دوتایی بین خود جاری نمایند؛ به‏‎ ‎‏طوری که پسر قصد انشا و معنی هر یک از کلمات عقد را بداند، ولی دختر قصد انشا و‏‎ ‎‏معنی کلمات را نداند و ایجاب را به قصد این که به آن پسر محرم بشود، با قرائت‏‎ ‎‏صحیح بخواند. پسر هم صیغۀ قبول را با قرائت صحیح به قصد انشا بخواند و از هر‏‎ ‎‏کلمه معنی آن را قصد نماید. در عقد مذکور، دختر مقدار مهریۀ خود را نیز ـ که پدر‏‎ ‎‏دختر تعیین کرده است ـ می داند که چقدر است. عقد مذکور را هم از روی رساله‏‎ ‎‏خوانده. آیا عقد مذکور صحیح است؟ فتوای حضرت امام خمینی در این باره‏‎ ‎‏چیست؟ ‏

بسمه تعالی، در فرض سؤال، عقد صحیح است.

‎ ‎

استفتائات امام خمینی (س)ج. 8صفحه 585