صحبت کردن و نگاه کردن به زن نامحرم به قصد ازدواج

‏‏صحبت کردن و نگاه کردن به زن نامحرم به قصد ازدواج‏

‏‏[سؤال 9910]‏‏ ‏ ‏ 5529‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏در انتخاب همسر آیا مشابه امتیازاتی که در دیدار عروس برای مرد وجود دارد،‏‎ ‎‏برای زن در دیدار داماد وجود دارد؟‏

‏‏بسمه تعالی، مورد استثنا، نظر مرد به زن است نه عکس آن.‏

‏‏[سؤال 9911]‏‏ ‏ ‏  ‏‏---->‏‏ ‏‏ 6801‏

‏‏3. صحبت کردن دختر و پسر قبل از ازدواج برای به توافق رسیدن، بدون اطلاع‏‎ ‎‏خانوادۀ دختر، صحیح است یا خیر؟ (در صورتی که تمام شرایط اسلام برای صحبت‏‎ ‎‏کردن و ارتباط دو نامحرم رعایت شود).‏

‏‏بسمه تعالی، با مراعات وظایف شرعیه و نبود مفسده مانع ندارد.‏

‏‏[سؤال 9912]‏‏ ‏ ‏ 5530‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏1. آیا از نظر اسلام گناه دارد که دختر و پسر، از مدت خیلی قبل بدون اطلاع پدر یا‏‎ ‎‏مادرشان به یکدیگر قول دهند که در آیندۀ دور (سه سال یا چهار سال دیگر) با هم‏‎ ‎‏ازدواج کنند و بر اساس این به پای هم بنشینند. (البته این مسأله که نسبت به هم نامحرم‏‎ ‎‏هستند رعایت می شود واز یاد نمی رود) توضیح: مثلاً شوخی لفظی هم با هم نداشته‏‎ ‎‏باشند.‏

‏
‏‎

‏‏تقاضا می شود هر کدام که ایراد یا گناه دارد دلیلش را بنویسید.‏

‏‏بسمه تعالی، ازدواج دختر باید با اذن پدر باشد و در حدی که مبتلا به حرام‏‎ ‎‏نشوند می توانند صحبت کنند ولی باید از واقع شدن در مفسده احتراز‏‎ ‎‏نمایند.‏

‏‏[سؤال 9913]‏‏ ‏ ‏  ‏‏---->‏‏ ‏‏ 6835‏

‏‏3. امروزه متداول است که دختر و پسر برای ازدواج خود، باید همسر خود را‏‎ ‎‏بپسندند. آیا معاشرت دختر و پسر، به قصد آشنایی برای ازدواج جایز است یا خیر؟ و‏‎ ‎‏اگر جایز است، چنانچه بعداً ازدواج نکنند، چه حکمی دارد؟‏

‏‏بسمه تعالی، با حفظ حجاب و موازین شرعی، مانع ندارد.‏

‏‏[سؤال 9914]‏‏ ‏ ‏ 5531‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏با عرض سلام؛ سلامتی تان را از خداوند منان خواهانم. آیا مورد زیر از نظر امام‏‎ ‎‏ایراد دارد یا ندارد:‏

‏‏دختر و پسری که تصمیم به ازدواج گرفتند، می توانند قبل از خطبه عقد چند‏‎ ‎‏ساعت یا دقیقه ای در مورد مسائل فردای زندگی خود صحبت کنند و نظرات خود را‏‎ ‎‏به هم بازگو کنند و اگر شرایطش را داشتند وصلت نمایند؟ حتماً نظر امام را در این‏‎ ‎‏مورد بیان فرمایید.‏

‏‏والسلام علیکم ورحمة الله‌ وبرکاته‏

‏‏بسمه تعالی، صحبت کردن اگر به قصد ریبه نباشد و فساد نداشته باشد،‏‎ ‎‏مانع ندارد و محدود به حدی نیست.‏

‏
‏‎

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏با سلام، دختری هستم که دو سال پیش با جوانی آشنا شدم. این شخص به من‏‎ ‎‏پیشنهاد ازدواج کرد، ولی زمان ازدواج را موکول کرد به هنگامی که از نظر شغلی‏‎ ‎‏شرایط شروع زندگی را داشته باشد؛ من هم پذیرفتم و معاشرت من با او از همان‏‎ ‎‏هنگام و با اطمینان از این که باهم ازدواج می کنیم آغاز شد. در این دو سال، من به او به‏‎ ‎‏چشم شوهر و همسر آینده ام می نگریستم و کلّیۀ خواستگارانم را به امید او رد می کردم‏‎ ‎‏و به همه می گفتم که نامزد دارم. اکنون نمی دانم به چه علتی او با دختر دیگری نامزد‏‎ ‎‏کرده است. یکی از مسائلی که به شدت فکر مرا به خود مشغول کرده این است که اگر‏‎ ‎‏باز هم خواستگاری برای من آمد و من خواستم ازدواج کنم، باید به همسرم این مسأله‏‎ ‎‏قبلی را بگویم یا خیر؟ اگر نگویم، احساس ناراحتی وجدان می کنم و اگر بگویم،‏‎ ‎‏مطمئن هستم که با بهترین مرد دنیا نیز خوشبخت نخواهم شد؛ چون هر مردی باشد‏‎ ‎‏بالاخره در مواقعی این مسأله را به رخ زن خود می کشد و ایجاد اختلاف و بدبینی‏‎ ‎‏می کند. حال با توجه به این نکته و این که این اولین و تنها اشتباه من بوده و در ضمن به‏‎ ‎‏خاطر آن معاشرت های قبلی از درگاه خدا توبه کرده ام، آیا باز هم از نظر شرعی‏‎ ‎‏موظف  هستم به همسر آینده ام این مسأله را بگویم یا خیر؟ لطفاً هرچه زودتر به من‏‎ ‎‏کمک کنید.‏

‏‏بسمه تعالی، لزومی ندارد.‏

‏‏[سؤال 9916]‏‏ ‏ ‏ 5533‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏این جانب ـ سن 18 سال ـ دو سال پیش با مدرس قرآن خود آشنا شده ام و او از من‏‎ ‎‏تقاضای ازدواج نمود و بعد از چند ماهی به سربازی رفت، و تابستان آینده خدمتش را‏‎ ‎‏به پایان می رساند. اما ما از دوران قبل و بعد سربازی، برای تفاهم بیشتر با هم تماس‏‎ ‎‏تلفنی یا نامه و یا حضوری، داشته ایم. با توجه به این که او باعث بالا بردن عبادتم‏
‏‎

‏‏بسمه تعالی، تا عقد نکرده اید از تماس های موجب تهییج و تحریک‏‎ ‎‏شهوت، اجتناب نمایید.‏

‏‎ ‎

‏‎