لزوم ازدواج و ترغیب به آن و احکام آن

‏‏لزوم ازدواج و ترغیب به آن و احکام آن‏

‏‏[سؤال 9710]‏‏ ‏ ‏ 5432‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی ‏ ‏ 6 / 3 / 1361‏

‏‏پس از عرض سلام به حضور رهبر کبیر انقلاب، سلامتی این پدر گرامی را از‏‎ ‎‏خدای متعال خواهانم. امیدوارم که شما کارکنان دفتر امام و خدمتگزاران به اسلام، در‏‎ ‎‏راه خدا پیروز و سلامت باشید. ای پدر گرامی! در زندگی اشکالاتی پیش می آید، که‏‎ ‎‏هرچند مرتبه از شما پاسخ گویی خواهانم در این نامه هم اشکالاتی برایم پیش آمده که‏‎ ‎‏از شما رهبر عزیز و ارجمند تقاضای راهنمایی را دارم.‏

‏‏1. مدتی است در فکر هستم که از این دو راه، کدام را انتخاب کنم. محصل هستم و‏‎ ‎‏به امید خدا، امسال دیپلم می گیرم و می خواهم بعد از دیپلم، برای شغل شریف معلمی‏‎ ‎‏درسم را ادامه دهم و به ملت شریفی چون ایران، خدمت کنم. از طرفی هم چون در‏‎ ‎‏جوانی انسان خطاکار است و نفس خود را در بعضی مواقع پیروی می کند، خواستم‏‎ ‎‏برای دوری از گناهان دوره جوانی، ازدواج کنم، چون انسان خطا می کند، ولی باید‏‎ ‎‏جلو خود را بگیرد. از محضر مبارک خواستارم که بگویید کدامین راه درست است و‏‎ ‎‏در راه خداست؟ از این لحاظ این دو راه برایم پیش آمده که گناهانی از قبیل نگاه کردن‏‎ ‎‏و غلبه کردن نفس، در مواردی برایم پیش آمده و از طرفی‏‎ ‎‏دانشکده یا محلی که برای‏‎ ‎‏ادام‏‏ۀ‏‏ تحصیل در نظر گرفته ام، اشخاص مجرد را می پذیرند. از شما خواهشمندم که مرا‏‎ ‎‏راهنمایی کنید که سخت به پاسخ گویی نیازمند می باشم.‏

‏‏بسمه تعالی، اگر بتوانید خودتان را از گناه حفظ کنید، می توانید ازدواج‏‎ ‎‏نکنید و تحصیل نمایید و در غیر این صورت، ازدواج لازم است.‏

‏‏2. در چه مورد غیبت صحیح است و آیا صحیح است که پشت سر کسی که نماز نمی خواند و کسی که‏‎ ‎‏بی حجاب و بر ضد شرع اسلام بیرون می آید و یا ضد انقلاب است حرف بزنیم؟ اشکال دارد یا نه؟ ‏

‏‏بسمه تعالی، غیبت کردن حرام است و در کسی که آشکارا معصیت می کند ـ در خصوص آن‏‎ ‎‏معصیت ـ غیبت او جایز است. ‏

‏
‏‎

‏‏7. کسی که در زندگی از ازدواج کردن محروم است، اگر بی اختیار یا بر اثر‏‎ ‎‏ناراحتی های جوانی و یا معتاد شدن به فکرکردن زیاد، در عالم رؤیا همسر داشته باشد‏‎ ‎‏یا زندگی خانوادگی تشکیل دهد، چه حکمی دارد؟ آیا جزء هواهای نفسانی به شمار‏‎ ‎‏می رود؟‏

‏‏بسمه تعالی، اشکال ندارد.‏

‏‏[سؤال 9712]‏‏ ‏ ‏ 5433‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی ‏ ‏ 20 / 8 / 1360‏

‏‏محضر مبارک نایب الامام، روح الله‌ الموسوی الخمینی، سلام علیکم، ان شاء الله‌ که‏‎ ‎‏حالتان خوب باشد و همچنان استوار و محکم در مقابل باطل ایستاده باشید.‏

‏‏من جوانی هستم 19 ساله که مجرد می باشم و در یکی از ارگان های انقلابی‏‎ ‎‏مشغول خدمت به اسلام و مسلمین می باشم و مشکلی بزرگ دارم که می خواستم‏‎ ‎‏گره گشای مشکلم باشید.‏

‏‏من چندین سال است که عمل استمناء را انجام می دهم و به خاطر نمی آورم که‏‎ ‎‏چطور شد این کار را شروع کردم و عاملش چه بود؛ ولی به هر حال شروع شد و شاید‏‎ ‎‏عاملش جوّ فسادانگیز آن موقع بود. به هر حال در اول، زیاد این عمل انجام می گرفت‏‎ ‎‏و حالا سه الی چهار روزی یک مرتبه انجام می گیرد و بعد از آن بسیار پشیمان می شوم.‏

‏‏اماما! کوچک ترین چیز تحریک کنندۀ جنسی در من اثر می گذارد و کمتر شده که‏‎ ‎‏بتوانم آن را کنترل بکنم؛ یعنی اراده ام را بر نفس امّاره ام غالب بگردانم. در ضمن وضع‏‎ ‎‏خانوادگی و جوّ آن طوری است که من نمی توانم از آن ها درخواست ترتیب ازدواجم‏‎ ‎‏را بکنم و فکر می کنم خودم هم چنین آمادگی ای نداشته باشم. حال از شما چارۀ‏‎ ‎‏این  مشکلم را می خواستم تا بتوانم در راه خدا همچنان سیر صعودی بکنم. وقت‏‎ ‎‏عزیزتان را نمی گیرم که من بسیار گناهکارم و شما مرجع تقلید و ولیّ فقیه من‏
‏‎

‏‏بسمه تعالی، استمناء حرام است و اگر ترک آن ممکن نیست مگر با‏‎ ‎‏ازدواج، باید ازدواج کنید.‏

‏‏[سؤال 9713]‏‏ ‏ ‏  ‏‏---->‏‏ ‏‏ 5621‏

‏‏3. طبق مسأله 2443 توضیح المسائل امام کسی که به واسطه نداشتن زن به حرام‏‎ ‎‏می افتد واجب است زن بگیرد؛ در صورتی که اگر مرد از نظر شغلی و مالی قادر به‏‎ ‎‏ازدواج نباشد، چنین حکمی صدق می کند یا خیر؟‏

‏‏بسمه تعالی، اگر امکانات ازدواج فراهم نیست، در ترک ازدواج معذور‏‎ ‎‏است؛ ولی باید از ارتکاب حرام به هر نحو شده خودداری نماید.‏

‏‏[سؤال 9714]‏‏ ‏ ‏  ‏‏---->‏‏ ‏‏ 1335‏

‏‏4. برای مقاومت در برابر به گناه افتادن و از راه حرام جنب شدن که موجب واجب‏‎ ‎‏شدن غسل جنابت می شود باید چه کاری کرد؟ البته یک راه آن روزه گرفتن است که‏‎ ‎‏برای معدۀ من بد است، راه های دیگر به من پیشنهاد کنید.‏

‏‏بسمه تعالی، از حرام باید خودداری شود و اگر تخلّص از حرام ممکن‏‎ ‎‏نیست مگر با ازدواج، لازم است ازدواج نماید.‏

‏‏[سؤال 9715]‏‏ ‏ ‏  ‏‏---->‏‏ ‏‏ 6562‏

‏‏3. می خواستم از محضر رهبر کبیر انقلاب سؤال شود در رسالۀ احکام منصوب به‏‎ ‎‏ایشان در مسأله 2443 ذکر شده است که اگر کسی به واسطۀ نداشتن زن به حرام‏‎ ‎‏می افتد، واجب است زن بگیرد؛ آیا این واجب به مثابه واجب بودن نماز است؟ و اگر‏‎ ‎‏هست، تکلیف آن هایی که امکانات ازدواج از هر جهت (مالی ـ شغلی ـ سلیقه) و غیره‏‎ ‎‏را ندارند تکلیف آن ها چه می شود؟ آیا ترک واجبی کرده اند؟ و یا این که افرادی تقریباً‏‎ ‎‏توانایی دارند ولی جوّ خانواده و مسائل روز ـ از جمله سربازی و غیره ـ مانع است؛‏
‏‎

‏‏بسمه تعالی، واجب مزبور برای نجات از حرام است و برای کسی است که‏‎ ‎‏تمکّن از ازدواج دارد و در هر صورت باید از حرام خودداری کند.‏

‏‏[سؤال 9716]‏‏ ‏ ‏ 5434‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی ‏ ‏ 30 / 4 / 1361‏

‏‏محضر مبارک حضرت آیت الله‌ العظمی امام خمینی، دام مجده، السلام علیکم‏‎ ‎‏ورحمة الله‌ وبرکاته، با ابلاغ سلام، و آرزوی سلامتی و طول عمر توأم با عزّت، استفتا‏‎ ‎‏می شود:‏

‏‏قبل از ازدواج با یک پاسدار، بیشتر به شهادتش فکر می کردم. با این وصف،‏‎ ‎‏هنگامی که فقط یک روز از عقدمان می گذشت، در حالی که عازم مأموریت بود، به من‏‎ ‎‏سفارش نمود که اگر در این مأموریت به شهادت رسیدم، تو با هر مردی ازدواج نکن،‏‎ ‎‏بلکه با مردی مؤمن ازدواج کن. من نیز دعا نمودم که تا هنگامی که ازدواج نکرده ایم،‏‎ ‎‏به شهادت نرسد و زمانی به شهادت برسد که از او یادگاری داشته باشم. لذا لطف خدا‏‎ ‎‏شامل حالمان شد و در مأموریت پس از ازدواجمان به شهادت رسید، و من نیز بعد از‏‎ ‎‏هشت ماه و نیم پس از شهادت او، دارای دختری شدم که نامش را زهرا گذاشتم. و در‏‎ ‎‏همان وقت به همسرم قول دادم که اگر من فرزندی از او داشته باشم، با دیگری‏‎ ‎‏ازدواج  نکنم و من نیز از نظر خرج خود و بچه، احتیاج به غیر ندارم و خودم نیز در‏‎ ‎‏سطح شهر فعالیت هایی دارم، که البته فقط جهت رضای خدا و استحکام جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی حرکت می کنم. مشکل من از زمانی شروع شده که امر حضرت عالی در مورد‏‎ ‎‏ازدواج مجدد صادر گردیده است؛ لذا من مانده ام و فتوای شما و قولی که به همسرم‏‎ ‎‏داده ام.‏

‏‏خواهشمند است حقیر را از نظر شرعی و موقعیت اسلامی، راهنمایی فرمایید.‏

‏‏بسمه تعالی، اختیار با خودتان است می توانید ازدواج نکنید.‏

‏
‏‎

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏اگر زن جوانی بعد از فوت یا شهادت همسرش ازدواج نکند، آیا مرتکب گناه شده‏‎ ‎‏است؟‏

‏‏بسمه تعالی، گناه نیست؛ ولی بهتر است ازدواج نماید.‏

‏‏[سؤال 9718]‏‏ ‏ ‏ 5436‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏با سلام به روان پاک شهدای راه اسلام، و با درود بر امام، رهبر کبیر انقلاب اسلامی،‏‎ ‎‏و امید مستضعفان و محرومان.‏

‏‏همسر یکی از شهدای طلبه هستم. چهل روز از ازدواجمان می گذشت که شوهرم‏‎ ‎‏ـ که عضو سپاه قم بود ـ از طریق سپاه به جبهه رفت و شهید شد. من هم سعادت نصیبم‏‎ ‎‏نشد که فرزند یک شهید را بپرورانم (بچه ندارم). خانوادۀ شوهرم در شمال، و من با‏‎ ‎‏خانوادۀ خودم، در اراک زندگی می کنم. بعد از یک سال که از شهادت شوهرم‏‎ ‎‏می گذرد، هنوز روابط گرم ما پابرجا است و علاقۀ شدیدی بین من و خانوادۀ شوهرم‏‎ ‎‏وجود دارد. (این توضیحی که دادم برای این بود که شما را تا اندازه ای با موقعیت خود‏‎ ‎‏آشنا سازم). بعد از شهادت شوهرم، و حتی زمانی که ایشان جبهه بودند و برای من‏‎ ‎‏یقین حاصل شده بود که ایشان شهید می شوند، تصمیم گرفته بودم که دیگر ازدواج‏‎ ‎‏نکنم و الآن هم به چند دلیل به اندازۀ یک سرسوزن میل به ازدواج مجدد ندارم. دلیل‏‎ ‎‏اولی که دارم این است که من واقعاً خدا را به خاطر شوهری که به من داد و خانواده ای‏‎ ‎‏که ایشان دارند، شکر می کنم. این خانواده این قدر به من نیکی کرده اند که من راضی‏‎ ‎‏نیستم ذره ای آن ها را ناراحت کنم، یا روزی روابطم را با این خانواده قطع کنم. دلیل‏‎ ‎‏دوم من این است که هر کسی وقتی که وارد زندگی مشترک می شود، باید‏‎ ‎‏مسئولیت های سنگین تری را انجام دهد و واقعاً نقش یک همسر را ایفا کند. اما من با‏
‏‎

‏‏با وجود این دلایل ـ که برای خودم منطقی است ـ قصد و میل ازدواج ندارم، اما با‏‎ ‎‏پیام شما مانده ام که چه کار کنم. هرچه فکر کردم به نتیجه ای نرسیدم و تصمیم گرفتم از‏‎ ‎‏خود شما نظر بخواهم و مزاحمتان شوم. آیا ازدواج برای من و امثال من، در این زمان‏‎ ‎‏ضروری و جزء واجبات است، که اگر این کار را نکنم، معصیت کرده باشم، یا این که‏‎ ‎‏جزء مستحبات است و مستحب است که من این کار را بکنم؟ اگر واجب است که‏‎ ‎‏مجبورم این کار را بکنم، و اگر مستحب است، که در آن زمان دیگر فرق می کند.‏‎ ‎‏خواهش می کنم مرا راهنمایی فرمایید. والسلام، به امید پیروزی اسلام بر کفر‏

‏‏بسمه تعالی، ازدواج سنت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله است و نباید از این سنّت‏‎ ‎‏اعراض نمود، و اختیار در این باره، با خود شما است.‏

‏‏[سؤال 9719]‏‏ ‏ ‏ 5437‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏سلام بر تو ای رهبرم، سلام بر تو ای والا مقام، که پیامت در خون هایم جاری است‏‎ ‎‏و فرمانت را به جان و دل می خرم؛ و سلام بر تو ای مظهر تقوا و ایمان که ما به درستی،‏
‏‎

‏‏ای رهبرم و ای پدر بزرگوارم! سلام من حقیر که همسر یک شهید هستم و با قلبی‏‎ ‎‏آکنده از مهر و محبت به سوی شما آمده ام بپذیر. ای رهبرم و ای پدر خوبم! من از‏‎ ‎‏شهری سرخ و از شهری خونین که حماسه ها آفرید آمده ام. با چشمی گریان و با قلبی‏‎ ‎‏پر از لطف و محبت به تو، سخنم سخن خودم تنها نیست. اماما! می خواهم با شما‏‎ ‎‏درد دل کنم که به جز شما هیچ کس را دلسوز نیافتم. ای پدرم نمی خواهم موجب آزار‏‎ ‎‏شما بشوم و شما را ناراحت بکنم، ولی ای رهبرم من از شما پیروی کرده و با‏‎ ‎‏رزمنده ای از رزمندگان امام زمان ازدواج نمودم، تا این که پس از مدتی زندگی مشترک‏‎ ‎‏با ایشان در حالی که هیچ گونه یادگاری از او نداشتم در 23 رمضان شوهرم را در راه‏‎ ‎‏خدا و اسلام از دست دادم. او محرم راز و محرم اسرار و همه چیزم بود و شاید بهتر‏‎ ‎‏است بگویم بزرگ ترین چیزم را در راه خدا هدیه کردم و همیشه سپاسگزار خداوند‏‎ ‎‏بوده و هستم.‏

‏‏اماما، هر کس که می خواهد با همسر شهیدی ازدواج بکند باید بداند که او در‏‎ ‎‏گذشته چه کشیده است تا خدای ناکرده با او بد رفتاری نشود، یا این که به جرم این که‏‎ ‎‏او یک زن است، نه یک دختر باکره در زندگی او خللی وارد نیاید. به طور کلی کسی‏‎ ‎‏باشد که درد را لمس کند. ولی مسأله این جا است که مادران شهدا مخالفت می کنند.‏‎ ‎‏امید است با پیام و ارشاد شما همۀ ما تکلیفمان را بدانیم و آن را اجرا کنیم.‏

‏‏بسمه تعالی، مادر شهید حق ندارد در ازدواج همسر شهید دخالت کند و از‏‎ ‎‏آن جلوگیری نماید.‏

‏‏[سؤال 9720]‏‏ ‏ ‏ 5438‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏خدمت حضور محترم رهبر کبیر انقلاب امام خمینی، دامت افاضاته‏

‏‏پس از عرض سلام؛ سلامتی شما امام عزیز را از یزدان متعال خواهانم. باری‏‎ ‎‏عرض می شود که در یک مسأله برایم گرفتاری پیش آمده که جز با یاری و کمک شما‏
‏‎

‏‏والسلام علیکم ورحمة الله‌ وبرکاته ‏

‏‏بسمه تعالی، شما با ازدواج برادرتان مخالفت نکنید.‏

‏‏[سؤال 9721]‏‏ ‏ ‏ 5439‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی ‏ ‏ 14 / 12 / 1361‏

‏‏با سلام و درود به روان پاک شهدای این انقلاب و خصوصاً شهدای جنگ تحمیلی‏‎ ‎‏و سلام به محضر مبارک ولی عصر (عج) و سلام به محضر مبارک شما رهبر عزیزم‏‎ ‎‏امام خمینی، از این که وقت عزیز شما را گرفتم خیلی معذرت می خواهم. ای رهبر‏‎ ‎‏عزیزم! تنها امید من شما هستید، و این را بدان، زندگی بر من خیلی سخت است و الآن‏‎ ‎‏که این نامه را برای شما می نویسم به یاد شهدا هستم و الآن دارم گریه می کنم، امام‏‎ ‎‏عزیز این جانب از شهرستان اراک همسر پاسداری شهید هستم، من حدود هشت ماه‏‎ ‎‏بود که ازدواج کردم و همسرم با علاقه ای که به شهادت داشت چندین بار به جبهه‏
‏‎

‏‏بسمه تعالی، شما ازدواج کنید و لازم نیست صبر کنید ان شاء الله‌ مأجور‏‎ ‎‏باشید.‏

‏‏[سؤال 9722]‏‏ ‏ ‏  ‏‏---->‏‏ ‏‏ 5542‏

‏‏3. اگر یک خواهر مؤمن و متعهد به یک برادری به عنوان خواهر بگوید که ای‏‎ ‎‏برادر من بیا و رسالت خود «سنت الله‌» را انجام بده؛ یعنی می خواهد که خواهران مؤمن‏‎ ‎‏را به برادران پاسدارمان معرفی کند. آیا این کار برای آن خواهر گناه است یا نه؟ لازم به‏‎ ‎‏تذکر است که این خواهر هیچ منظوری ندارد. فقط می خواهد وظیفه خواهری را انجام‏‎ ‎‏دهد، و باعث ازدواج خواهران با برادران متعهد بشود.‏

‏‏بسمه تعالی، سعی در ازدواج مؤمنین و مؤمنات، با مراعات مقررات شرعی‏‎ ‎‏خوب است.‏

‏‏[سؤال 9723]‏‏ ‏ ‏  ‏‏---->‏‏ ‏‏ 6562‏

‏‏4. اگر کسی به پدر و مادر خود بگوید من زن می خواهم و یا فلانی را می خواهم و‏‎ ‎‏آن ها به عللی نه چندان استوار به خواستۀ پسرشان جواب نمی دهند، وضع او چگونه‏‎ ‎‏است؟ و آیا پدر و مادر در گناهان بعد از درخواست وی شریک هستند یا نه؟ و چرا‏‎ ‎‏رهبر انقلاب با توجه به فتوایی که در این مورد صادر کرده اند، در مورد این مسأله‏‎ ‎‏سخنی نمی فرمایند تا این رسوم و افکار پوچ از بین برود؟‏

‏‏بسمه تعالی، خوب است والدین در صورت توانایی، وسایل ازدواج فرزند‏‎ ‎‏را فراهم کنند. ولی در هر صورت، گناه گناهکار بر عهدۀ خودش است و‏‎ ‎‏باید از آن اجتناب نماید.‏

‏
‏‎

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی ‏ ‏ 29 / 2 / 1361‏

‏‏محضر مقدس رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران، امام خمینی، مرجع تقلید شیعیان‏‎ ‎‏جهان اسلام، به استحضار آن رهبر و مرجع عظیم الشأن جهان اسلام می رساند که چند‏‎ ‎‏سؤال شرعی پیش آمده که از محضرتان تقاضا می شود جواب سؤالات را ارسال‏‎ ‎‏دارید.‏

‏‏1. اگر جوانی از پدر و مادرش تقاضای ازدواج کرد ولی پدر و مادرش با ازدواج او‏‎ ‎‏موافقت نکردند، گناهانی که احتمالاً جوان مرتکب می شود، بر گردن چه کسی‏‎ ‎‏می باشد؟ البته با توجه به درخواست جوان از پدر و مادرش.‏

‏‏بسمه تعالی، بر والدین واجب نیست برای فرزند زن بگیرند و فرزند باید از‏‎ ‎‏ارتکاب گناه خودداری کند.‏

‏‏[سؤال 9725]‏

‏‏2. همسر شهیدی جوان است و دارای یک فرزند 2 ساله می باشد. اگر همسر شهید‏‎ ‎‏خواست ازدواج کند ولی خانواده شهید موافقت نکردند، تکلیف همسر شهید ـ با‏‎ ‎‏توجه به جوانی اش ـ چه می شود و چه وظیفه ای دارد؟‏

‏‏بسمه تعالی، اختیار با خود زن است و دیگران حق ندارند او را از ازدواج‏‎ ‎‏ممانعت کنند.‏

‏‏3. اگر جوانی جنب شد و از شرم پدر و مادرش چند روزی به حمام نرفت، آیا می تواند این چند روز را‏‎ ‎‏تیمم کند و نمازش را بخواند؟‏

‏‏بسمه تعالی، شرم موجب سقوط تکلیف نیست و باید غسل کند؛ ولی اگر وقت ضیق باشد باید‏‎ ‎‏با تیمم نماز بخواند و صحیح است.‏

‏‏[سؤال 9726]‏‏ ‏ ‏ 5441‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏با درود فراوان به رهبر بزرگ انقلاب اسلامی ایران و خدمتگزاران اسلام و‏
‏‎

‏‏ما دو جوان پسر و دختر به سن های دختر: 19 سال و پسر: 16 ساله که در یک‏‎ ‎‏مسجد در حال فعالیت هستیم. مسئول کتابخانه برادری بود که شهید شد و به جایش‏‎ ‎‏من آمدم و مسئول کتابخانه خواهران هم، آن خواهر است. ما در رابطه با کارمان با هم‏‎ ‎‏آشنا شدیم و تصمیم گرفتیم که با هم رابطه خواهر و برادری مانند خواهران و برادران‏‎ ‎‏تنی برقرار کنیم و به هم محرم باشیم. و اگر احیاناً صحبت هایی که با هم می کنیم و‏‎ ‎‏صلاح و مصلحت در کارهای شخصی و عمومی می کنیم گناهی نداشته باشد، و چون‏‎ ‎‏ما دارای برادر و خواهری تنی که در این سطح باشد که کارهای شخصی مان را به او‏‎ ‎‏بگوییم نیستیم احتیاج به این چنین خواهر و برادری داریم و لازم است بگوییم که پدر‏‎ ‎‏و مادر دو طرف راضی به چنین کاری هستند و سؤال این است که چگونه می توانیم‏‎ ‎‏این رابطه را برقرار کنیم و خواهر و برادر شویم. والسلام‏

‏‏بسمه تعالی، بدون ازدواج با یکدیگر محرم نمی شوید.‏

‏‏[سؤال 9727]‏‏ ‏ ‏ 5442‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏دفتر امام خمینی، روحی له الفداء، با دعا برای امام و با سلام‏

‏‏لطفاً به سؤالات ذیل پاسخ شرعی مرحمت فرمایید:‏

‏‏1. اگر دختر و پسری قبل از انقلاب همدیگر را دوست داشته و مرتکب گناهانی از‏‎ ‎‏قبیل تماس نامشروع بوده اند و حالا از گناهان توبه نمایند، آیا کفارۀ آن گناه این است‏‎ ‎‏که آن ها حتماً با هم ازدواج کنند؛ حتی اگر یکی از آن ها (دختر) به دلیل نبودن ایمان‏‎ ‎‏محکم و عدم پای بندی به همۀ احکام اسلام در پسر، حاضر به این کار نباشد و فکر‏‎ ‎‏کند که آن پسر نمی تواند او را در تقرّب به خدا یاری دهد؟‏

‏‏بسمه تعالی، در ازدواج مختارند ولی باید جداً توبه کنند و ان شاء الله‌ قبول‏‎ ‎‏است.‏

‏
‏‎

‏‏بسمه تعالی، اگر یقین به نجاست غذا ندارید، خوردن آن مانع ندارد.‏

‏‏[سؤال 9728]‏‏ ‏ ‏ 5443‏

‏‏ ‏ ‏ بسمه تعالی‏

‏‏محضر مبارک امام امت و بنیان گذار جمهوری اسلامی و امید مستضعفان جهان‏

‏‏ضمن سلام و دست بوسی امام عزیزمان ‏

‏‏با عرض معذرت، مراتب زیر را جهت رهنمودهای پیامبرگونه امام امت به عرض‏‎ ‎‏می رسانم. امیدوار و چشم به راه جواب شرعی امام عزیزمان هستم.‏

‏‏زنی هستم که حدوداً مدت بیست سال، هم خودم و هم شوهرم به طور طاغوتی‏‎ ‎‏گذراندیم و من تحت فشار شوهر و ضعف ایمان، گناه آلود زندگی کرده ام؛ دارای‏‎ ‎‏چهار دختر هستم. بعد از انقلاب و بیدارشدن ناچاراً طلاق گرفته و شوهر دیگری‏‎ ‎‏انتخاب و پس از مدتی در اثر فشار بچه ها و خواست خودم به امید اصلاح شوهر اول،‏‎ ‎‏از شوهر دوم طلاق گرفته و در پیش بچه ها و خانۀ شوهر اول سکنا گزیدم تا شاید با‏‎ ‎‏فراهم کردن وسایل آسایش بچه ها و پدرشان، ایشان را به سوی اسلامیت معمولی و‏‎ ‎‏ترک مشروب الکلی وادار نمایم؛ ولی پس از گذشت حدود چهار ماه همه گونه وسایل‏‎ ‎‏راحتی شان را فراهم کردم تا در مقابل، شاید ترک مشروب نماید؛ به شرط آن که من هم‏‎ ‎‏به عقد او درآیم، ولی موفق نشدم. حتی یک شب در حالت مستی در موقعیت‏‎ ‎‏حساسی قرار گرفتم که ناچاراً توسط بچه ام و خودم، خطبۀ عقد صیغه را به مدت یک‏‎ ‎‏ماه موافقت کردم که شاید ایشان به راه راست هدایت شود؛ ولی ضمن اتمام مدت‏‎ ‎‏صیغه، هدف مورد نظر من که ترک مشروب لعنتی است حاصل نشد و امیدوار هم‏‎ ‎‏نیستم. او از لحاظ مادیات، در رفاه نسبی است ولی از معنویات و اعتقادات مذهبی و‏‎ ‎‏دینی خیلی ضعیف می باشد. حال:‏

‏‏1. ازدواج مجدد من با شرایط فوق از نظر شرعی چیست؟‏

‏
‏‎

‏‏3. در حالت سرپرستی، صیغه چه صورتی پیدا می کند؟‏

‏‏4. اگر مخالفت با رفتن به دعای کمیل، نماز جمعه و سایر مراسم مذهبی بکند،‏‎ ‎‏تکلیف من چیست؟ والسلام علیکم ورحمة الله‌‏

‏‏بسمه تعالی، اگر بعد از گذشت عدّه طلاق دومی، صیغۀ اولی شده اید‏‎ ‎‏می توانید بعد از تمام شدن مدت صیغه، با او ازدواج نمایید و بدون ازدواج‏‎ ‎‏دائم یا منقطع، نامحرم و بر او حرام هستید.‏

‏‎ ‎

‏‎