فصل پنجم مصادیق انسان کامل

‏‏فصل پنجم ‏

‏‏ ‏

‏‏مصادیق انسان کامل‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏پیغمبر اکرم(ص)‏

‏‏پیغمبر اسلام که اولین فرد انسانهاست، و بزرگترین انسان کامل‏‎ ‎‏است ....(76)‏

‏‏***‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏پیغمبر اکرم(ص)‏

‏‏رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلم ـ انسان کاملی است که‏‎ ‎‏در رأس مخروطۀ این عالم واقع است. ذات مقدس حق تعالی که‏‎ ‎‏غیب است و در عین حال ظاهر است و مستجمع همۀ کمال به طور‏‎ ‎‏غیرمتناهی است، در رسول اکرم متجلی است به تمام اسما و‏‎ ‎‏صفات و در قرآن متجلی است به تمام اسما و صفات، و روز‏‎ ‎‏بعثت، روزی است که خدای تبارک و تعالی موجود کاملی که از او‏‎ ‎‏کاملتر نیست و نمی شود باشد مأمور کرد که تکمیل کند موجودات‏‎ ‎‏را.(77)‏

‏‏20 / 3 / 59‏

‏‏***‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏حقیقت‏‏ ‏‏محمدیه(ص)‏

‏‏الاسم الاعظم بحسب الحقیقه العینیه فهو الانسان الکامل‏
‏‎

‏‏***‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏وجود مبارک علوی‏‏ ‏‏علیه السلام‏

‏‏چون «باء» ظهور توحید، و نقطۀ تحت الباء‏‎[2]‎‏ سرّ آن است، تمام‏‎ ‎‏کتاب ظهوراً و سرّاً در آن «با» موجود است؛ و انسان کامل، یعنی‏‎ ‎‏وجود مبارک علوی ـ علیه الصّلوة و السّلام همان نقطۀ سرّ توحید‏‎ ‎‏است.(79)‏

‏‏***‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏ائمه هدی و امام‏‏ ‏‏زمان ـ علیه السلام ‏

‏‏«والعصر ـ ان الانسان لفی خسر»،‏‎[3]‎‏ «عصر» هم محتمل است که‏‎ ‎‏در این زمان حضرت مهدی ـ سلام الله علیه ـ باشد یا «انسان کامل»‏‎ ‎‏باشد که مصداق بزرگش رسول اکرم و ائمه هدی، و در عصر ما‏‎ ‎‏حضرت مهدی ـ سلام الله علیه ـ است.‏

‏‏قسم به عصارۀ موجودات عصر، فشردۀ موجودات، اینکه‏‎ ‎‏فشردۀ همۀ عوالم است، یک نسخه ای است، نسخه تمام عالم.‏‎ ‎‏همۀ عالم در این موجود، در این انسان کامل، عصاره است و خدا‏‎ ‎‏به این عصاره قسم می خورد.(80)‏

‏‏***‏

‏
‏‎

‏‏پیامبر، ائمه و حضرت آدم علیهم السلام ‏

‏‏و تعیّن اسم جامع و صورت آن، عبارت از عین ثابت انسان‏‎ ‎‏کامل و «حقیقت محمدّیه» ـ صلّی الله علیه و آله ـ است ...‏

‏‏انسان کامل مظهر اسم جامع و مرآت تجلّی اسم اعظم است.‏‎ ‎‏چنانچه به این معنی در کتاب و سنّت ‏‏[‏‏اشارۀ‏‏]‏‏ بسیار شده است:‏‎ ‎‏قال تعالی: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الأسْمٰاء کلها.»‏‎[4]‎‏... در حدیث شریف کافی‏‎ ‎‏حضرت باقرالعلوم ـ علیه السلام ـ فرماید: «نحن وجه الله ».... و این‏‎ ‎‏«وجه الله » همان نوری است که در آیۀ شریفه فرماید: «اَلله ُ نُورُ‏‎ ‎‏السَّمَوٰاتِ وَ الأرْضِ‏‎[5]‎‏ و جناب باقرالعلوم ـ علیه السلام ـ فرماید به‏‎ ‎‏ابوخالد کابلی در حدیث شریف ‏‏کافی‏‏. «هم (ای الائمة) وَ الله ِ نُورُ‏‎ ‎‏الله ِ الَّذی أنْزَلَ؛ وَ هُمْ وَالله ِ فِی السَّمواتِ وَ الأرْضِ.»‏‎[6]‎‏ و در ‏‏کافی‏‎ ‎‏شریف از جناب باقرالعلوم ـ روحی لتراب مقدمه الفداء ـ حدیث‏‎ ‎‏می کند در تفسیر آیۀ شریفۀ «عَمَّ یَتَسائَلُونَ؛ عَنِ النَّبأِ الْعَظیمِ.‏‎[7]‎‏ که‏‎ ‎‏فرمود: «هِیَ فی أمیرالمؤمنین کان امیرالمؤمنین ـ علیه السلام یقول:‏‎ ‎‏ما لِلّٰهِ تَعالی آیَةٌ هِیَ أکْبَرُ مِنّی؛ وَ لا لِلّٰهِ مِنْ نَبَأًاَعْظَمُ مِنّی.»‏‎[8]‎

‏‏و بالجمله، انسان کامل که آدم ابوالبشر یکی از مصادیق آن‏‎ ‎‏است، بزرگترین آیات و مظاهر اسما و صفات حق و مثل و آیت‏‎ ‎‏حق تعالی است.(81)‏‏***‏

‏
‏‎

‏‎

• )) اسم اعظم به حسب حقیقت عینیه، همان انسان کامل است که خلیفة الله در دو جهان است و او حقیقت محمدیه ـ صلی الله علیه و آله ـ است.
• )) قولنا «نقطۀ تحت الباء،» و اگر اشکال شود که در رسم الخط کوفی که در وقت نزول قرآن کریم متعارف بوده، نقطه وجود نداشته است می توان گفت که این به حقیقت و واقعیت ضرر نرساند، گرچه نقش در ظهور متأخر باشند، که آن را تأثیری در حقایق نیست؛ بلکه در صحت این ادعا به طور مطلق نیز دلیلی قانع کننده نیست و مجرد تعارف دلیل بر عدم مطلق نیست. تأمّل.
• )) «قسم به عصر که انسان همیشه در خسارت و زیان است»؛ (والعصر / 1، 2).
• )) بقره / 31.
• )) نور / 36.
• )) ایشان (امامان) به خدا سوگند همان نور خدایند که فرو فرستاده است؛ و ایشان به خدا سوگند نور خدا در «آسمانها و زمینند.» اصول کافی؛ ج 1، ص 194؛ «کتاب الحجة»، «باب ان الائمة نور الله »، ح 1.
• )) نبأ / 1 ـ 2.
• )) «این آیه در حق امیرمؤمنان، علی نازل گردیده است. امیر مؤمنان، علی ـ درود خدا بر او باد ـ می فرمودند: «خدا را نشانه ای بزرگتر از من نیست؛ و خدا را خبری عظیمتر از من نیست» اصول کافی؛ ج 1، ص 207؛ «کتاب الحجة»، «باب ان الایات التی ذکرها الله فی کتابه...»، ح 3.