یاد مرگ

‏‏یاد مرگ‏

‏‏ ‏

‏‏یادآوری مرگ و کوچ از دنیا‏

‏‏برادرها، اینجا یک منزلی است که شما هستید، از این منزل باید‏‎ ‎‏بروید، این خرقه را باید تهی کنید، زود و دیر دارد، اما اینطور‏‎ ‎‏نیست که نباشد، هست. ممکن است یکی صد سال هم زنده‏‎ ‎‏باشد، لکن خواهد رفت. آیا وقتی می رود در نور وارد می شود، یا‏‎ ‎‏در ظلمت؟ میزان همین جاست. شما که پاسدارهای اسلام هستید‏‎ ‎‏و رفقایتان پاسدار اسلام هستند، ببینید که اغراض است که شما را‏‎ ‎‏وادار کرده به اینها، و هر روز یک بهانه ای می گیرید، و یک کار مثلاً‏‎ ‎‏خدای نخواسته انحرافی می کنید، یا نه شما یک راه مستقیم را،‏‎ ‎‏یک صراط مستقیم را دارید می روید. انحراف از این طرف و آن‏‎ ‎
‏‎

‏‏طرف نیست. صراط مستقیم آن صراطی است که یک طرفش‏‎ ‎‏اینجاست و یک طرفش خداست؛ مستقیم که راه صاف است، هر‏‎ ‎‏انحرافی از هر طرف، انحرافی است که انسان را از راهش‏‎ ‎‏باز می دارد و می کشدش به طرف ظلمتها.(334)‏

‏‏6 / 3 / 59‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏کوتاهی عمر دنیا‏

‏‏خداوند همۀ شما را حفظ کند و موفق کند و سلامت بدارد و برای‏‎ ‎‏اسلام همۀ ما خدمت کنیم. و ان شاء الله هواهای نفسانی را کنار‏‎ ‎‏بگذاریم و آن چیزی را که به حسب حدیث پیغمبر اکرم است که:‏‎ ‎‏اِنَّ اَخوَفَ ما اَخافُ عَلَیْکُمْ اِثْنان‏‎[1]‎‏ یکی اتّباع هواست، یکی هم طول امل‏‎ ‎‏است. هواها از بین برود، طول املها از بین برود. این طور نیست که‏‎ ‎‏ما همیشه باشیم، دیر و زود دارد، زود و دیر دارد، چند روز این،‏‎ ‎‏چند روز آن، چند روز آن، هر کسی پنج روز نوبت اوست و بعدش‏‎ ‎‏وارد می شود به یک دنیایی که دنیای همیشگی است، ابدی است،‏‎ ‎‏یا ابدی در نعمت، ان شاءالله شماها باشید یا خدای نخواسته طور‏‎ ‎‏دیگر. بنابراین، ما باید رضای خدا را به دست بیاوریم و دنبال این‏‎ ‎‏باشیم که رضای او به دست بیاید.(335)‏

‏‏4 / 11 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏نزدیکی قبر و پاسخگویی‏

‏‏از حالا به فکر باشید؛ از جوانی به فکر باشید. الآن هر قدمی که‏‎ ‎‏شما برمی دارید رو به قبر است. هیچ، هیچ معطلی ندارد؛ هیچ‏‎ ‎‏اشکالی ندارد. هر دقیقه ای که از عمر شریف شما می گذرد، یک‏‎ ‎
‏‎

‏‏مقداری به قبر و آنجایی که از شما سؤالات خواهند کرد و همه‏‎ ‎‏مسئول خواهید بود، دارید نزدیک می شوید. فکر این مطلب را‏‎ ‎‏بکنید که قضیه نزدیک شدن به مرگ است، و هیچ کس هم سند به‏‎ ‎‏شما نداده است که صدوبیست سال عمر کنید. صد و بیست ساله‏‎ ‎‏نداریم؛ ممکن است بیست و پنج ساله انسان بمیرد، ممکن است‏‎ ‎‏پنجاه ساله بمیرد، ممکن است شصت ساله بمیرد؛ هیچ سندی‏‎ ‎‏ندارد. ممکن است که همین حالا ـ خدای نخواسته ـ سندی نیست.‏‎ ‎‏باید فکر کنید؛ باید در این مطلب تأمل کنید؛ مراقبه کنید.(336)‏

‏‏23 / 8 / 44‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏عالم پس از مرگ ساختۀ انسان‏

‏‏خداوند ان شاءالله ، ما را هم بیدار کند، متوجه کند، متوجه کند که ما‏‎ ‎‏چند روزی بیشتر نیستیم، منتها من زودتر و شما هم دنبالش دیگر،‏‎ ‎‏بعد از صد سال دیگر از این بساط خبری نیست. اینها همه‏‎ ‎‏گذراست و از بین می رود، آن چیزی که باقی می ماند حرکات خود‏‎ ‎‏انسان است. آن چیزی که به انسان جهنم را می رساند یا بهشت را‏‎ ‎‏می رساند خود انسان است، از خارج نیست. انسان که مُرد شروع‏‎ ‎‏می شود به یک عالم دیگری که خود انسان تهیه کرده، از خارج‏‎ ‎‏چیزی نمی آید، هر چه هست از خود انسان است.(337)‏

‏‏27 / 2 / 67‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏تلاش برای مشاهدۀ ملک الموت به صورت رحمت‏

‏‏کوشش کنید که آن وقت که ملک موت می آید و مشاهده می کنید‏‎ ‎‏او را، او با شما به یک صورت رحمانیت عمل کند. شما را که‏‎ ‎‏می برد به یک صورت خوب ببرد. کوشش کنید که آنجا که باب‏‎ ‎
‏‎

‏‏10 / 10 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‎

‏‎ ‎

‏‎

• . «آنچه بیش از همه چیز از آن می ترسم بر شما، دو چیز است...»؛ عوالی اللئالی؛ ج 4، ص 76، ح 63.