3. انتقال دانش و تربیت جامعه

‏‏3. انتقال دانش و تربیت جامعه‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏تربیت اسلامی و آشنایی جوانان به مسائل روز‏

‏‏ما هم مأموریم این جوانهایی را که دست ما هستند و با آنها رابطه‏‎ ‎‏داریم، اینها را باید تربیت اسلامی، تربیت دینی و متوجه به مسائل روز‏‎ ‎‏کنیم. جوری باشد که از اول، این بچه ها و جوانها مسائل روز دستشان‏‎ ‎‏باشد و بفهمند که باید چه بکنند در آتیه. در پهلوی علم باید این‏‎ ‎‏پرورش باشد، و شما آقایان البته موظفید که این کار را بکنید. در همۀ‏‎ ‎‏قشر ایران،‏‎[1]‎‏ همۀ معلمین [و] همۀ دانشمندان باید این کار را بکنند؛‏‎ ‎‏که بعد از یک مدتی ایران متبدل بشود به یک چیز دیگری.(20)‏

‏‏15 / 1 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‏‏نقش پیوند ایمان و علم در سرنوشت کشور‏

‏‏باید شما و ما‏‎[2]‎‏ دست به هم بدهیم برای قشر آتیه که اینها مقدرات‏‎ ‎‏مملکت دستشان است، ایمان ایجاد کنیم. شما از دانشگاه مؤمن‏‎ ‎‏بیرون بدهید؛ ما از مدرسه ها مؤمن بیرون بدهیم؛ نه عالِم. عالِم تنها‏‎ ‎‏فایده ندارد. البته مؤمن تنها هم مؤثر خیلی نیست. خوب، قشرهای‏‎ ‎‏دیگر هم مؤمن هستند. اما عالِم وقتی مؤمن شد، عالِم وقتی متقی‏‎ ‎‏شد، آن است که منشأ خیرات و برکات است، و حفظ یک کشور، یا‏‎ ‎‏خدای نخواسته از آن طرف به باد دادن یک کشور است. بنابراین،‏‎ ‎‏یک بار سنگینی به عهدۀ ما و شماست.(21)‏

‏‏3 / 3 / 58‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏تربیت دینی یک وظیفه همگانی‏

‏‏شما امانتدار یک همچو نسلی هستید. تربیت شما وتعلیم شما باید‏‎ ‎‏همراه هم باشد. فقط این وظیفه نیست برای معلّم علوم دینی. این‏‎ ‎‏وظیفه است برای تمام معلمین در هر رشته که هستند و تمام‏‎ ‎‏اساتید دانشگاه در هر رشته ای هستند.‏

‏‏     همان طوری که معلم علوم دینی فقط اگر بخواهد علوم دینی را یاد‏‎ ‎‏بدهد و توجه به اخلاق دینی نداشته باشد، توجه به سازندگی این طفل‏‎ ‎‏یا این جوان نداشته باشد؛ ممکن است غائله بار بیاورد و کشور را به‏‎ ‎‏تباهی بکشد؛ معلّم غیر علوم دینی هم همین طور است. در هر رشته ای‏‎ ‎‏که تعلیم واقع می شود، چنانچه در آن رشته خدای نخواسته انحراف‏‎ ‎‏ایجاد بشود، معلّمینی یا اساتیدی باشند که انحراف ایجاد بکنند، هم‏‎ ‎‏خودشان شریکند در این جرمهایی که از آنها صادر می شود؛ و هم‏‎ ‎‏کشورشان به تباهی کشیده می شود به حسب امکان.(22)‏

‏‏ ‏

‏‏10 / 11 / 59‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‏‏تربیت معنوی در کنار تعلیم ‏

‏‏اگر اساتید دانشگاه فقط همّشان این باشد که درس بگویند ـ البته‏‎ ‎‏در دانشگاههای سابق ما، درس هم درست نبود. اگر بود، ما اینقدر‏‎ ‎‏عقب نمانده بودیم از دانش هم. حالا ما فرض می کنیم که خیر،‏‎ ‎‏خوب حالا هم ان شاءالله خوب است ـ فقط بنایشان بر این باشد که‏‎ ‎‏تعلیم کنند اینها را، پهلویش تربیت نباشد، تربیت معنوی نباشد،از‏‎ ‎‏دانشگاه آنها می آید بیرون که فساد می کنند.(23)‏

‏‏28 / 6 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آموزش تقوا همراه آموزش علم ‏

‏‏اساتید دانشگاه و اساتید حوزه ها هم به این خاصه باید اهمیت‏‎ ‎‏خاص بدهند که اگر علم تنهای بی تقوا باشد، ولو علم توحید‏‎ ‎‏باشد، ولو علم ادیان باشد، در آن عالم ارزش ندارد. علم تنها اگر‏‎ ‎‏ضررش بر ملتها و بر اسلام بالاتر از نفعش نباشد ـ که هست ـ باید‏‎ ‎‏گفت که بی تقوا می تواند که یک کشوری را، یک انسانهایی را به باد‏‎ ‎‏فنا بدهد. و آن کسی که عالمتر است بهتر می تواند که مردم را فاسد‏‎ ‎‏کند. پس باید که همراه این آموزش، آموزش تقوا هم باشد.(24)‏

‏‏5 / 10 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏لزوم انتقال شایستۀ دانش به دانشجویان‏

‏‏دانشمندان باید به طور شایسته دانش خودشان را به دانشجویان‏‎ ‎‏منتقل بکنند.(25)‏

‏‏26 / 10 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏نقش اساتید در تحول دانشگاه‏

‏‏اساتید دانشگاه، اگر واقعاً علاقه مندند که این کشور دوباره‏‎ ‎
‏‎

‏‏برنگردد به اوضاع سابق، باید مواظب باشند؛ دانشگاهیها، اساتید‏‎ ‎‏مواظب خودشان باشند در تربیت؛ و مواظب بچه ها و جوانها‏‎ ‎‏باشند در کارهایی که می کنند. باید نگه دارند دانشگاه را به یک‏‎ ‎‏صورتی که، به یک واقعیتی که آن واقعیت همین تحولی است که‏‎ ‎‏در ایران پیدا شده است. دانشگاه باید متحول باشد و البته شده‏‎ ‎‏است، لکن بیشتر مواظبت می خواهد. (26)‏

‏‏ ‏

‏‏5 / 6 / 64‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

• ) در تمام سطح کشور.
• ) منظور، دانشگاهیان و روحانیون است.