صلح با متجاوز

‏‏صلح با متجاوز‏

‏‎ ‎

‏‏ ‏

‏‏معنی صلح طلبی‏‎ ‎‏صدام‏

‏‏صدام مدعی است که من صلح طلبم و زمین از ما، سرتاسر کشور در‏‎ ‎‏طرف جنوب و غرب را غصب کرده و می گوید من صلح طلبم. به این‏‎ ‎‏معنا اسرائیل هم صلح طلب است، بلندیهای جولان را غصب کرده‏‎ ‎‏است، به طایفه ای از مسلمین تجاوز کرده است، آن هم می تواند‏‎ ‎‏بگوید من صلح طلبم. امریکا هم می گوید من صلح طلبم. همۀ‏‎ ‎‏ابرقدرتها می گویند ما می خواهیم صلح در عالم باشد، لکن تمام‏‎ ‎‏جنگهای عالم زیر سر آنهاست. صدام صلح طلب است، لکن تجاوز‏‎ ‎‏کرده است به یک کشور اسلامی. شما همه ببینید که با یک کشور‏‎ ‎‏اسلامی چه کرده است این نانجیب.(999)‏

‏‏21 / 11 / 60‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏شرایط صلح با‏‎ ‎‏صدام متجاوز‏

‏‏تبلیغات زیادی که شما می دانید در همۀ بوقهای تبلیغاتی هست،‏‎ ‎‏اخیراً دیگر به اینجا رسیده اند که از این راه تبلیغ کنند که صدام‏‎ ‎‏صلح طلب است و ایران قبول نمی کند. ایران که می گوید ما از آن راهی‏‎ ‎‏که داریم عقب می نشینیم، ببینید چه راهی را او می گوید، ایران چه‏
‏‎

‏‏حدش را قرار بدهیم خونین شهر، این صلح است؟!(1000)‏

‏‏24 / 12 / 60‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏معنی آتش بس‏‎ ‎‏دشمن‏

‏‏آتش بسی هم که اینها الآن دارند اظهار می کنند، همان وقت هم که‏‎ ‎‏آتش بس کنند، سه ساعت بعدش آبادان را تیرباران می کنند و آدم‏‎ ‎‏می کشند در صورتی که آبادان جنگجو نیست، آبادان یک جمعیتی‏‎ ‎‏دارند مشغول کسب خودشان هستند.(1001)‏

‏‏22 / 3 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏گشودن آتش، پس از‏‎ ‎‏آتش بس‏

‏‏آتش بسی که صدام می گوید، آتش بسی است که دنبالش آتش‏‎ ‎‏می گشاید.(1002)‏

‏‏23 / 3 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏آتش بس دروغین‏

‏‏الآن که اینها می گویند که ما یک طرفه آتش بس دادیم، هر روز از آبادان‏‎ ‎‏تنها بیست نفر، سی نفر زخمی و چند نفر شهید می شوند. این قضیۀ‏‎ ‎‏آتش بسِ اینهاست؛ مثل آتش بس بگین که آتش بس می کند و دنبالش‏‎ ‎‏آنطور جنایات می کند.(1003)‏

‏‏31 / 3 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏جنگ افروزی‏‎ ‎‏صلح طلبان‏

‏‏آن که می گوید ما برای صلح قیام کردیم و می خواهیم صلح در دنیا‏‎ ‎‏باشد، همۀ جنگها را اینها راه می اندازند. خوب، همین جنگی که ما‏
‏‎

‏‏الآن مبتلا به آن هستیم و کشور عراق هم مبتلا به آن هست، همین را‏‎ ‎‏آنها راه انداختند، لکن آقایان این جنگها را راه انداخته اند که صلح در‏‎ ‎‏دنیا پیدا بشود! همه جا جنگ راه می اندازند که صلح پیدا بشود!(1004)‏

‏‏31 / 5 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏معنی صلح طلبی‏‎ ‎‏صدام و اسرائیل‏

‏‏صلح طلبی صدام عیناً مثل صلح طلبی امریکا می ماند، مثل صلح طلبی‏‎ ‎‏اسرائیل می ماند، مثل خلقی بودن این منافقین و منحرفین است؛ عیناً‏‎ ‎‏همین است. از آن طرف می گویند: ما برای خاطر خلق داریم چه‏‎ ‎‏می کنیم، از آن طرف اینطور جنایات به همین بیچاره ها می کنند.(1005)‏

‏‏11 / 7 / 61‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏دوری صدام از‏‎ ‎‏صلح‏

‏‏صدام گمان کرده است با این نحو جنایات می تواند صلح را بر ما‏‎ ‎‏تحمیل کند، و حال اینکه هر یک از جنایات، او را از صلح دور و ما را‏‎ ‎‏مصمم تر می کند. ایران که برای خدا قیام کرده است می بینیم که چگونه‏‎ ‎‏پایدار است، و اگر بر فرض باطل کسی خیال می کرد که باید صلح کرد،‏‎ ‎‏با این جنایات، دیگر هیچ عاقلی چنین فکری نمی کند؛ برای اینکه‏‎ ‎‏خانواده های شهدا و اشخاص مصیبت دیده در مقابل آنان‏‎ ‎‏می ایستند.(1006)‏

‏‏20 / 5 / 62‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏فریاد صلح طلبی‏‎ ‎‏صدام‏

‏‏صدام را ملاحظه می کنید که در طول این مدت با این ملت چه کرده‏‎ ‎‏است و با اسلام چه کرده است و با ملت عراق چه کرده است و از آن‏
‏‎

‏‏طرف مشاهده می کنید که او صلح دوست خودش را حساب می کند،‏‎ ‎‏و رسانه های گروهی هم هرجا هستند او را به همین عنوان معرفی‏‎ ‎‏می کنند. من گاهی یاد آن شاعر می افتم که قصه ای دارد. قصۀ صدام، به‏‎ ‎‏یاد آن شاعر انسان را می اندازد. نقل شده است که کسی به یک شاعری‏‎ ‎‏گفت که اشعر شعرای عرب کی است؟ گفت بیا برویم من نشانت‏‎ ‎‏بدهم. رفت همراهش در یک خانه ای، دید که یک پیرمرد بسیار کثیفی‏‎ ‎‏نشسته و پستان یک بزی را به دهنش گرفته است و می مکد. آن‏‎ ‎‏شخص شاعر گفت که این شخص که می بینی پدر من است. و اینکه‏‎ ‎‏پستان را در دهن گرفته است برای اینکه این قدر بخیل است که‏‎ ‎‏نمی خواهد یک قطرۀ شیر به کاسه مالیده بشود. اشعر شعرای عرب آن‏‎ ‎‏است که در سالهای طولانی افتخار به عرب کرده برای این پدر! ‏

‏‏     من عقیده ام این است که، یعنی عقیده نه‌... یا خوب است اینطور‏‎ ‎‏باشد که به صدام بگویند که اخطب خطبای عرب کی است در عصر او‏‎ ‎‏بگوید که بیایید من نشان بدهم، بیاورد در خرمشهر و هویزه و‏‎ ‎‏سوسنگرد و اینجاها ببیند که، نشان بدهد که ببینید اینها همۀ آثار‏‎ ‎‏شکستی است که ما خورده ایم از ایران. اخطب خطبای عرب آن است‏‎ ‎‏که با این همه شکستها، در هر شکستی مدال شجاعت بدهد به ارتش‏‎ ‎‏خودش و داد شجاعت ارتشش را بزند. صدام بیش از این هم می تواند‏‎ ‎‏بگوید، بگوید، اخطب خطبای عرب آن است که این خرابیها را که‏‎ ‎‏می بینید به دست ما واقع شده است و هر روز هم دارد به سر مردم‏‎ ‎‏موشک ریخته می شود، و هر روز هم من دارم از همۀ دولتها کمک‏‎ ‎‏برای این خرابیها می گیرم، اخطب خطبای عرب آن است که آن‏‎ ‎‏خودش را معرفی کرده است به اینکه صلح طلب است. ‏

‏‏     وضع اینطوری شده است که کسی که دارد هر روز از این ور و‏‎ ‎‏آن ور سلاح تهیه می کند برای اینکه بریزد به جاهایی که ربطی به‏
‏‎

‏‏ارتش ندارد. ـ‌او دستش به آنها که نمی رسد‌ وقتی آنجا شکست‏‎ ‎‏می خورد، می گیرد از این سلاحهای دور زن و می زند به شهرهای‏‎ ‎‏عرب نشین و کردنشین و فقرا، و آن وقت این را دنیا معرفی می کنند به‏‎ ‎‏اینکه این صلح طلب است، و خودش هم داد صلح طلبی می زند!‏‎ ‎‏اخیراً هم که از طرف یکی از رئیس جمهورها ـ‌رئیس جمهور گینه‌‏‎ ‎‏یک تقاضای صلح شده بود، ایشان یک کاغذ مفصلی به او نوشته بود‏‎ ‎‏که ما همه جور برای صلح حاضریم. ایشان از اول هم همین طور‏‎ ‎‏می گفت ما برای صلح حاضریم، ولی صلح چی؟ صلح بین کی و کی؟‏‎ ‎‏در عین حالی که می کوبد، صلح طلب است. در عین حالی که فرار‏‎ ‎‏می کند، شجاع است. اصلاً الفاظ در عصر ما هویت خودشان را از‏‎ ‎‏دست داده اند، کأنّه برگشته است، یک تحولی پیدا شده است در الفاظ‏‎ ‎‏و معانی الفاظ و اینها.(1007)‏

‏‏27 / 6 / 62‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏ادعای صلح برای‏‎ ‎‏بقای صدام‏

‏‏از آن طرف این جنگی را ـ‌که الآن ایشان گفتند که جنگ را به پایان‏‎ ‎‏برسانید‌ به ما تحمیل کردند. هر یک از شما آقایان که در اینجا آنوقتی‏‎ ‎‏که اول جنگ بود شما بودید اینجا، دیدید که عراق حمله کرد به ایران‏‎ ‎‏از هوا، از دریا، از زمین. و عراق گرفت مقدار زیادی از خوزستان را و‏‎ ‎‏عراق به واسطه تحریکاتی که از طرف امریکا شد به او، این عمل‏‎ ‎‏جنایتکار را انجام داد، و بعد هم که ایران برخاست از جا و جوانهای ما‏‎ ‎‏با قدرت ایمان او را از مملکت خودشان بیرون کردند، مگر یک مقدار‏‎ ‎‏کمی که الآن در دست آنها هست. الآن هم قدرتها جمع شده اند که این‏‎ ‎‏را نگه دارند. می خواهند این غیرانسانی که با ملت خودش و با علمای‏‎ ‎‏ملت خودش و با ملت ما این جنایات را کرده، می خواهند حفظش‏
‏‎

‏‏بکنند. آقا می گویند که صلح بکنیم. ما از اول، جنگ با هیچ کس‏‎ ‎‏نداشتیم، لکن با صدام صلح نمی توانیم بکنیم.(1008)‏

‏‏18 / 11 / 62‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏صلح بدتر از جنگ‏

‏‏از اول جنگ نکردیم، جنگ نمی خواستیم، از حالا هم نمی خواهیم،‏‎ ‎‏بعدها هم نمی خواهیم، اما صلحی که از جنگ بدتر است هم‏‎ ‎‏نمی خواهیم.(1009)‏

‏‏1 / 1 / 64‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏همصدایی‏‎ ‎‏طرفداران امریکا‏‎ ‎‏برای صلح‏

‏‏اخیراً یک حرکت خاصی پیدا شده است، سابق بود اما به این شدت‏‎ ‎‏نبود، سابق حرکاتی بود اما اخیراً در داخل و خارج یک حرکت خاصی‏‎ ‎‏پیدا شده و همه حرکت به اینکه بیاییم ما صلح کنیم. این نکته چی‏‎ ‎‏است؟ این طرفدارهای امریکا در هر جا که هستند یکدفعه همصدا، از‏‎ ‎‏مصر گرفته تا سودان گرفته تا همه جا یکصدا دارند می گویند که بیایید‏‎ ‎‏صلح کنیم، دیگر نمی شود. مگر ما می خواستیم چی بشود که‏‎ ‎‏نمی شود؟(1010)‏

‏‏29 / 1 / 64‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏نادرستی صلح با‏‎ ‎‏دشمن درنده خو‏

‏‏دفاع معنایش این نیست که تا آن گفت که «یاالله ! دستت را بده من با هم‏‎ ‎‏صلح بکنیم»، ما رها کنیم، این حرف غلطی است. مایی که می دانیم‏‎ ‎‏ماهیت یک حیوان درنده چی است، ما به واسطه اینکه او می گوید که‏‎ ‎‏بیایید صلح کنیم، بیاییم صلح کنیم، چه جور، با چی صلح کنیم؟ با کی‏
‏‎

‏‏صلح کنیم؟ ملت عراق صلح کنند، ما صلح می کنیم.(1011)‏

‏‏29 / 1 / 64‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏تلاش دروغین برای‏‎ ‎‏صلح‏

‏‏این ور و آن ور افتادند دنبال اینکه بیایید صلح کنید. دروغ هم‏‎ ‎‏می گویند بحمدالله ، معلوم است که دروغ هم می گویند اینها. و خدا‏‎ ‎‏عذاب اینها را به دروغشان هم اضافه خواهد کرد.(1012)‏

‏‏2 / 10 / 64‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏سبب صلح طلبی‏‎ ‎‏استکبار جهانی و‏‎ ‎‏صدام‏

‏‏هم اکنون که به مرز پیروزی مطلق رسیده ایم و قدمهای آخرمان را‏‎ ‎‏برمی داریم، صدای ناآشنای صلح طلبی آن هم از کام ستمگران و‏‎ ‎‏جنگ افروزان به گوش می رسد و در جهان غوغا به راه انداخته و عزا‏‎ ‎‏و ماتم صلح طلبی برپا نموده است و مدافع آزادی و امنیت انسانها شده‏‎ ‎‏و برای خون جوانان و سرمایه های مادی و معنوی در کشور ایران و‏‎ ‎‏عراق مرثیه سرایی می کند. راستی چه شده است استکبار جهانی و در‏‎ ‎‏رأس آن امریکا اینقدر طرفدار ملتها شده است و جنگ افروزان و‏‎ ‎‏آتش‌بیاران معرکه ها و جلادان قرن به شرف انسانیت و همزیستی‏‎ ‎‏مسالمت آمیز اعتقاد پیدا کرده اند و از عطش سیراب ناشدنی و خصلت‏‎ ‎‏خونخواری خود که طبیعت فرهنگ سرمایه داری و کمونیسم است،‏‎ ‎‏منصرف شده اند و شمشیرها و خنجرها و قداره های فرو رفته در‏‎ ‎‏قلب و جگر ملتها را به غلاف کشیده اند! آیا این حقیقت است یا فریب‏‎ ‎‏و آیا این همان جلوه های دیگر شبیخونها و بی انصافیهایی نیست که‏‎ ‎‏روزی سکوت را مصلحت خویش می دید و امروز صلح طلبی را؟ آیا‏‎ ‎‏براستی از این طریق جهانخواران نمی خواهند از ضربۀ آخر ما‏
‏‎

‏‏جلوگیری کنند و برای حفظ منافع خویش سیاست جنگ و صلح‏‎ ‎‏جهانی را به تصمیمات و فکرهای پوسیده و شیطانی خود گره بزنند و‏‎ ‎‏عملاً جان و مال و مملکت و امنیت ملل عالم را به قبضۀ قدرت خود‏‎ ‎‏درآورند که به طور قطع و یقین، علت و فلسفۀ سماجت و اصرار‏‎ ‎‏جهانخواران در تحمیل صلح بر ملت ایران، نشأت گرفته از همین‏‎ ‎‏تفکر است. و از همۀ اینها که بگذریم این مسأله که چه کسی خواهان‏‎ ‎‏صلح واقعی است و چه کسی جنگ طلب است خود اولِ بحث ما‏‎ ‎‏است.‏

‏‏     آیا واقعاً صدام از گذشته ها و کرده ها و تجاوزات و ظلمها و‏‎ ‎‏ستمهای خود پشیمان شده است و اظهار ندامت می کند و از خیانتی‏‎ ‎‏که به ملتها و کشورهای اسلامی و در جهت تضعیف بنیۀ دفاعی ملل‏‎ ‎‏اسلامی نموده است عذر تقصیر می خواهد؟ آیا صلح طلبی صدام از‏‎ ‎‏روی دلسوزی و تنبه و آگاهی او است و اصلاً با اینهمه جنایت و‏‎ ‎‏غارتگریها، برای صدام وجدان و شعور و عاطفه ای می توان تصور‏‎ ‎‏کرد، یا اینکه این افعی زخم خورده به خاطر استیصال و درماندگی‏‎ ‎‏خود به طناب صلح طلبی چسبیده است؟(1013)‏

‏‏6 / 5 / 66‏

‏‏*  *  *‏

‏‎