بخش چهارم دوران مبارزه و قیام

پرهیز از دنیاطلبی

پرهیز از دنیاطلبی

‏ ‏

‏اگر بخواهید بی خوف و هراس در مقابل باطل بایستید و از حق دفاع کنید‏‎ ‎‏و ابرقدرتان و سلاحهای پیشرفتۀ آنان و شیاطین و توطئه های آنان در‏‎ ‎‏روح شما اثر نگذارد و شما را از میدان به در نکند، خود را به ساده زیستن‏‎ ‎‏عادت دهید و از تعلق قلب به مال و منال و جاه و مقام بپرهیزید. مردان‏‎ ‎‏بزرگ که خدمتهای بزرگ برای ملتهای خود کرده اند اکثر ساده زیست و‏‎ ‎‏بی علاقه به زخارف دنیا بوده اند. آنها که اسیر هواهای پست نفسانی و‏‎ ‎‏حیوانی بوده و هستند برای حفظ یا رسیدن به آن تن به هر ذلت و‏‎ ‎‏خواری می دهند؛ و در مقابل زور و قدرتهای شیطانی خاضع، و‏‎ ‎‏نسبت به توده های ضعیف ستمکار و زورگو هستند. ولی وارستگان به‏‎ ‎‏خلاف آنانند. چرا که با زندگانی اشرافی و مصرفی نمی توان ارزشهای‏‎ ‎‏انسانی ـ اسلامی را حفظ کرد. جوانان ایران و زنان و مردان که در زمان‏‎ ‎‏طاغوت با تربیت طاغوتی بار آمده بودند هرگز نتوانستند با قدرت‏‎ ‎‏طاغوتی مقابله کنند. ولی آنگاه که به دست توانای حق ـ جل و علا ـ به‏‎ ‎‏انسان انقلابیِ دور از علایق شیطانی متحول شدند آن قدرت عظیم را‏‎ ‎‏سرکوب کردند. دستهای جنایتکاری که جوانان عزیز را در رژیم سابق‏‎ ‎‏به مراکز فساد کشاند و از انسانهای آزاد، عروسکهای مصرفی تراشید‏‎ ‎‏انگیزه و نقشه شان این بود که هر خیانتی که در کشور واقع می شود و هر‏‎ ‎‏چه به سر ملت و ذخایر ارزندۀ آن می آید و هر چه زنجیرهای استعمار‏‎ ‎‏به دست و پای مردم محکمتر می شود، در مقابل بی تفاوت باشند یا به‏‎ ‎‏حمایت همان رویّه برخیزند. امروز هم قشر فعال در جبهه ها و پشت‏‎ ‎‏جبهه ها همان طبقات محروم ساده زیست هستند. و در بین آنان از آن‏‎ ‎‏وابستگان و دلبستگان به علایق دنیا اثری نمی بینید.(1123)‏

7 / 3 / 63

*  *  *

 

کتابتاریخ معاصر ایران از دیدگاه امام خمینی (س)صفحه 702