رهایی از اقتصاد وابسته (خودکفایی) راهبرد امام خمینی (س) عرصه اقتصاد

‏ ‏

‏ ‏رهایی از اقتصاد وابسته (خودکفایی) راهبرد امام خمینی (س) در عرصه اقتصاد

‏ ‏

علی محمد احمدی‎[1]‎

‏ ‏

1ـ چکیده

‏     ‏‏دولت ها در عرصه اقتصاد، در کنار تعقیب اهدافی چون رشد‏‎ ‎‏اقتصادی، ثبات قیمت ها، توزیع عادلانه درآمد و خودکفایی، استقلال‏‎ ‎‏اقتصادی را به عنوان یک هدف مهم در برنامه های کلان خود مدنظر قرار‏‎ ‎‏می دهند. تأکید بر استقلال اقتصادی و نیل به خودکفایی به مفهوم انزوای‏‎ ‎‏تجاری نیست، بلکه حضور فعال در عرصه های تولید و تجارت بر مبنای‏‎ ‎‏بهره گیری از فرصتهای اقتصادی و استفاده اصولی از قابلیتها و‏‎ ‎‏توانمندیهای داخلی را خاطرنشان می سازد. این اندیشه و آرمان چندین‏‎ ‎‏دهه است که به مسأله عمدۀ کشورهای در حال توسعه تبدیل شده تا آنجا‏‎ ‎‏که بعد از جنگ جهانی دوم و پیدایش تعداد کثیری از کشورهای تازه‏‎ ‎‏استقلال یافته، مهمترین هدفی که رهبران ملی گرای اکثر این کشورها دنبال‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 263

می کردند استقلال اقتصادی و از نظر صنعتی، رسیدن به سطح کشورهای‏‎ ‎‏پیشرفته و محو شکاف بین ملل غنی و فقیر بوده است. لذا سیاستهایی‏‎ ‎‏چون اتکا به نیروهای داخلی در رشد، تقویت حس خودباوری و اعتماد‏‎ ‎‏به نفس و عملاً اتخاذ سیاست جانشینی واردات و در بلندمدت، حرکت‏‎ ‎‏به سمت سیاست توسعه صادرات به عنوان اهرمهای رشد اقتصادی تؤام‏‎ ‎‏با خودکفایی و استقلال اقتصادی مدنظر قرار گرفته است. امام‏‎ ‎‏خمینی(س) به عنوان معمار اصلی انقلاب اسلامی، علاوه بر طرح‏‎ ‎‏اندیشه های اسلامی در عرصه اجتماع، فرهنگ و سیاست، در عرصه‏‎ ‎‏اقتصاد نیز دیدگاههای متنوع و مشخصی دارد که از زوایای مختلف‏‎ ‎‏درخور تأمل و بررسی اند. در بین دیدگاههای اقتصادی حضرت امام (س)‏‎ ‎‏تأکید بیش از حد ایشان بر قطع وابستگی و استقلال اقتصادی و تلاش به‏‎ ‎‏منظور رسیدن به خودکفایی جالب توجه است. این مقاله تلاش دارد با‏‎ ‎‏بهره گیری از اطلاعات موجود ـ مشتمل بر، نوارها، سخنرانیها و‏‎ ‎‏مصاحبه های حضرت امام با استفاده از روش تحلیل محتوا در بُعد‏‎ ‎‏استقلال اقتصادی به بررسی و تجزیه و تحلیل دیدگاهها و اندیشه های در‏‎ ‎‏دسترس در این مقوله بپردازد. به منظور تحقق این هدف دو فرضیه اصلی‏‎ ‎‏مدنظر قرار گرفته است. فرضیه اول این است که: حضرت امام به استقلال‏‎ ‎‏اقتصادی و خودکفایی مبتنی بر نیروهای داخلی معتقد است و لذا وجود‏‎ ‎‏عناصری چون باور به استقلال و اعتماد به نفس را شرط اساسی تحقق‏‎ ‎‏این امر می داند. فرضیه دوم این است که : حضرت امام استقلال اقتصادی‏‎ ‎‏و خودکفایی را به منزله انزوای تجاری و قطع رابطه با سایر دول در عرصه‏‎ ‎‏اقتصادی قلمداد نمی کند، بلکه حضور فعال در عرصه بین الملل همراه با‏‎ ‎‏تنوع تولید در بخشهای مختلف اقتصادی را مدنظر دارد. برای بررسی و‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 264

تحلیل این فروض مقاله در چهار بخش تدوین می گردد. در بخش نخست‏‎ ‎‏دیدگاههای تئوریک درباره استقلال، خودکفایی و تجارت مورد بحث‏‎ ‎‏قرار می گیرد. بخش دوم به بررسی دیدگاه اسلام و بزرگان دین در‏‎ ‎‏خصوص استقلال اقتصادی خودکفایی اختصاص دارد. در بخش سوم‏‎ ‎‏جنبه های مختلف دیدگاههای حضرت امام راجع به استقلال و قطع‏‎ ‎‏وابستگی مطرح می شود و بخش چهارم حاوی جمع بندی و نتیجه گیری از‏‎ ‎‏مطالب است.‏

‏ ‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 265

‏ ‏

2ـ مقدمه

‏     ‏‏استقلال اقتصادی و دستیابی به مرز قابل قبولی از خودکفایی یکی از‏‎ ‎‏آرمانهای جوامع مختلف در طول تاریخ بوده است. این مهم پس از جنگ‏‎ ‎‏جهانی دوم و شدت گرفتن رقابتهای اقتصادی در عرصه بین المللی بیش از‏‎ ‎‏پیش مورد توجه قرار گرفته و تلاش جدی تری برای تحقق آن به عمل‏‎ ‎‏آمده است، به طوری که می توان گفت یکی از آرمانهای رهبران سیاسی و‏‎ ‎‏ملی کشورهای جهان بوده است. امام خمینی (ره) به عنوان معمار انقلاب‏‎ ‎‏اسلامی نیز در کنار سایر دیدگاههای خود در عرصه اقتصاد، عنایت‏‎ ‎‏خاصی به مقوله استقلال اقتصادی داشته و در طول سالهای رهبری خود‏‎ ‎‏در بیانات و مکتوباتش بر نقش و جایگاه استقلال اقتصادی در رشد پایدار‏‎ ‎‏جامعه تأکید کرده است. این مقاله با بهره گیری از روش تحلیل محتوا‏‎ ‎‏درصدد بررسی و تجزیه و تحلیل دیدگاههای ایشان در این باره است.‏

‏     در بخش نخست چکیده مقاله ارایه گردیده است در بخش دوم مقدمه‏‎ ‎‏آورده شده است و در بخش سوم مقاله مبانی تئوریک استقلال اقتصادی‏‎ ‎‏از دید اقتصاد متعارف مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در‏‎ ‎‏بخش چهارم دیدگاههای اسلام و اقتصاد اسلامی با بهره گیری از آیات‏‎ ‎‏وروایات در زمینه مقوله استقلال اقتصادی مورد بحث قرار گرفته و بخش‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 266

پنجم به تجزیه و تحلیل دیدگاههای حضرت امام در رابطه با مقوله‏‎ ‎‏استقلال اقتصادی و خودکفایی پرداخته است و در بخش ششم که به‏‎ ‎‏نتیجه گیری و جمع بندی اختصاص یافته است ضمن جمعبندی‏‎ ‎‏دیدگاههای ایشان تعامل این دیدگاهها با مبانی تئوریک اقتصاد متعارف به‏‎ ‎‏طور اجمال مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.‏

‏ ‏

3ـ مبانی تئوریک اقتصاد متعارف در رابطه با استقلال‎ ‎اقتصادی

‏     ‏‏تلاش برای رسیدن به استقلال اقتصادی، خودکفایی و صنعتی شدن‏‎ ‎‏از اهداف آرمانی جوامع و ملتهای مختلف بوده و این  رویکرد به ویژه بعد‏‎ ‎‏از جنگ جهانی دوم، اذهان برنامه ریزان و طراحان برنامه های توسعه‏‎ ‎‏اقتصادی و اجتماعی در اکثر کشورهای مستقل و تازه استقلال یافته را به‏‎ ‎‏خود معطوف داشته است. لذا کشورهای مختلف در کنار سیاستها و‏‎ ‎‏تدابیری که در عرصه های اجتماعی و سیاسی به منظور بسیج افکار‏‎ ‎‏عمومی در راستای حرکت به سمت استقلال اقتصادی به عمل آوردند، به‏‎ ‎‏انتخاب سیاستها و استراتژیهای اقتصادی و صنعتی ـ با توجه به فرهنگ‏‎ ‎‏اجتماعی تاریخی، عوامل تولید، موقعیت ژئوپلیتیکی و مواد اولیه موجود‏‎ ‎‏در کشور خود ـ پرداختند. برای رهبران بسیاری از این کشورها این نکته‏‎ ‎‏آشکار بود که از طریق حضور فعال در عرصه های تجاری وتولید کالاهای‏‎ ‎‏واسطه ای و سرمایه ای نه فقط می توان به رشد اقتصادی مداوم دست‏‎ ‎‏یافت، بلکه می توان از میزان وابستگی اقتصادی به سایر کشورها به ویژه‏‎ ‎‏کشورهای قدرتمند کاست و تا حدودی به روابط نابرابر کشورهای فقیر با‏‎ ‎‏کشورهای ثروتمند سامان داد. به دنبال گسترش این اندیشه، تلاش مستمر‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 267

برای نیل به استقلال اقتصادی و حضور فعال در عرصه های تجاری از‏‎ ‎‏اهداف  اقتصادی دولت به شمار می آید و به منظور تحقق این هدف،‏‎ ‎‏دولتمردان در کشورهای در حال توسعه به دنبال انتخاب استراتژیها و‏‎ ‎‏راهکارهایی هستند که اقتصاد ملی این کشورها را هرچه بیشتر در جهت‏‎ ‎‏«به خود متکی شدن» سوق دهد. در متون اقتصادی به منظور تحقق هدف‏‎ ‎‏خوداتکایی، دو استراتژی عمده وجود دارد که هر کدام با دلایل و‏‎ ‎‏توجیهات خاص خود زمینه و بسترهای لازم برای شناخت و هدایت‏‎ ‎‏قابلیتهای توسعه ای کشورهای جهان سوم در زمینه حضور فعال در‏‎ ‎‏عرصه های تجاری را تحلیل می کند. این دو استراتژی عبارتند از:‏‎ ‎‏استراتژیهای حمایتگرا یا توسعه درون گرا و توسعه برون گرا که به شرح‏‎ ‎‏جداگانه هر یک خواهیم پرداخت.‏

‏ ‏

3ـ1ـ راهبرد حمایتگرا یا توسعه درونگرا

‏     ‏‏راهبرد توسعه درونگرا با تکیه بر قابلیتهای درونی اقتصاد ملی یک‏‎ ‎‏کشور، حمایتگرایی از طریق سیاست جانشینی واردات را بستر لازم به‏‎ ‎‏منظور تخصیص بهتر منابع تولید و به کارگیری مطلوبتر نیروهای مولد‏‎ ‎‏اقتصادی می داند. در این مسیر کشورها تلاش می کنند با بهره گیری از‏‎ ‎‏سیاستهای حمایتی خاص از صنایع داخلی به تولید کالاها و مصنوعاتی‏‎ ‎‏مبادرت ورزند که قبلاً از طریق واردات در اختیار مصرف کنندگان داخلی‏‎ ‎‏قرار می گرفته است. استراتژیهای حمایتگرایی، تاریخی طولانی دارند؛‏‎ ‎‏وقتی از آغاز انقلاب صنعتی، انگلستان تلاشهایی برای جانشین کردن‏‎ ‎‏محصولات نساجی، کاغذ و برخی دیگر از محصولات تولیدی داخلی به‏‎ ‎‏جای محصولات همگن و مشابه تولیدی در شرق ـ به خصوص‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 268

هندوستان و چین ـ به عمل آورد و این روند با به کارگیری هر چه بیشتر‏‎ ‎‏انرژی الکتریکی و بخار شتاب بیشتری گرفت،‏‎[2]‎‏ متعاقباً کشورهای‏‎ ‎‏آمریکائی و اروپائی در اواسط قرن نوزدهم و ژاپن در اوایل قرن بیستم به‏‎ ‎‏منظور صنعتی شدن از همین استراتژی استفاده کردند. در جهان سوم‏‎ ‎‏حمایتگرائی جایگزینی واردات، اولین بار در آمریکای لاتین بعد از بحران‏‎ ‎‏بزرگ سالهای 1930 اتخاذ شد ودر طول بحران کشتیرانی بین الملل در‏‎ ‎‏جنگ دوم جهانی ادامه یافت. اگر چه استراتژی سیاست جانشینی‏‎ ‎‏واردات بر خلاف مراحل اولیه خود بیشتر «برونگرا» بود، ولی در شوروی‏‎ ‎‏در شرایط متفاوت، از این استراتژی به مثابه یک سیاست صنعتی کردن‏‎ ‎‏«درون گرا» استفاده شد. با این تفاسیر، راهبرد درونگرایی در توسعه،‏‎ ‎‏تلاشی است برای رهایی از یک اقتصاد وابسته و حرکت به سمت‏‎ ‎‏استقلال اقتصادی از طریق بومی کردن تولید. هر چند در موارد بسیاری از‏‎ ‎‏سیاست جانشینی واردات به عنوان اصلی ترین مؤلفه درون گرایی برای‏‎ ‎‏توجیه جریان توسعه اقتصادی، تجارت ملی و توزیع مطلوبتر ثروت و‏‎ ‎‏داراییها استفاده گردیده، اما تعریف واحد و روشنی از این اصطلاح وجود‏‎ ‎‏ندارد. به طور کلی سیاست جانشینی واردات تلاشی است از سوی‏‎ ‎‏کشورهای در حال توسعه برای شکستن تقسیم کار بین المللی که از قرن‏‎ ‎‏نوزدهم به بعد در پهنه جهانی حاکمیت داشته است. به عبارت دیگر،‏‎ ‎‏سیاست جانشینی واردات عبارت است از «کنترل و باز پس گرفتن‏‎ ‎‏بازارهای داخلی از تولیدکنندگان خارجی از طریق اعمال سیاستهای‏‎ ‎‏بازدارنده بر واردات به روشهای گوناگون». سازمان ملل متحد نیز سیاست‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 269

جانشینی واردات را «افزایش تولید داخلی یک کالای معین به نحوی که‏‎ ‎‏تولید آن در داخل کشور با نرخی سریعتر از واردات آن محصول افزایش‏‎ ‎‏یابد تا اینکه به تدریج واردات آن محصول نسبت کمتری از عرضه داخلی‏‎ ‎‏را تشکیل دهد» می داند.‏‎[3]‎

‏    ‏‏در مجموع بسیاری از کشورهای در حال توسعۀ جهان از «سیاست‏‎ ‎‏جانشینی واردات» به مثابه بستری مناسب برای ایجاد تغییرات زیربنایی‏‎ ‎‏در اقتصاد استفاده می کنند. در این حالت، سیاست جانشینی واردات،‏‎ ‎‏نقش ایجادکننده «استقلال اقتصادی» و رشد اقتصادی را ایفا می کند.‏

‏ ‏

3ـ2ـ توسعه برونگرا

‏     ‏‏توسعه برونگرا با رهبری جایگزینی صادرات، مبتنی بر تشویق‏‎ ‎‏صادرات غیر سنتی و حضور فعال در عرصه های تجاری فراملی است.‏‎ ‎‏کشورهایی که از این استراتژی استفاده می کنند، صادرات صنعتی کاربر را‏‎ ‎‏جایگزین محصولات کشاورزی کاربر کرده اند. در این استراتژی اولاً‏‎ ‎‏بخشهای صادراتی باید دارای مزیت نسبی در تولید باشند. ثانیاً‏‎ ‎‏سیاستهای قیمت گذاری باید انعکاسی از قیمتهای جهانی باشد. اگرچه‏‎ ‎‏گذار از نظام جایگزینی واردات به تشویق صادرات، مستلزم صرف‏‎ ‎‏هزینه های نسبتاً سنگین اقتصادی و اجتماعی است، اما بسیاری از این‏‎ ‎‏کشورها این هزینه ها را پذیرفته و انتقال از استراتژی درون گرا به برون گرا‏‎ ‎‏را به طور جدی تعقیب کرده اند. الگوی کشورهایی چون پیرهای آسیا‏‎ ‎‏(کره جنوبی، تایوان، هنگ کنگ، و سنگاپور) این چنین است.‏

‏     علاوه بر این دو سیاست راهبردی اصلی، سیاستهای جنبی دیگری‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 270

همانند سیاست توسعه صنایع سنگین، سیاست گسترش صنایع وابسته به‏‎ ‎‏مواد اولیه صادراتی و سیاست گسترش تبدیل صنایع سبک به سنگین از‏‎ ‎‏جمله سیاستهایی محسوب می شوند که مآلاً به استقلال اقتصادی و‏‎ ‎‏خودکفایی منجر خواهند شد که بررسی هر یک از این مواد از حوصله این‏‎ ‎‏نوشتار خارج است.‏

‏     با این بررسی اجمالی دریافتیم که تلاش برای بومی کردن رشد‏‎ ‎‏اقتصادی و دستیابی به سطح قابل قبولی از استقلال اقتصادی آرمانی‏‎ ‎‏است که بسیاری از کشورها و دولتمردان در دستیابی به آن تلاش قابل‏‎ ‎‏توجهی به عمل آورده اند و گستردگی دیدگاهها و تنوع اندیشه ها دراین باره‏‎ ‎‏تأکیدی بر حساسیت و اهمیت موضوع است. با این تفاسیر در بخش بعد‏‎ ‎‏با اطلاع از آرا و اندیشه های اقتصاد کلاسیک در مورد چگونگی دستیابی‏‎ ‎‏به رشد و استقلال اقتصادی، به بررسی و تجزیه و تحلیل اندیشه های‏‎ ‎‏اقتصادی حضرت امام خواهیم پرداخت؛ گرچه قصد مقایسه تطبیقی بین‏‎ ‎‏اندیشه های حضرت امام و متون رایج اقتصادی در خصوص موضوع‏‎ ‎‏استقلال اقتصادی و درون گرایی در رشد و تجارت را نداریم، اما هم‏‎ ‎‏جهت بودن دیدگاههای حضرت امام با بسیاری از دیدگاههای کلاسیک به‏‎ ‎‏ویژه اعتماد به نفس، تأکید بر قابلیتهای داخلی، نقش نیروی انسانی‏‎ ‎‏کارآمد در تولید و مواردی از قبیل می تواند جالب و قابل تأمل باشد.‏

‏ ‏

4ـ استقلال اقتصادی و خودکفایی در نگرش اسلامی

‏     ‏‏قبل از اینکه به بررسی و تجزیه و تحلیل مقولات استقلال اقتصادی و‏‎ ‎‏خودکفایی از دیدگاه اسلام بپردازیم لازم است با تعریف و توضیح این دو‏‎ ‎‏مفهوم تفاوت استقلال اقتصادی و خودکفایی را شرح دهیم. منظور از‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 271

استقلال اقتصادی این است که یک جامعه در تأمین منافع اقتصادی خود‏‎ ‎‏به جوامع دیگر متکی نبوده، زمام امور اقتصادی اش در دست دیگران‏‎ ‎‏نباشد، و سرمایه و کارشناس و امکانات سایر جوامع بخش اعظم منابع آن‏‎ ‎‏اقتصاد را تشکیل ندهد. به طور کلی استقلال با قطع روابط اقتصادی با‏‎ ‎‏خارج تفاوت دارد. ممکن است کشوری با سایر جوامع داد و ستد‏‎ ‎‏بازرگانی داشته باشد، بدون اینکه استقلال اقتصادی خود را از دست‏‎ ‎‏بدهد. خودکفایی به این معناست که یک جامعه همۀ نیازمندیهای خود را‏‎ ‎‏تأمین کند و نیازی به وارد کردن کالا از خارج نداشته باشد. یک جامعه‏‎ ‎‏خودکفا می تواند همۀ نیازمندیهایش را ـ هر چند با هزینه بیشتر ـ تأمین کند‏‎ ‎‏گرچه گاهی ترجیح می دهد برای استفاده بهتر از امکانات و صرفه جویی‏‎ ‎‏کردن، برخی از کالاها را از خارج وارد کند. با این تفاسیر، می توان قضاوت‏‎ ‎‏کرد که استقلال اقتصادی اعم از خودکفایی است، به طوری که یک جامعه‏‎ ‎‏مستقل اقتصادی ممکن است احتیاج به وارد کردن برخی کالاها داشته‏‎ ‎‏باشد و با حضوری فعال در عرصه تجارت بین الملل در پوشش روابطی‏‎ ‎‏سالم برخی از محصولات خود را بدهد و تولیدات دیگران را بستاند.‏‎ ‎‏استقلال اقتصادی متضمن حضور قدرتمند در عرصه های تجاری و دوری‏‎ ‎‏و گریز از انزوای تجاری است و میسر مناسبی برای شکوفایی استعدادها،‏‎ ‎‏احساس غرور ملی و حفظ و حراست از فرهنگ و سنتهای ملی در عرصه‏‎ ‎‏روابط بین الملل است. تلاش برای دستیابی به حد معقولی از خودکفایی و‏‎ ‎‏برنامه ریزی اصولی برای دستیابی به استقلال اقتصادی، توأم با حضور‏‎ ‎‏قدرتمند در عرصه های جهانی، از نگاه اقتصاد اسلامی مطلوب است.‏‎ ‎‏بررسی و تجزیه و تحلیل مفاد آیات و روایات در اثبات این ادعا سهم‏‎ ‎‏بسزایی دارد.‏


کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 272

1ـ4ـ استقلال اقتصادی در آیات قرآن

‏     ‏‏از آیه 141 سوره نساء، ضرورت استقلال اقتصادی برای مسلمانان‏‎ ‎‏استنباط می شود. در این آیه آمده است «ولن یجعل الله للکافرین علی‏‎ ‎‏المؤمنین سبیلاً» «خداوند هرگز برای کافران بر مؤمنین راه (تسلطی) قرار‏‎ ‎‏نداده است».‏

‏     غالب فقهای اسلام برای نفی هر گونه سلطه کافران بر مسلمانان به این‏‎ ‎‏آیه استناد کرده، مفاد آن را حکم دانسته اند نه اخبار، یعنی مسلمانان باید‏‎ ‎‏کاری کنند که کفار بر آنان مسلط نشوند و هر عملی که منتهی به سلطۀ کفار‏‎ ‎‏شود نامشروع است.‏‎[4]‎‏ یکی از راههای سلطه کفار بر مسلمانان، سلطه‏‎ ‎‏اقتصادی است. بر اساس آیه 60 سورۀ انفال مسلمانان مکلفند تلاش کنند‏‎ ‎‏خود را از وابستگیها ـ از جمله وابستگی اقتصادی ـ رها سازند.‏

‏     «واعدوا لهم مااستطعتم من قوه» : «برای مقابله با آنان (کفار و‏‎ ‎‏مشرکان) آنچه می توانید نیرو آماده کنید». اگرچه ظاهر آیه بیانگر تلاش‏‎ ‎‏برای تدارک نظامی و قوای جنگی است، اما از دید مفسران کلمۀ «من قوه»‏‎ ‎‏هر نیرویی را شامل می شود و نیروی اقتصادی برای رویارویی با دشمن از‏‎ ‎‏اهمیت ویژه ای برخوردار است. حفظ استقلال و تمامیت ارضی یک‏‎ ‎‏کشور ایجاب می کند که در هر زمینه، از جمله در زمینه های اقتصادی‏‎ ‎‏مستقل باشد و استقلال اقتصادی را به منظور کسب توان لازم برای مقابله‏‎ ‎‏با توطئۀ دشمنان محقق گرداند. در مجموع با این تفاسیر می توان دریافت‏‎ ‎‏که اسلام با مطرح ساختن بحث خودکفایی به دنبال تأمین نیاز جامعه‏‎ ‎‏اسلامی در حد بالایی از رفاه و اتکا به توانمندیهای داخلی است و در‏‎ ‎‏بحث استقلال اقتصادی به دنبال حضور فعال و قدرتمند در عرصه‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 273

تجارت به منظور قطع وابستگی و عزت و سربلندی جامعه اسلامی است.‏

‏ ‏

5ـ زوایای مختلف دیدگاههای حضرت امام درباره استقلال‎ ‎اقتصادی و خودکفایی

‏     ‏‏ملاحظه شد که هم متون موجود اقتصاد اسلامی و هم متون اقتصاد‏‎ ‎‏کلاسیک هر یک بر مبنای آموزه های خود تلاش برای نیل به سطح قابل‏‎ ‎‏قبولی از استقلال اقتصادی و خودکفایی را با ابزارهای خاص خود توصیه‏‎ ‎‏می کنند. تا آنجا که در اسلام، استقلال و عزت پایدار مسلمانان در گروه‏‎ ‎‏استقلال اقتصادی آنان داشته شده و جامعه اسلامی به تلاش جدی برای‏‎ ‎‏تولید و تقویت قوای مختلف توصیه گردیده است. اقتصاد کلاسیک نیز با‏‎ ‎‏ارائه راهبردهای مختلفی چون صادرات مواد اولیه، جایگزینی واردات و‏‎ ‎‏تشویق صادرات، بسترهای مناسب برای حرکت به سمت توسعه پایدار‏‎ ‎‏توأم با استقلال اقتصادی و حضور قدرتمند در عرصه های تجاری‏‎ ‎‏بین الملل را توصیه می کند. امام راحل با تیزبینی و دقت خاص خود، ضمن‏‎ ‎‏اشراف بر دیدگاهها و جهت گیریهای اقتصاد اسلامی در مورد نقش و‏‎ ‎‏جایگاه استقلال و خودکفایی اقتصادی به منظور عزت و رشد پایدار‏‎ ‎‏مسلمین، و درک موقعیت زمانی، جایگاه دستیابی به استقلال اقتصادی و‏‎ ‎‏تحکیم پایه های اقتصاد ملی را در شرایط کنونی خاطرنشان می سازد و با‏‎ ‎‏شناخت اهمیت ساماندهی اقتصاد ملی به منظور حصول رشد و توسعه‏‎ ‎‏درون زا جایگاه حرکت به سمت استقلال اقتصادی ـ به عنوان استراتژی‏‎ ‎‏بلندمدت ـ را مورد تأکید قرار می دهد و این همان چیزی است که در‏‎ ‎‏تئوریهای اقتصاد کلاسیک نیز در اشکال مختلف و با ابزارهای گوناگون‏‎ ‎‏مورد تأکید قرار می گیرد. در این بخش به شیوۀ تحلیل محتوا، بخشی از‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 274

بیانات ایشان را که در آن با بیانی ساده و شیوا ضرورت جهت گیری اقتصاد‏‎ ‎‏به سمت استقلال اقتصادی مورد تأکید قرار گرفته مورد بررسی قرار‏‎ ‎‏می دهیم. به منظور درک بهتر اندیشه های امام درباره مقوله مورد نظر، این‏‎ ‎‏دیدگاهها در بخش 4 مورد بررسی قرار گرفته اند.‏

‏ ‏

5ـ1ـ ضرورت استقلال اقتصادی

‏     ‏‏در چارچوب اندیشه های اقتصادی حضرت امام، بر استقلال‏‎ ‎‏اقتصادی به عنوان یک ضرورت تأکید شده تا آنجا که ایشان دستیابی به‏‎ ‎‏استقلال اقتصادی حتی با تحمل هزینه اجتماعی محاصره اقتصادی را‏‎ ‎‏سودمند می دانند و می فرمایند : «این محاصره اقتصادی را که خیلی از آن‏‎ ‎‏می ترسند، من یک هدیه ای می دانم برای کشور خودمان؛ برای اینکه‏‎ ‎‏محاصره اقتصادی این است که مایحتاج ما را به ما نمی دهند، وقتی که‏‎ ‎‏مایحتاج را به ما ندادند خودمان می رویم دنبالش» و در ادامه می افزایند:‏‎ ‎‏«مهم این است که ما بفهمیم که دیگران به ما چیزی نمی دهند، ما خودمان‏‎ ‎‏باید تهیه کنیم».‏‎[5]‎

‏    ‏‏در مورد ضرورت استقلال اقتصادی امام راحل در جایی دیگر از‏‎ ‎‏بیانات خود می فرمایند : «شما حالا باید از اول شروع کنید و قصدتان بر‏‎ ‎‏این باشد که خودتان مستقل در همه چیز باشید، در فرهنگ مستقل باشید‏‎ ‎‏در صنعت مستقل باشید، در زراعت مستقل باشید. وقتی که بنابر این معنا‏‎ ‎‏گذاشتید و با این عزم وارد میدان شدید می توانید که کشور خودتان را‏‎ ‎‏نجات دهید و کشور خودتان را مستقل کنید و بیمه کنید استقلال کشور‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 275

خودتان را برای همیشه».‏‎[6]‎

‏    ‏‏از فحوای کلام امام می توان دریافت که ضرورت استقلال اقتصادی‏‎ ‎‏برای ایشان تا آنجا حائز اهمیت است که استقلال کشور را نجات کشور در‏‎ ‎‏تمام زمینه ها به ویژه در عرصه های اقتصادی و صنعتی می دانند و به دور‏‎ ‎‏از هر نوع تعارف می فرمایند: «من دست و بازوی همه کسانی که بی ادعا و‏‎ ‎‏مخلصانه در صدد استقلال و خودکفایی کشورند می بوسم». این سخن و‏‎ ‎‏سخنان دیگری که مجال ذکر تمام آنها نیست هر یک به نوعی زوایایی از‏‎ ‎‏اندیشه های امام راحل درباره ضرورت استقلال اقتصادی و تلاش فراگیر‏‎ ‎‏آحاد ملت برای دستیابی به این امر خطیر را آشکار می سازد.‏

‏ ‏

5ـ2ـ تحمل مشقات و اعتماد به نفس به عنوان زمینه ساز استقلال‎ ‎اقتصادی

‏     ‏‏امام بر این باور بودند که استقلال اقتصادی مقوله ای کلیدی است که‏‎ ‎‏حیات ملت بدان وابسته است و دستیابی به آن کشور را بیمه خواهد کرد.‏‎ ‎‏طبیعی است چنین امر خطیری نیازمند فداکاری، ایستادگی و تحمل‏‎ ‎‏مشقات در عرصه های تولید و صنعت است و لذا امام می فرمایند :‏‎ ‎‏«مادامی که بخواهیم مستقل باشیم و زیر بار وابستگی نرویم، باید تحمل‏‎ ‎‏این مشکلات و قدرت مبارزه با آن را پیدا کنیم».‏‎[7]‎‏ «باید زحمت بکشیم تا‏‎ ‎‏در همه جناحها خودکفا باشیم. امکان ندارد که استقلال به دست بیاید قبل‏‎ ‎‏از اینکه استقلال اقتصادی داشته باشیم». در این مورد در جای دیگری‏‎ ‎‏می فرمایند : «چنانچه امروز وفادارید و در وفاداری استقامت کنید که شما‏‎ ‎

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 276

‏را و کشور و ملت را از ننگ وابستگیها و پیوستگیها به قدرتهایی که شما را‏‎ ‎‏جز برای بردگی خویش نمی خواهند و کشور و ملت عزیزتان را عقب‏‎ ‎‏مانده و بازار مصرف و زیر بار ننگ ستم پذیری نگه میدارند نجات‏‎ ‎‏می دهند و زندگی شرافتمندانه را ولو با مشکلات بر زندگی ننگین بردگی‏‎ ‎‏اجانب ولو با رفاه حیوانی ترجیح دهید».‏‎[8]‎

‏    ‏‏در این گفتار، امام زندگی شرافتمندانه و حصول استقلال اقتصادی را‏‎ ‎‏در گرو تحمل مشکلات و ایستادگی ملت در مقابل تنگناهای اقتصادی‏‎ ‎‏می داند و نجات ملت از وابستگی به کالاهای مصرفی اجانب و تلاش‏‎ ‎‏برای تولید  آنها در داخل به دست تولیدکنندگان داخلی را که به نوعی‏‎ ‎‏همان برداشت از سیاست جایگزینی واردات کلاسیک است، مورد تأکید‏‎ ‎‏قرار می دهد. در کنار تأکید جدی و اصولی حضرت امام بر تحمل مشقات‏‎ ‎‏به عنوان بستر مناسب برای حرکت به سمت استقلال اقتصادی، اعتماد به‏‎ ‎‏نفس و باور به رشد تولید و صنعت نیز به عنوان مؤلفه مهم دیگر در بیانات‏‎ ‎‏حضرت امام در مقاطع مختلف مورد تأکید قرار گرفته است.‏

‏     «این مصیبت بزرگی که بر ایران و ممالک شرقی مطلقاً وارد شده است‏‎ ‎‏که گوششان به این است که غربیها چه می کنند و چه می گویند و چه عمل‏‎ ‎‏می کنند و خودشان را از دست بکلی داده اند، استقلال فکری خودشان‏‎ ‎‏را، محتوای خودشان را از دست داده اند این ضرری است که بالاتر از‏‎ ‎‏ضرر نفت و امثال اینهاست. این را باید فرهنگ جبران بکند که فرهنگ ما‏‎ ‎‏طوری باشد که بعد از ان شاءالله چند سال افرادی که از فرهنگ بیرون‏‎ ‎‏می آیند یک افرادی متکی به نفس که خودشان را ببیند و نه تبع ببیند و‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 277

گمان کنند که هر چه آنها کردند، ما باید دنبال آنها باشیم».‏‎[9]‎

‏    ‏‏در این سخن، حضرت امام زیان فقدان اعتماد به نفس و باور به‏‎ ‎‏پیشرفت را از زیان مسأله نفت بالاتر می داند و بر این اعتقاد است که‏‎ ‎‏اعتماد به نفس و باور به رشد باید به شکل نهادی و به صورت فرهنگ در‏‎ ‎‏جامعه ریشه پیدا کند تا زمینه استقلال اقتصادی را فراهم سازد. در جایی‏‎ ‎‏دیگر، حضرت امام به طور شفاف اعتماد به نفس را از زاویه توانمندیهای‏‎ ‎‏انسان ایرانی در  مقایسه با سایر ملل مورد تأکید قرار می دهند و‏‎ ‎‏می فرمایند : «آنهایی که این صنعتهای بزرگ را درست کردند، آنها هم‏‎ ‎‏انسانهایی یک سر و دوگوشی هستند که مثل سایر انسانها؛ منتها قبل از ما‏‎ ‎‏بیدار شدند و ما را خواب کردند. قبل از اینکه ما بیدار بشویم آنها بیدار‏‎ ‎‏شدند و همّ خودشان را صرف این کردند که با ایادی خودشان مستقیماً یا‏‎ ‎‏به طور غیرمستقیم ما را غافل کنند ما را خواب کنند و به ما تزریق کنند به‏‎ ‎‏اینکه شما نمی توانید».‏‎[10]‎

‏    ‏‏در اینجا حضرت امام خطر مرعوب شدن ملتها در مقابل سایر جوامع‏‎ ‎‏را مانعی برای استقلال اقتصادی ذکر می کنند و ضرورت اعتماد به نفس و‏‎ ‎‏باور به پیشرفت را خاطر نشان می سازند: «ما تا بنای بر این نگذاریم که‏‎ ‎‏خودمان هم یک آدمی هستیم برای خودمان می توانیم کار کنیم، ما به آن‏‎ ‎‏نان جوی که خودمان درست کنیم تا بنای بر این نگذاریم که همان نان جو‏‎ ‎‏را می خوریم و از خارج نمی خواهیم، نمی توانیم درست کار کنیم کار را ما‏‎ ‎‏تا بنای بر این نگذاریم که همان منسوجاتی که خودمان درست می کنیم‏‎ ‎‏کافی مان هست منسوجات ما ترقی نمی کند و ما باز تابع غیر باید بشویم و‏‎ ‎

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 278

دستمان پیش غیر دراز بشود».‏‎[11]‎

‏    ‏‏حضرت امام در این خصوص نیز اعتماد به نفس و تأکید بر‏‎ ‎‏توانمندیهای تولید داخلی را به مثابه راه حلی منطقی برای دستیابی به‏‎ ‎‏هدف سیاست جایگزینی واردات متعارف می داند و با بیانی ساده، تولید‏‎ ‎‏مکفی داخلی و تأکید بر مصرف آن را راهی برای دستیابی به استقلال‏‎ ‎‏اقتصادی معرفی می کند.‏

‏ ‏

5ـ3ـ بهره گیری از استعدادها و توانمندیهای انسانی داخلی به‎ ‎عنوان راهی به سوی استقلال اقتصادی

‏     ‏‏حضرت امام به طور گسترده به توانایی ایران و ایرانی در راه استقلال‏‎ ‎‏در تمام عرصه ها اعتقاد داشتند و رشد پایدار و بلندمدت را در سایه اتکا‏‎ ‎‏به نیروها و استعدادهای داخلی می دانستند و قطع وابستگی فکری را به‏‎ ‎‏عنوان زمینه ساز استقلال در تمام زمینه ها گوشزد می کردند. امام‏‎ ‎‏می فرمایند:‏

‏     «اگر ما از وابستگی فرهنگی و وابستگی فکری بیرون بیائیم، همه‏‎ ‎‏وابستگیها تمام می شود. بر ملت لازم است و بر دانشکده ها لازم است که‏‎ ‎‏این مغزی که حالا شده است یک مغز اروپایی یا یک مغز شرقی، این مغز‏‎ ‎‏را بردارند، یک مغز انسان خودمانی، انسان ایرانی ـ اسلامی جایش‏‎ ‎‏بنشانیم تا از این وابستگیهای فرهنگی و فکری بیرون بیائیم».‏‎[12]‎

‏    ‏‏حضرت امام در بین گروههای مختلف ملت به نیروهای جوان و خلاق‏‎ ‎‏توجه خاصی داشتند و رهایی کشور از وابستگیها را در گرو بهره گیری از‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 279

‏نیروی عظیم جوانان می دانستند و در یکی از بیانات خود فرمودند: من‏‎ ‎‏قدم شما جوانانی که برای اسلام، برای کشور خودتان کوشش می کنید‏‎ ‎‏گرامی می دارم. جوانهای ما اثبات کردند که می توانند خودشان عمل‏‎ ‎‏بکنند و مطمئن باشید که در درازمدت شما همه کار می توانید بکنید.‏‎ ‎‏امیدوارم که مغزها را به کار بیندازید و آن خوفهایی که ایجاد کرده بودند‏‎ ‎‏در کشور ما، آن را هم کنار بگذارید و با شجاعت وارد کار شوید و کار‏‎ ‎‏خودمان را انجام بدهید».‏‎[13]‎

‏    ‏‏در بسط و گسترش این طرز تفکر و اتکای بیشتر به توانمندیهای‏‎ ‎‏داخلی حضرت امام به توطئه دشمنان و کم رنگ کردن توانمندیها و‏‎ ‎‏تخصص نیروهای داخلی اشاره می کنند و می فرمایند: «آنها سعی می کنند‏‎ ‎‏محتوای اشخاص را بگیرند که اطمینان به خودشان نداشته باشند مثلاً ما‏‎ ‎‏طبیب داریم ... چه شده است که یک مریض وقتی پیدا می کنیم فوراً‏‎ ‎‏صحبت این است که «برو اروپا» این برای این است که ما را به طبیبهای‏‎ ‎‏خودمان بدبین کردند طبیب داریم و بدبین شدیم. ما مهندس داریم،‏‎ ‎‏نمی توانیم بگوییم مهندس ما نداریم اما این محتوا را از ما گرفته اند که اگر‏‎ ‎‏بخواهیم جاده ای اسفالت کنیم مهندسش را باید از خارج بیاورند».‏‎[14]‎

‏    ‏‏حضرت امام همچنین در جایی دیگر از بیانات خود در خصوص اتکا‏‎ ‎‏به نیروهای داخلی می فرمایند: «الآن در فرهنگ و اکثر علوم احتیاجی به‏‎ ‎‏خارج نداریم و اگر هم مانند آنها نیستیم نباید خودمان را ببازیم و بگوییم‏‎ ‎‏که آنها پیشرفته هستند و ما همه چیزمان باید خارجی باشد. نه مسأله‏‎ ‎‏این جور نیست. نباید اگر صنعتی از آنها می گیریم، انگلیسی یا روسی یا‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 280

‏امریکایی بشویم، بلکه باید مسلمان بود. البته استفاده از علوم و گرفتن آن‏‎ ‎‏از دیگران مانعی ندارد، ولی باید توجه داشت که از جایی علوم را بگیریم‏‎ ‎‏که نخواهند ما را منحرف کنند که در سابق اگر مقداری از علوم و تخصصها‏‎ ‎‏را به ما می دادند می خواستند ما را از همه چیزمان منحرف نموده و‏‎ ‎‏مصرفی بار بیاورند».‏‎[15]‎

‏ ‏

5ـ4ـ تأکید بر تولید کشاورزی (محصولات استراتژیک)

‏     ‏‏ حضرت امام در ضمن تأکیدات عام بر استقلال اقتصادی از طریق‏‎ ‎‏گسترش تولید به ویژه تولیدات صنعتی با بهره گیری از آموزه های اسلام،‏‎ ‎‏تأکید خاصی بر تولید محصولات کشاورزی، و بهبود وضعیت کشاورزان و‏‎ ‎‏تولیدکنندگان بخش کشاورزی داشتند، به طوری که در یکی از بیانات‏‎ ‎‏خود می فرمایند : «چقدر برای یک مملکت عیب است و سرشکستگی‏‎ ‎‏که دستش را دراز کند طرف امریکا که گندم بده، کشکول گداییش را باز‏‎ ‎‏کند پیش دشمنش و از او بخواهد که رزقش را بدهد، چقدر برای ما‏‎ ‎‏سرشکستگی دارد. تا این ملت بنایش را بر این نگذارد که کشاورزیش را‏‎ ‎‏تقویت کند و بسازد به آنکه خودش به دست می آورد، ما نمی توانیم‏‎ ‎‏استقلال پیدا کنیم».‏‎[16]‎‏ و در جای دیگر در همین باره می فرمایند : «مهم‏‎ ‎‏این است که ما بفهمیم که دیگران به ما چیزی نمی دهند؛ ما خودمان باید‏‎ ‎‏تهیه کنیم. اگر این کشاورزها این معنا را حالیشان بشود، باورشان بشود که‏‎ ‎‏خارج به ما چیزی نمی دهد خود کشاورزها این کار را انجام می دهند».‏‎[17]‎


کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 281
‏ 

   ‏‏با نگاهی به این بیانات می توان دریافت که از دید حضرت امام تولید‏‎ ‎‏کالاها و خدماتی که قوام جامعه بدانها وابسته است نقش اساسی در میزان‏‎ ‎‏موفقیت در تحقق اهداف استقلال اقتصادی کشور ایفا خواهد کرد. در این‏‎ ‎‏بین ایشان بخش کشاورزی را به عنوان بخشی که به طور مستقیم معیشت‏‎ ‎‏مردم را تأمین می کند مورد توجه قرار داده، استقلال واقعی را متضمن‏‎ ‎‏استقلال در بخش کشاورزی می داند.‏

‏ ‏

6ـ جمع بندی و نتیجه گیری

‏     ‏‏با توجه به دو فرض اساسی تحقیق و تطبیق اندیشه های اقتصادی‏‎ ‎‏حضرت امام درباره مقوله استقلال اقتصادی با آنچه در متون متعارف‏‎ ‎‏اقتصاد کلاسیک وجود دارد، می توان موارد ذیل را به عنوان نتیجه گیری‏‎ ‎‏بحث ارائه کرد:‏

‏     1ـ حضرت امام رشد پایدار اقتصادی را در گرو استقلال اقتصادی‏‎ ‎‏می دانند و بر این باورند که با استقلال اقتصادی یک کشور بیمه خواهد‏‎ ‎‏شد. ایشان این استقلال را با تحول نهادی در فرهنگ، صنعت، جامعه و‏‎ ‎‏سایر بخشهای اقتصادی و اجتماعی پیوند داده، استقلال را ضرورت‏‎ ‎‏انکارناپذیر برای جامعه می دانند. با این تفسیر علمای توسعه و‏‎ ‎‏اندیشمندان تئوریهای تجاری حضور فعال در عرصه های بین الملل را با‏‎ ‎‏تحول نهادی در فرهنگ و تولید همراه می دانند و اینجاست که سازگاری‏‎ ‎‏بین اندیشه های امام و تئوریهای رایج قابل ملاحظه است.‏

‏     2ـ برای حصول استقلال اقتصادی حضرت امام پایداری و تحمل‏‎ ‎‏مشکلات و وجود اعتماد به نفس در عرصه های تولیدی و اقتصاد را‏‎ ‎‏زمینه ساز خودکفایی و اقتصادی مستقل می دانند. در تئوریهای توسعه و‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 282

‏تجارت متعارف نیز علاوه بر فداکاری مردم به شکل چشم پوشی از‏‎ ‎‏مصرف کالا که نوعی تحمل مشقت و فداکاری است، اعتماد به نفس به‏‎ ‎‏عنوان مهمترین عنصر تحول فرهنگی برای توسعه مورد تأکید قرار گرفته‏‎ ‎‏است. در این خصوص حضرت امام به طور مکرر ایمان، خودباوری و‏‎ ‎‏اتکا به توان و استعداد داخلی را مورد تأکید قرار داده اند.‏

‏     3ـ بسیاری از نظریه پردازان معاصر توسعه، رشد درونزا و رویکردهای‏‎ ‎‏درون نگر برای توسعه و تجارت را توصیه می کنند. تجربه تاریخی بسیاری‏‎ ‎‏از ملل  حکایت از موفقیت جوامعی دارد که فرایند رشد و توسعه‏‎ ‎‏اقتصادی را با اتکا به تواناییها و استعدادهای داخلی به پیش برده اند. این‏‎ ‎‏مهم به طور شفاف در افکار و اندیشه های اقتصادی حضرت امام به چشم‏‎ ‎‏می خورد به ویژه اینکه آن حضرت اتکا به نیروهای داخلی، بهره گیری از‏‎ ‎‏توان متخصصان بومی و ایجاد فضای لازم برای رشد استعدادهای ملی را‏‎ ‎‏به عنوان اصلی ترین عنصر رشد و توسعه اقتصادی کشور مورد توجه قرار‏‎ ‎‏می دهند.‏

‏     4ـ حضرت امام خودکفایی و استقلال اقتصادی را که توأم با رشد‏‎ ‎‏بی رویه یک بخش اقتصادی و انزوای سایر بخشهای اقتصادی ـ به ویژه‏‎ ‎‏بخش کشاورزی ـ توأم با مصرف گرایی شدید باشد به عنوان یک فرایند‏‎ ‎‏رشد پایدار نمی پذیرند و دربیانات و اندیشه های اقتصادی خود به طور‏‎ ‎‏مکرر استقلال اقتصادی را مستلزم رشد موزون و توجه جدی به بخش‏‎ ‎‏کشاورزی معرفی می کنند. و این رویکرد در بسیاری از اندیشه های‏‎ ‎‏نظریه پردازان توسعه قابل ملاحظه است و تأکیدات آنها بر اصلاحات‏‎ ‎‏ارضی، بهبود وضع معیشتی روستاییان و ... تأکیدی است بر این مدعا و‏‎ ‎‏حضرت امام در این زمینه تا آنجا پیش می روند که استقلال اقتصادی بدون‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 283

استقلال و خودکفایی در بخش کشاورزی را ناقص می پندارند.‏

‏     با این تفاسیر می توان دریافت که در بُعد اهمیت و جایگاه استقلال‏‎ ‎‏اقتصادی، حضرت امام نه فقط با استناد به آموزه های قرآن و رویکردهای‏‎ ‎‏اقتصادی آن در صدد تبیین و ترویج اندیشۀ عدم وابستگی و استقلال‏‎ ‎‏است، بلکه آنچه در بیانات و رهنمودهای ایشان در این زمینه به جای‏‎ ‎‏مانده، تضاد یا تقابلی با اندیشه های رایج و متعارف اقتصاد کلاسیک‏‎ ‎‏ندارد و در بسیاری موارد به ویژه در مورد تأکید ایشان بر رشد درونزا،‏‎ ‎‏جایگزین کردن واردات، و توسعه بخشهای کلیدی اقتصادی همان‏‎ ‎‏مضامین پیچیدۀ اقتصاد متعارف است. ایشان لزوم حرکت به سمت‏‎ ‎‏استقلال اقتصادی و دستیابی به خودکفایی را به عنوان ضرورتی حیاتی‏‎ ‎‏برای جامعه اسلامی مورد تأکید قرار داده است.‏

‏ 

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 284

فهرست منابع 

‏ ‏

‏1ـ قرآن کریم‏

‏2ـ اسدی مرتضی و مرتضی قره باغیان، چاپ اول، انتشارات مؤسسه تحقیقات اقتصادی‏‎ ‎‏دانشگاه تربیت مدرّس، 1375.‏

‏3ـ امام خمینی، وصیت نامه سیاسی الهی، دفتر تنظیم و نشر آثار امام خمینی و‏

‏4ـ تودارو، مایکل؛ توسعه اقتصادی در جهان سوم، ترجمه غلامحسین فرجادی، ج دوم،‏‎ ‎‏انتشارات سازمان برنامه و بودجه، 1375.‏

‏5ـ پورمقیم، سید جواد؛ تجارت بین الملل، چاپ دوم نشر نی، 1370.‏

‏6ـ حسینی بهشتی، سید محمد حسین؛ اقتصاد اسلامی، چاپ پنجم، دفتر نشر فرهنگ‏‎ ‎‏اسلامی، 1373.‏

‏7ـ درآمدی بر اقتصاد اسلامی؛ دفتر همکاری حوزه و دانشگاه؛ چاپ دوم، 1373.‏

‏8ـ صحیفه امام، دوره 22 جلدی.‏

‏9ـ گروهی از نویسندگان مسلمان، اقتصاد خرد نگرش اسلامی، ترجمه حسین صادقی، و‏‎ ‎‏انتشارات مؤسسه تحقیقات اقتصادی دانشگاه تربیت مدرّس، 1375.‏

‏10ـ مبانی اقتصاد اسلامی، دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، چاپ دوم، بهار 1374.‏

‏11ـ مطهری، مرتضی؛ درآمدی بر اقتصاد اسلامی، انتشارات صدرا.‏

‏12ـ مؤمنی، فرشاد؛ کالبدشکافی یک برنامه توسعه، مؤسسه تحقیقات اقتصادی دانشگاه‏‎ ‎‏تربیت مدرّس، 1374.‏

‏ ‏

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 285

‎ ‎

کتاببررسی اندیشه های اقتصادی امام خمینی(س): مجموعه مقالات دومین کنگره بررسی اندیشه های اقتصادی حضرت امام خمینی(س)صفحه 286

  • )) دانشجوی مقطع دکتری، دانشگاه تربیت مدرّس و عضو هیأت علمی دانشگاه ایلام.
  • )) مرتضی اسدی و مرتضی قره باغیان؛ تجارت و توسعه؛ چاپ اول، انتشارات مؤسسه اقتصادی دانشگاه تربیت مدرّس، 1375، ص 63.
  • )) همان، ص 81
  • )) مبانی اقتصاد اسلامی؛ دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، چاپ دوم، بهار 1374، ص 202.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج ، ص 117-118.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 14، ص 246-247.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 17، ص 144-145.
  • )) وصیت نامه سیاسی ـ الهی حضرت امام، ص 36.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 9، ص 75-76.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 14، ص 534-537.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 11، ص 222-223.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 10، ص 54-56.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 10، ص 54-56..
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 8، ص 79-80.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 18، ص 219.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 11، ص 222-223.
  • )) ر.ک: صحیفه امام، ج 14، ص 117-118.