6 - 2 - مسئولیت علما در مقابل پرخوری و غارت گری

‏‏ ‏

‏‏6 - 2 -  مسئولیت علما در مقابل پرخوری و غارت گری‏

‏‏استعمارگران به دست عمال سیاسی خود که بر مردم مسلط شده اند نظامات اقتصادی ظالمانه ای را تحمیل کرده اند و بر اثر آن مردم به دو دسته تقسیم شده اند: ظالم و مظلوم. در یک طرف صدها میلیون مسلمان گرسنه و محروم از بهداشت و فرهنگ قرار گرفته است و در طرف دیگر، اقلیت هایی از افراد ثروتمند و صاحب قدرت سیاسی که عیاش و هرزه گرد و فاسدند. مردم گرسنه و محروم کوشش می کنند که خود را از ظلم حکام غارتگر نجات بدهند تا زندگی بهتری پیدا کنند و این کوشش ادامه دارد، لکن اقلیت های حاکم و دستگاه های حکومتی جائر مانع آنهاست. ما وظیفه داریم مردم مظلوم و محروم را نجات دهیم.‏

‏‏ما وظیفه داریم پشتیبان مظلومین و دشمن ظالمین باشیم، همین وظیفه است که امیر المؤمنین‏‏ در وصیت معروف به دو فرزند بزرگوارش تذکر می دهد و می فرماید: «‏‏وکونا للظّالم خَصماً وللمظلوم عوناً‏‏»؛‏‎[1]‎‏ دشمن ستمگر و یاور و پشتیبان ستمدیده باشید.‏

‏‏علمای اسلام موظفند با انحصارطلبی و استفاده های نامشروع ستمگران مبارزه کنند و نگذارند عده کثیری گرسنه و محروم باشند و در کنار آنها ستمگران غارتگر و حرام خوار در ناز و نعمت به سر ببرند. امیرالمؤمنین‏‏ می فرماید من حکومت را به این علت قبول کردم که خداوند تبارک و تعالی از علمای اسلام تعهد گرفته و آنها را ملزم کرده که در مقابل پرخوری و غارت گری ستم گران و گرسنگی و محرومیت ستم دیدگان ساکت ننشینند و بیکار نایستند...‏

‏‏امروز چطور می توانیم ساکت و بیکار بنشینیم و ببنیم عده ای خائن و حرام خوار و عامل بیگانه به کمک اجانب و به زور سرنیزه ثروت و دست رنج صدها میلیون مسلمان را تصاحب کرده اند و نمی گذارند از حداقل نعمت ها استفاده کنند؟ وظیفه علمای اسلام ‏

‎

‏‏و همه مسلمانان است که به این وضع ظالمانه خاتمه بدهند و در این راه که راه سعادت صدها میلیون است، حکومت های ظالم را سرنگون کنند و حکومت اسلامی تشکیل دهند.‏‎[2]‎

‏‎ ‎

‏‎

• . نهج البلاغه، ص 977، نامه 4.
• . ولایت فقیه، ص 29 ـ 28.