1 - 2 - 2 - اجبار

‏‏ ‏

‏‏1 - 2 - 2 -  اجبار‏

‏‏اصلاً قضیه سلطنت یک مطلب خلاف عقلی است، خلاف شعور انسانی است. این در صورتی که یک مؤسسان صحیح صددرصد ملی باشد، این است که برای اعقابْ ‏

‎

‏‏هیچ اثری نباید داشته باشد. اما اگر ما رجوع کنیم به تاریخ - و ما که شاهد خود قضیه بودیم، شما جوان ها آن وقت نبودید - ما شاهد قضیه بودیم که قضیه چه جور بود و چه جور تحقق پیدا کرد، با سرنیزه مجلس درست کردند! با سرنیزه رأی درست کردند! مگر کسی جرأت می کرد رأی ندهد؛ جرأت می کرد نفس بکشد. درست کردند و البته یک عده ای هم آن وقت از جان گذشتند، مخالفت کردند، لکن مابقی همه سرنیزه بالای سرشان بود، یا تطمیع. زیاد به آنها چیز دادند، یا سرنیزه بود. یک مجلسی سرنیزه ای درست کردند و با آن مجلسِ سرنیزه ای به ما تحمیل کردند یک همچو موجوداتی را. اگر هم صحیح بود، غلط بود. اگر صحیح بود نسبت به آن کسی که در آن زمان بود صحیح؛ اما نسبت به کسی که در آن زمان نبود، ماهایی که شماهایی که در آن وقت نبودید، رفراندم آن وقت و - نمی دانم - مجلس مؤسسانِ آن وقت هیچ دخالت نمی تواند داشته باشد در سرنوشت شما.‏‎[1]‎‏   ‏

‏‎ ‎

‏‎

• . صحیفه امام، ج 5، ص 509 ـ 508