5 - 1 - حق مردم در سیره نبوی

‏‏ ‏

‏‏5 - 1 -  حق مردم در سیره نبوی‏

‏‏یک قصه از حضرت رسول  -  که رئیس اسلام است به قول مطلق  -  نقل می کنم؛ ‏

‎

‏‏یک قصه هم از حضرت امیر. در وقتی که حکومت داشت رسول اکرم، در روزهای آخری که مریض بودند، نقل هست که یک روز آمدند مسجد، همین رئیس اسلام به قول این آقا که می گویند دیکتاتور! آمدند مسجد، منبر رفتند و فرمودند: «اگر کسی حقی به من دارد بگوید تا من حقش را بدهم». گفته شده است، نوشته اند که یک کسی پا شد، گفت که بله، یک حقی من به شما دارم.‏

‏‏ -  «چیست؟»‏

‏‏ -  شما در یک جایی، یک شلاقی زدید به دوش من.‏

‏‏گفت: «بسیار خوب، بیا قصاص کن».‏

‏‏گفت: من لخت بودم؛ آن وقت شانه ام لخت بوده.‏

‏‏دارد که حضرت لخت شد؛ شانه را [نشان]دادند که شلاق بزن. بعد، عرب آمد بوسید و حرف های دیگر.‏‎[1]‎

‏‏این یک دیکتاتور است! که رئیس ملت می گوید که هر که حقی دارد، [بگیرد]؛ اگر یک کسی ده شاهی از او گرفته بود، می گفت: خوب آقا من این حق را دارم، شما به من فلان تعدی را کردید، شما مال من را گرفتید، چطور؛ خوب آن وقت گفته است بگیرید، کسی نگفت! یک کسی هم گفت که شلّاق زدید، معلوم شد که نبوده این طور؛ خواسته ببوسد، [شانه] لختِ حضرت را ببوسد؛ با این وضع  -  با این خلاف  -  این کار را کرده. خوب حالا اگر شما در تمام حکومت هایی که در دنیا هست، حکومت های دموکراسی، حکومتی که اسمش را می گذارید، پیدا بکنید یک همچو حاکمی که بیاید مقابل ملت، مقابل این رعیت بایستد بگوید که هر که بر من حقی دارد، بیاید بگیرد. شما اگر در تمام دنیا پیدا کردید یک همچو حکومتی، آن وقت بگویید حکومت اسلام حکومت ‏

‎

‏‏دیکتاتوری است.‏‎[2]‎

‏‎ ‎

‏‎

• . منتهی الآمال، ج1، باب اول، فصل هفتم (در بیان کیفیت وفات حضرت خاتم الانبیاء محمد مصطفی -  صلی الله علیه وآله - )، ص 103  -   101.
• . صحیفه امام، ج 4، ص 197 ـ 196.