مقدمه

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‏مقدمه ‏

‏‏بدان که بر هر مکلّف که جامع شرایط باشد وجوب حج به دلیل قرآن و ‏‎ ‎‏احادیث وارده از نبی اکرم و ائمه معصومین علیهم السلام ثابت است.حج یکی از ‏‎ ‎‏ارکان دین است و از ضروریات آن به شمار می‌رود.ترک حج با اقرار به ‏‎ ‎‏وجوب،یکی از گناهان کبیره و با انکار،موجب کفر است.خداوند متعال ‏‎ ‎‏در قرآن مجید فرمود:‏

‏‏وَ لِلّٰهِ عَلَی النّٰاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطٰاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللّٰهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعٰالَمِینَ.‏

‏‏شیخ کلینی - قده -به طریق معتبر از حضرت صادق علیه السلام روایت نموده ‏‎ ‎‏که هر کس از دنیا رود و حَجة الاسلام را به جا نیاورد،بدون اینکه او را ‏‎ ‎‏حاجتی ضروری باشد یا آنکه به جهت بیمار شدن از آن بازماند یا آنکه ‏‎ ‎‏پادشاهی از رفتن آن جلوگیری نماید،چنین کس در حال مردن به یهودیت ‏‎ ‎‏یا نصرانیت از دنیا خواهد رفت.این آیه و این روایت در اهمیت حج و ‏‎ ‎‏وجوب آن کافی است و روایات بسیاری در این دو قسمت وارد شده که ‏‎ ‎‏این مختصر،گنجایش ذکر آنها را ندارد و چون که مستحبات حج،بیش از ‏‎ ‎‏آن است که در این رساله بیان شود،لذا به بیان مقداری از آنها اکتفا کرده و ‏
‏‎

‏‏بقیه را به کتب مفصله وامی‌گذاریم که به جا آوردن آنها به امید ثواب ‏‎ ‎‏اشکالی ندارد؛و نظر به اینکه این مناسک برای فارسی زبانان می‌باشد و ‏‎ ‎‏تکلیف آنها عمره و حج تمتع است،اکتفا به بیان احکام آنها شد و قبل از ‏‎ ‎‏شروع در مناسک که مشتمل است بر دو باب و چند فصل و مسائلی چند، ‏‎ ‎‏بعض مسائل و شرایط وجوب حَجة الاسلام و بعض مسائل نیابت و ‏‎ ‎‏وصیت به حج و چند مسألۀ دیگر بیان می‌شود.‏

‏‏مسألۀ 1- حَجة الاسلام که حج واجب بر شخص مستطیع است بیش ‏‎ ‎‏از یک مرتبه در تمام عمر واجب نیست.‏

‏‏مسألۀ 2- وجوب حج،بر شخص مستطیع فوری است؛یعنی واجب ‏‎ ‎‏است در سال اول استطاعت به جا آورد و تأخیر آن جایز نیست و در ‏‎ ‎‏صورت تأخیر واجب است در سال بعد انجام دهد و همچنین ...‏

‏‏مسألۀ 3- اگر درک حج،بعد از حصول استطاعت،متوقف بر ‏‎ ‎‏مقدماتی مثل سفر و تهیۀ اسباب آن باشد،تحصیل آن واجب است،به ‏‎ ‎‏طوری که در همان سال به حج برسد و در صورتی که شخص کوتاهی کند ‏‎ ‎‏و به حج در آن سال نرسد حج بر او مستقر می‌شود که باید در هر صورت ‏‎ ‎‏بعداً به حج برود،هر چند استطاعت از بین برود. ‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‎