باب دوم اعمال حج تمتع و در آن چند فصل است

مستحبات منیٰ

‏ ‏

مستحبات منیٰ

‏بدان‌که برای حاجی مستحب است که روز یازدهم و دوازدهم و سیزدهم را در ‏‎ ‎‏منیٰ بماند،و حتی به جهت طواف مستحب از منیٰ بیرون نرود،و تکبیر گفتن در منیٰ ‏‎ ‎‏بعد از پانزده نماز و در غیر منیٰ بعد از ده نماز که اول آنها نماز ظهر روز عید است ‏‎ ‎‏مستحب می‌باشد و بعضی آن را واجب دانسته‌اند و بهتر در کیفیت تکبیر آن است که ‏‎ ‎‏بگوید:‏

‏         «أَللّٰهُ أَکْبَرُ،أَللّٰهُ أَکْبَرُ،لَاإِلٰهَ إِلَّا أَللّٰهُ،وَاللّٰهُ أَکْبَرُ،أَللّٰهُ أَکْبَرُ،وللّٰهِ الْحَمْدُ،أَللّٰهُ أَکْبَرُ عَلَی مَا ‏‎ ‎‏هَدَانَا،أَللّٰهُ أَکْبَرُ عَلَی مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ،وَالْحَمْدُ للّٰهِ عَلَی مَا أَبْلَانَا».‏

‏و مستحب است مادامی که در منیٰ اقامت دارد نمازهای واجب و مستحب را در ‏‎ ‎‏مسجد خیف به‌جا آورد،و در حدیث است که صد رکعت نماز در مسجد خیف با ‏‎ ‎‏عبادت هفتاد سال برابر است،و هر کس در آن‌جا صد مرتبه «سُبْحَانَ اللّٰهِ» بگوید ثواب ‏‎ ‎‏آن برابر ثواب بنده آزاد کردن است،و هر کس در آن‌جا صد مرتبه «لَا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ» ‏‎ ‎‏بگوید ثواب آن برابر است با ثواب کسی که احیای نفس کرده باشد،و هر کس در ‏‎ ‎‏آن‌جا صد مرتبه «أَلْحَمْدُ للّٰهِ» بگوید ثواب آن برابر است با ثواب خراج عراقین که در راه ‏‎ ‎‏خدا تصدق نماید.‏

‏ ‏

‏ ‏

کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 417