فصل دوم واجبات احرام
واجبات در وقت احرام سه چیز است:
اول- نیت؛یعنی انسان در حالی که می‌خواهد مُحرم شود به احرام عمرۀ تمتع،نیت کند عمرۀ تمتع را و لازم نیست قصد کند ترک محرّماتی را که بر مُحرم پس از احرام، حرام می‌شود،بلکه کسی که به قصد عمرۀ تمتع یا حج تمتع لبیک‌های واجب را گفت، مُحرم می‌شود چه قصد بکند احرام را یا نکند و چه قصد بکند ترک محرّمات را یا نکند.پس کسی که می‌داند ارتکاب می‌کند بعضی محرّمات را مثل زیر سایه رفتن در حال سفر،احرام او صحیح است،ولی احتیاط آن است که قصد کند ترک محرّمات را.
مسأله 1- آنچه ذکر شد که لازم نیست قصد کند ترک محرّمات را،در غیر آن محرّماتی است که عمره یا حج را باطل می‌کند مثل اکثر محرّمات،و اما آنچه عمره یا حج را باطل می‌کند مثل نزدیکی با زن در بعضی از صور که ذکر خواهد شد پس با قصد ارتکاب آن احرام باطل است بلکه غیر ممکن است.
مسأله 2- عمره و حج و اجزای آنها از عبادات است و باید با نیت خالص برای طاعت خداوند تعالی به‌جا آورد.
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 214
مسأله 3- اگر عمره را به ریا یا غیر آن باطل کند احتیاط واجب آن است که حج افراد به‌جا آورد و پس از آن عمرۀ مفرده به‌جا آورد و در سال دیگر حج را اعاده کند.
مسأله 4- اگر حج را به نیت خالص به‌جا نیاورد و به ریا و غیر آن باطل کند باید سال دیگر عمره و حج را اعاده کند.
مسأله 5- اگر بعضی از ارکان عمره یا حج را به نیت خالص نیاورد و به ریا و غیر آن باطل کند و نتواند آن را جبران کند پس در عمره حکم بطلان عمره را دارد و در حج حکم بطلان حج را،ولی اگر محل جبران باقی است و جبران کرد عملش صحیح می‌شود،گرچه معصیت‌کار است.
مسأله 6- اگر به واسطۀ ندانستن مسأله یا جهت دیگر به جای نیت عمرۀ تمتع، حج تمتع را قصد کند پس اگر در نظرش آن است که همین عمل را که همه به‌جا می‌آورند او هم به‌جا آورد و گمان کرده جزء اول از دو جزء حج،اسمش حج تمتع است ظاهراً عمل او صحیح است و عمرۀ تمتع است،و بهتر آن است که نیت را تجدید کند.
مسأله 7- اگر به واسطۀ ندانستن مسأله یا جهت دیگر گمان کند که حج تمتع بر عمرۀ تمتع مقدم است و نیت حج تمتع کند به عزم این که پس از احرام برود به عرفات و مشعر و حج به‌جا آورد و عمره را پس از آن به‌جا آورد احرام او باطل است،و باید در میقات تجدید احرام کند،و اگر از میقات گذشته است باید در صورت امکان برگردد به میقات و مُحرم شود،والّا از همان‌جا مُحرم شود،و اگر وارد حرم شده و ملتفت شد باید در صورت امکان از حرم خارج شود و مُحرم شود،والّا در همان‌جا مُحرم شود.
دوم- تلبیه؛یعنی لبیک گفتن و صورت آن بنابر اصح آن است که بگوید:
«لَبَّیْکَ أَللَّهُمَّ لَبَّیْکَ لَبَّیْکَ لَاشَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ».
و به این مقدار اگر اکتفا کند مُحرم شده و احرامش صحیح است،و احتیاط مستحب آن است که پس از آن که چهار«لبیک»را به صورتی که گفته شده گفت،بگوید:
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 215
«إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلْکَ،لَاشَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ».
و اگر بخواهد احتیاط بیشتر کند پس از گفتن آنچه ذکر شد،بگوید:
«لَبَّیْکَ،أَللَّهُمَّ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ،إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلْکَ،لَاشَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ».
و مستحب است بعد از آن بگوید:
«لَبَّیْکَ ذَا الْمَعَارِجِ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ دَاعِیاً إِلَی دَارِ السَّلَامِ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ غَفّارَ الذُّنُوبِ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ أَهْلَ التَّلْبِیَةِ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ ذَا الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ تُبْدِئُ وَالْمَعَادُ إِلَیْکَ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ تَسْتَغْنِی وَیُفْتَقَرُ إِلَیْکَ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ مَرْهُوباً وَمَرْغُوباً إِلَیْکَ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ إِلٰهَ الْحَقِّ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ ذَا النَّعْمَاءِ وَالْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمِیلِ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ کَشَّافَ الْکُرَبِ الْعِظَامِ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ عَبْدُکَ وَابْنُ عَبْدَیْکَ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ یَا کَرِیمُ لَبَّیْکَ».
و این جملات را نیز بگوید خوب است:
«لَبَّیْکَ أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ بِحَجَّةٍ وَعُمْرَةٍ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ وَهذِهِ عُمْرَةُ مُتْعَةٍ إِلَی الْحَجِّ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ أَهْلَ التَّلْبِیَةِ لَبَّیْکَ،لَبَّیْکَ تَلْبِیَةً تَمَامُهَا وَبَلَاغُهَا عَلَیْکَ».
و در این‌جا مسائلی است:
مسأله 1- واجب است صحیح گفتن قدر واجب از لبیک را که گذشت،همان طور که صحیح گفتن تکبیرة الاحرام در نماز واجب است.
مسأله 2- اگر تلبیه را به قدر واجب که ذکر شد،نداند باید آن را یاد بگیرد یا کسی او را در وقت گفتن تلقین کند؛یعنی کلمه کلمه آن شخص بگوید و شخصی که می‌خواهد احرام ببندد دنبال او به طور صحیح بگوید.
مسأله 3- اگر نتواند یاد بگیرد یا وقت یاد گرفتن نباشد و با تلقین هم نتواند بگوید احتیاط آن است که به هر نحو که می‌تواند بگوید،و ترجمه‌اش را هم بگوید،و بهتر آن است که علاوه بر آن نایب هم بگیرد.
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 216
مسأله 4- اگر لبیک گفتن را فراموش کرد یا به واسطۀ ندانستن حکم نگفت، واجب است برگردد به میقات در صورت امکان و احرام ببندد و لبیک بگوید و اگر نتواند برگردد همان‌جا بگوید اگر داخل حرم نشده است،و اگر داخل حرم شده واجب است برگردد به خارج حرم و احرام ببندد و لبیک بگوید،و اگر ممکن نیست همان‌جا مُحرم شود و لبیک بگوید،و اگر بعد از گذشتن وقت جبران یادش آمد بعید نیست صحت عمل.
مسأله 5- اگر کسی لبیک واجب را نگفت چه به واسطۀ عذری و چه بدون عذر چیزهایی که بر مُحرم حرام است بر او حرام نمی‌شود،و اگر آنچه در احرام موجب کفاره می‌شود به‌جا آورد کفاره ندارد،و همچنین اگر لبیک را به ریا باطل کند.
مسأله 6- اگر بعد از گفتن لبیک واجب در میقات فراموش کند که نیت عمرۀ تمتع کرده یا نیت حج تمتع،بنا بگذارد که نیت عمرۀ تمتع کرده،و عمرۀ او صحیح است،و همچنین اگر بعد از لبیک گفتن در روز هشتم که باید برای حج تمتع بگوید فراموش کرد که لبیک را برای حج گفت یا برای عمره،بنا بگذارد که برای حج تمتع گفته،و حج او صحیح است،و احتیاط مستحب در تجدید تلبیه است.
مسأله 7- جایز نیست لبیک واجب را از میقات تأخیر بیندازد،و اگر تأخیر انداخت باید به دستوری که در(مسألۀ 10)که بعد از بیان مواقیت ذکر شد عمل کند.
مسأله 8- واجب در لبیک بیش از یک مرتبه نیست،ولی مستحب است تکرار آن و زیاد گفتن آن هرچه می‌تواند،و برای هفتاد مرتبه گفتن ثواب زیادی ذکر شده است، و لازم نیست آنچه را در حال احرام بستن گفته است تکرار کند،بلکه کافی است بگوید: «لَبَّیکَ أَللَّهُمَّ لَبَّیکَ» یا تکرار کند «لَبَّیکَ» را فقط.
مسأله 9- احتیاط واجب آن است که کسی که برای عمرۀ تمتع مُحرم شد در وقتی که خانه‌های مکه پیدا می‌شود لبیک را ترک کند و دیگر لبیک نگوید،و مراد از
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 217
خانه‌های مکه خانه‌هایی است که در زمانی که عمره به‌جا می‌آورد جزء مکه باشد هرچند مکه بزرگ شود،و احتیاط واجب برای کسی که احرام حج بسته آن است که لبیک را تا ظهر روز عرفه بیشتر نگوید.
سوم- پوشیدن دو جامۀ احرام برای مردان که یکی«لنگ»است و دیگری«رداء» که باید آن را به دوش بیندازند.
و در این‌جا مسائلی است:
مسأله 1- احتیاط واجب آن است که این دو جامه را قبل از نیت احرام و لبیک گفتن بپوشد و اگر بعد از لبیک پوشید احتیاط آن است که لبیک را دوباره بگوید.
مسأله 2- لازم نیست که لنگ،ناف و زانو را بپوشاند،و کفایت می‌کند که به نحو متعارف باشد،ولی مستحب است که ناف و زانو را بپوشاند.
مسأله 3- در پوشیدن دو جامۀ احرام ترتیب خاصی معتبر نیست،بلکه به هر ترتیبی بپوشد مانع ندارد،فقط باید یکی را لنگ قرار دهد به هر کیفیتی که می‌خواهد،و یکی را رداء قرار دهد به هر کیفیتی که می‌خواهد،و احتیاط مستحب آن است که رداء شانه‌ها را بپوشاند.
مسأله 4- احتیاط واجب آن است که در حال اختیار اکتفا نکند به یک جامۀ بلند که مقداری از آن را لنگ کند و مقداری را رداء قرار دهد،بلکه باید دو جامۀ جدا باشند.
مسأله 5- در پوشیدن جامۀ احرام احتیاط واجب آن است که نیت کند و قصد امر الهی و اطاعت او کند،و احتیاط مستحب آن است که در کندن جامۀ دوخته هم نیت و قصد اطاعت کند.
مسأله 6- شرط است در این دو جامه که نماز در آنها صحیح باشد،پس کفایت نمی‌کند جامۀ حریر و غیر مأکول و جامه‌ای که نجس باشد به نجاستی که در نماز عفو از آن نشده باشد.
مسأله 7- لازم است جامه‌ای را که لنگ قرار می‌دهد نازک نباشد به طوری که
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 218
بدن‌نما باشد،و احتیاط مستحب آن است که رداء هم بدن‌نما نباشد.
مسأله 8- احتیاط واجب آن است که لباس احرام زن حریر خالص نباشد،بلکه احتیاط آن است که تا آخر احرام حریر نپوشد.
مسأله 9- دو جامه‌ای که ذکر شد که باید مُحرم بپوشد مخصوص به مرد است، ولی زن می‌تواند در لباس خودش به هر نحو هست مُحرم شود،چه دوخته باشد یا نباشد ولی حریر محض نباشد چنانچه گذشت.
مسأله 10- احتیاط واجب آن است که هر وقت در بین اعمال یا غیر آن در احوال احرام این دو جامه نجس شود تطهیر یا تبدیل نماید،و احوط مبادرت به تطهیر بدن است در حال احرام اگر نجس شود.
مسأله 11- اگر تطهیر نکند جامۀ احرام یا بدن را کفاره ندارد.
مسأله 12- احتیاط آن است که جامۀ احرام از پوست نباشد،لکن ظاهراً اگر به آن جامه گفته شود مانع ندارد.
مسأله 13- لازم نیست که جامۀ احرام منسوج و بافتنی باشد،بلکه اگر مثل«نمد» مالیده باشد و جامه به آن گفته شود مانع ندارد.
مسأله 14- افضل آن است که مُحرم اگر جامۀ احرام را عوض کرده وقتی که وارد مکه می‌شود برای طواف همان جامه‌ای را که در آن مُحرم شده است بپوشد،بلکه موافق احتیاط استحبابی است.
مسأله 15- اگر مُحرم اضطرار پیدا کند به پوشیدن قبا یا پیراهن برای سردی هوا یا غیر آن می‌تواند قبا و پیراهن بپوشد،لکن باید قبا را پایین و بالا کند و به دوش بیندازد، و دست از آستین آن بیرون نیاورد،و احوط آن است که پشت و رو نیز بکند،و پیراهن را نیز باید به دوش بیندازد و نپوشد،اگر اضطرار رفع نمی‌شود مگر به پوشیدن قبا و پیراهن می‌تواند بپوشد.
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 219
مسأله 16- لازم نیست جامۀ احرام را همیشه در بر داشته باشد،بلکه جایز است آنها را عوض کند و برای شستن بیرون بیاورد و برای حمام رفتن آنها را بکند،بلکه جایز است برای حاجت هر دو را بیرون بیاورد و لخت شود.
مسأله 17- شخص مُحرم می‌تواند از دو جامۀ احرام بیشتر بپوشد،مثل دو سه رداء و دو سه لنگ برای حفظ از سرما یا غرض دیگر.
مسأله 18- اگر لباس احرام را عمداً نپوشد یا لباس دوخته در حالی که می‌خواهد مُحرم شود بپوشد معصیت کرده است،ولی به احرام او ضرر نمی‌رساند و احرامش صحیح است،و اگر از روی عذر باشد معصیت هم نکرده و احرامش صحیح است.
مسأله 19- گره زدن لباس احرام اشکال ندارد ولی احتیاط واجب آن است که آن را که لنگ قرار داده به گردن گره نزند،و اگر از روی جهل یا نسیان گره زد احتیاط آن است که فوراً باز کند،ولی به احرامش ضرر نمی‌رساند و چیزی هم بر او نیست،و سنگ در جامۀ احرام گذاشتن و با نخ بستن نیز جایز است.
مسأله 20- شرط نیست در احرام بستن پاک بودن از حدث اصغر و اکبر،پس جایز است در حال جنابت و حیض و نفاس مُحرم شود،بلکه غسل احرام برای حائض و نفساء مستحب است.
مسأله 21- اگر پیراهن بپوشد بعد از آن که مُحرم شد لازم است که پیراهن را شکاف دهد و از پایین بیرون آورد،ولی اگر در پیراهن مُحرم شود لازم نیست شکاف دهد و از پایین بیرون آورد،و همین قدر لازم است آن را بکند و لباس احرام بپوشد،و در هر دو صورت احرامش صحیح است.
مسأله 22- اگر فراموش کند احرام را و به خاطرش نیاید مگر بعد از اتمام همۀ واجبات و نتواند جبران کند احتیاط در بطلان عمرۀ او است اگرچه صحت آن به نظر بعید نیست،ولی اگر اعمال حج را هم تمام کرد و یادش آمد عملش صحیح است.
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 220
استفتائات احرام
1 س- کسی در وقت احرام این طور قصد می‌کند:مُحرم می‌شوم،یا احرام می‌بندم برای عمرۀ تمتع یا غیر آن،با توجه به این مسأله که فرموده‌اید نیت احرام لازم نیست بلکه ممکن نیست،این احرام چه صورت دارد؟
ج- به احرام ضرر نمی‌زند هرچند قصد احرام لازم نیست،و احرام امر قصدی نیست،بلکه اگر شخص به قصد حج یا عمره تلبیه بگوید مُحرم می‌شود هرچند قصد احرام نکند.
2 س- زنی قبل از احرام برای عمرۀ تمتع می‌دانست که عادت ماهانۀ او ده روز است و قبل از احرام حج اعمال عمرۀ تمتع را نمی‌تواند انجام دهد،مع ذلک، نیت عمرۀ تمتع کرد،آیا در برگرداندن نیت احرام عمرۀ تمتع به حج افراد،باید چه کند؟
ج- نیت را به حج افراد برگرداند و اشکال ندارد،بلی اگر با التفات به این که نمی‌تواند عمرۀ تمتع را انجام دهد و اگر انجام دهد صحیح نیست به نیت عمرۀ تمتع مُحرم شود،صحت این احرام،بلکه حصولِ جِدّ به آن،محل اشکال است.
3 س- مردها معمولاً برای احرام،یک حوله به عنوان لنگ به کمر می‌بندند و یکی هم بر روی شانه‌ها می‌اندازند،ولی بعضی افراد برای این که موقع وزش باد و یا سوار شدن ماشین عورت آنان ظاهر نشود اضافه بر آن دو حوله،یک متر چلوار ندوخته از وسط پا عبور می‌دهند به نحوی که دو طرف پارچه از جلو و عقب زیر حوله قرار می‌گیرد،آیا این عمل صحیح است یا اشکال دارد؟
ج- اشکال ندارد.
4 س- آیا می‌شود برای کسی که قادر بر تلبیه گفتن نیست نایب گرفت یا خیر؟
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 221
ج- اخْرَس(لال)باید با انگشت به تلبیه اشاره کند و زبانش را هم حرکت دهد،و نایب گرفتن کافی نیست.
5 س- کسی که در گذشته حج واجبش را انجام داده،و بنا دارد حج مستحبی به‌جا آورد،ولی از روی ناآگاهی و یا فراموشی در نیت احرام عمره می‌گوید:«احرام عمرۀ تمتع از حج تمتع از حَجة الاسلام می‌بندم قربة الی اللّٰه»،آیا آوردن در نیت داشتن حَجة الاسلام،در حالی که حج مستحبی است،اشکالی دارد یا خیر؟
ج- اشکال دارد،مگر آن که اشتباه لفظی باشد و قصدش این بوده عمره‌ای که وظیفۀ او است انجام دهد و اسمش را حَجة الاسلام گذاشته باشد.
6 س- اگر کسی بداند در صورت صحیح نگفتن تلبیه،مُحرم نمی‌شود،و تلبیه را غلط بگوید و اعمال حج را انجام دهد،آیا اعمالش صحیح است یا نه؟
ج- چنانچه از روی عمد بوده صحیح نیست،و اگر عمدی نبوده و از روی فراموشی یا ندانستن مسأله بوده،در فرض مرقوم بعید نیست صحت عمل.
7 س- اگر کسی تلبیه را غلط بگوید و بعد از وقوفین و قبل از اتمام اعمال حج فهمید که صحیحاً مُحرم نشده است،آیا وظیفۀ او نسبت به سایر اعمال و همچنین عمرۀ قبلی او چگونه است؟
ج- با فرض این که بعد از وقت جبران متوجه شده بعید نیست صحت عمل،لکن احوط عدم اکتفا به این حج است،و این احتیاط ترک نشود.
8 س- ترجمۀ تلبیه «لَبَّیکَ أَللَّهُمَّ لَبَّیکَ،لَبَّیکَ لَاشَرِیکَ لَکَ لَبَّیکَ» چیست؟
ج- ترجمۀ جملۀ مذکور چنین است:اجابت می‌کنم دعوت تو را خدایا اجابت می‌کنم دعوت تو را،اجابت می‌کنم دعوت تو را،شریکی نیست مر تو را،اجابت می‌کنم دعوت تو را.و اگر کلمۀ دعوت را هم نگوید کفایت می‌کند در مواردی که باید ترجمه را بگوید.
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 222
9 س- لباس احرامی که معلوم نیست از درآمد منبر است یا وجوهات شرعیه،آیا لازم است خمس آن را بدهد؟
ج- با فرض شک،لازم نیست،هرچند احتیاط مطلوب است.
10 س- کسی که به دیگران تلقین نیت و تلبیه می‌کند و خودش فراموش کرده است که نیت نماید،وظیفه‌اش چیست؟
ج- اگر به قصد انجام عمره یا حج تلبیه نگفته،مُحرم نشده است و باید در صورت امکان به میقات برگردد،و اگر ممکن نیست به خارج حرم برود و مجدداً مُحرم شود.
11 س- آیا لباس احرام منحصر در دو جامه است و بیشتر نباید باشد؟
ج- مقدار واجب آن دو جامه است،و زیادتر مانع ندارد.
مستحبات احرام
مستحبات احرام چند چیز است:
1-آن که قبلاً بدن خود را پاکیزه نموده و ناخن و شارب خود را بگیرد و موی زیر بغل و عانه را با نوره ازاله نماید.
2-کسی که قصد حج دارد از اول ماه ذی القعده و شخصی که قاصد عمرۀ مفرده است پیش از یک ماه موی سر و ریش را رها کند.
3-آن که پیش از احرام در میقات غسل احرام بنماید،و این غسل از زن حائض و نفساء نیز صحیح است،و تقدیم این غسل به‌خصوص در صورتی که خوف آن باشد که در میقات آب یافت نشود جایز است،و در صورت تقدیم اگر در میقات آب یافت شد مستحب است غسل را اعاده بنماید،و بعد از این غسل اگر مکلف لباسی را پوشید یا چیزی را خورد که بر مُحرم حرام است باز هم اعاده مستحب است،و اگر مکلف در روز غسل نمود از غسل تا آخر شب آینده کفایت می‌کند و همچنین اگر غسل در شب نمود تا آخر روز آینده کافی است ولی اگر بعد از غسل و پیش از احرام به حدث اصغر محدث شد غسل را اعاده نماید.
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 223
4-آن که دو جامۀ احرام از پنبه باشد.
5-آن که احرام را به ترتیب ذیل ببندد:در صورت تمکن بعد از فریضۀ ظهر،و در صورت عدم تمکن بعد از فریضۀ دیگر،و در صورت عدم تمکن از آن بعد از شش یا دو رکعت نماز نافله،در رکعت اول پس از«حمد»سورۀ«توحید»و در رکعت دوم سورۀ«جحد»را بخواند،و شش رکعت افضل است،و بعد از نماز حمد و ثنای الهی را به‌جا آورد و بر پیغمبر و آل او صلوات بفرستد آنگاه بگوید:
«أَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَ لُکَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنِ اسْتَجَابَ لَکَ،وَآمَنَ بِوَعْدِکَ،وَاتَّبَعَ أَمْرَکَ،فَإِنِّی عَبْدُکَ وَفِی قَبْضَتِکَ لَااُوقَیٰ إِلَّا مَا وَقَیْتَ،وَلَا آخُذُ إِلَّا مَا أَعْطَیْتَ،وَقَدْ ذَکَرْتَ الْحَجَّ، فَأَسْأَ لُکَ أَنْ تَعْزِمَ لِی عَلَیْهِ عَلَی کِتَابِکَ وَسُنَّةِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ،وَتُقَوِّیَنِی عَلَی مَا ضَعُفْتُ،وَتُسَلِّمَ لِی مَنَاسِکِی فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَعَافِیَةٍ،وَاجْعَلْنِی مِنْ وَفْدِکَ الَّذِی رَضِیتَ وَارْتَضَیْتَ وَسَمَّیْتَ وَکَتَبْتَ،أَللَّهُمَّ إِنِّی خَرَجْتُ مِنْ شُقَّةٍ بَعِیدَةٍ،وَأَنْفَقْتُ مَالِی ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِکَ،أَللَّهُمَّ فَتَمِّمْ لِی حَجَّتِی وَعُمْرَتِی،أَللَّهُمَّ إِنِّی ارِیدُ التَّمَتُّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَی الْحَجِّ عَلَی کِتَابِکَ وَسُنَّةِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ،فَإِنْ عَرَضَ لِی عَارِضٌ یَحْبِسُنِی فَخَلِّنِی حَیْثُ حَبَسْتَنِی بِقَدَرِکَ الَّذِی قَدَّرْتَ عَلَیَّ،أَللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ حَجَّةً فَعُمْرَةً،أَحْرَمَ لَکَ شَعْرِی وَبَشَرِی وَلَحْمِی وَدَمِی وَعِظَامِی وَمُخِّی وَعَصَبِی مِنَ النِّسَاءِ وَالثِّیَابِ وَالطِّیبِ أَبْتَغِی بِذَلِکَ وَجْهَکَ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ».
6-هنگام پوشیدن دو جامۀ احرام بگوید:
«أَلْحَمْدُ للّٰهِ الَّذِی رَزَقَنِی مَا اوَارِی بِهِ عَوْرَتِی،وَاُؤَدِّی فِیهِ فَرْضِی،وَأَعْبُدُ فِیهِ رَبِّی، وَأَنْتَهِی فِیهِ إِلَی مَا أَمَرَنِی،أَلْحَمْدُ للّٰهِ الَّذِی قَصَدْتُهُ فَبَلَّغَنِی،وَأَرَدْتُهُ فَاَعَانَنِی وَقَبِلَنِی وَلَمْ یَقْطَعْ بِی،وَوَجْهَهُ أَرَدْتُ فَسَلَّمَنِی فَهُوَ حِصْنِی وَکَهْفِی وَحِرْزِی وَظَهْرِی وَمَلَاذِی وَرَجَائِی وَمَنْجَایَ وَذُخْرِی وَعُدَّتِی فِی شِدَّتِی وَرَخَائِی».
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 224
7-آن که تلبیه‌ها را در حال احرام تکرار کند خصوصاً در موارد آینده:
الف-وقت برخاستن از خواب.
ب-بعد از هر نماز واجب و مستحب.
ج-وقت رسیدن به سواره.
د-هنگام بالا رفتن از تلّ یا سرازیر شدن از آن.
ه-وقت سوار شدن یا پیاده شدن.
و-آخر شب.
ز-اوقات سحر.
زن حائض و نفساء نیز این تلبیه‌ها را بگویند.
و شخص متمتع تلبیه گفتن او در عمره مستمر خواهد بود تا آن که خانه‌های مکه را ببیند.و اما تلبیۀ حج تا ظهر روز عرفه مستمر است.
مکروهات احرام
مکروهات احرام چند چیز است:
1-احرام در جامۀ سیاه،و افضل احرام در جامۀ سفید است.
2-خوابیدن مُحرم بر رخت و بالش زرد رنگ.
3-احرام بستن در جامۀ چرکین،و اگر جامه در حال احرام چرک شود بهتر آن است که مکلف مادامی که در حال احرام است آن را نشوید.
4-احرام بستن در جامۀ راه راه.
5-استعمال حنا پیش از احرام در صورتی که اثر آن تا حال احرام باقی بماند.
6-حمام رفتن،و اولی آن است که مُحرم بدن خود را با کیسه و مثل آن نساید.
7-لبیک گفتن مُحرم در جواب کسی که او را صدا نماید.
کتابمناسک الحج/ مناسک حج: مطابق با فتاوای حضرت آیة الله العظمی امام خمینی (س)صفحه 225