بررسی شرط فقاهت در ولایت فقیه
حامد شادفر
نویسنده مواردِ کاربرد ولایت، والی و ولاة را در نهج البلاغه طرح نموده و جنبه های سیاسی – اجتماعی آن را نشان می دهد و نظر برخی را که ولایت را از حکومت تفکیک و وکالت از سوی مردم را مطرح می کنند، در بوتۀ نقد می نهد. وی در این باره به سخن امام در کتاب البیع استناد می جوید و معتقد است که ایشان همان دلایلی که برای اثبات امامت ارائه شد، درباره ولایت فقیه نیز جاری می دانستند. وی هم چنین از شیخ مفید در کتاب
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 191
«المقنعه» یاد می کند که ولیِّ فقیه را حاکم و منصوب از طرف خداوند می خوانده است، که از سوی ائمه و پیامبر اختیارات ولایی به آنان تفویض شده است.
در بخشی دیگر نویسنده فقاهت را در کنار تدبیر و مدیریتِ سیاسی، شرط ولایت تلقی می کند. بدین سان معتقد است که هر چند فقها متعدد خواهند بود، حاکم سیاسی از میان فقیهان، یک تن بیش نیست.
در بخش پایانی بحث ولایت مطلقۀ فقیه به میان می آید. نویسنده از کسانی انتقاد می کند که این مقوله را با دیکتاتوری مترادف دانسته اند، چرا که در پرتو قانون اساسی، اختیارات و وظایف ولی فقیه تبیین گشته است و اصولاً فقیه در چارچوب شرع ولایت دارد.
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 192