جلوه‏ ای از خلافت الهی

‏‏جلوه ای از خلافت الهی‏

‏‏سید محمدتقی وحیدی بهبودی‏

‏‏ ‏

‏‏بیان خلیفه و خلافت الهی در قرآن کریم، و مصداق عینی – اجتماعی آن در عصر‏‎ ‎‏حاضر محور این مقاله است. نویسنده با اشاره به آیۀ شریفۀ ‏‏«یا داود انا جعلناک خلیفه فی‏‎ ‎‏الارض فاحکم بین الناس بالحق و لاتتبع الهوی»‏‏ می نویسد: از این جا می توان استفاده کرد‏‎ ‎‏که بارزترین وظیفه برای خلیفه پروردگار، حکم به حق و تشکیل حکومت حق می باشد.‏‎ ‎‏حکومتِ حق همان حکومتِ الهی و اسلامی است که بر پایه قوانین الهی استوار است،‏‎ ‎‏لذا در تشکیل آن، زیربنای فقهی لازم است.‏

‏‏نویسنده پاره ای از برجستگی های اخلاقی امام خمینی (احتراز از محرمات، احترام‏‎ ‎‏گذاشتن به علماء، اصرار به تهذیب نفس در کنار تحصیل و تعلیم، تعبد به ظواهر شرعی)‏‎ ‎‏را در پیِ خاطره هایی از یکی از شاگردان امام راحل آورده است.‏

‏‏وی در پایان چنین نتیجه می گیرد: امام خمینی همان فقیهی بود که در بیان حضرت‏‎ ‎‏امیرمؤمنان(ع) ذکر شده است. او در زمان رهبری اش و بحران تاریکی و فشار بر‏‎ ‎‏مسلمانان ایران به جامعه و مردم امید می داد و روحِ توکل را در وجود آنان تقویت می کرد.‏‎ ‎