عدّۀ وطی به شبهه
مراد به وطی به شبهه آن است که کسی نزدیکی کند با زنی به اعتقاد آن که زن خودش هست و زن او نباشد یا عقد کند زنی را به اعتقاد آن که عقد او صحیح است و نزدیکی کند،بعد معلوم شود عقد او صحیح نبوده.
مسأله 1- زنی که با او نزدیکی شده است به شبهه،باید عدّه نگه‌دارد؛چه شوهردار باشد یا نباشد و چه زن و مرد هر دو در اشتباه باشند و چه مرد فقط،و احتیاط واجب عدّه نگاه داشتن است در صورتی که زن فقط در اشتباه بوده.
مسأله 2- عدّه از برای کسی که با او زنا شده است نیست؛چه از زنا آبستن شده باشد یا نه.
مسأله 3- عدّۀ نزدیکی به شبهه مثل عدّۀ طلاق است به تفصیلی که گفته شد.
مسأله 4- زنانی که عدّه ندارند در طلاق مثل یائسه و غیر آن،در این‌جا نیز عدّه ندارند.
مسأله 5- مرد در مدت عدّۀ زن خودش که با او به طور اشتباه نزدیکی شده نمی‌تواند با او نزدیکی کند،و اما دیگر از بهره‌های زن و شوهری را می‌تواند بردارد مثل بوسه و غیر آن.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 387
مسأله 6- نفقۀ این زن در حال عدّه با شوهرش هست؛چه استمتاعات بر او جایز باشد و چه نباشد.
مسأله 7- مردی که با زنی به اشتباه نزدیکی کرده است می‌تواند او را در این عدّه به زنی بگیرد،اگر مانع دیگری نداشته باشد،لکن مردان دیگر نمی‌توانند او را بگیرند.
مسأله 8- زنی را که طلاق دادند به طلاق رجعی-و آن طلاقی است که شوهر می‌تواند در عدّه زن را به نکاح اول خود برگرداند-در حکم زن است؛مادامی که در عدّه است باید مرد نفقه و کسوۀ او را بدهد و مرد و زن از هم ارث می‌برند و خواهر این زن بر مرد حرام است و کفن زن بر مرد است و زکات فطره‌اش با مرد است.
مسأله 9- زنی که به طلاق بائن از مرد جدا شد هیچ‌یک از احکام زوجیت را ندارد؛ چه در عدّه و چه در غیر عدّه.
مسأله 10- در طلاق بائن که گفته شد حکم زوجیت را ندارد،اگر زن از مرد آبستن باشد تا نزاییده از مرد حق نفقه و کسوه و محل سکونت دارد.
مسأله 11- در طلاق بائن و رجعی اگر مرد در حال مرض طلاق بدهد زن خود را و از وقت طلاق تا یک سال به همان مرض بمیرد زن از او ارث می‌برد،و اما اگر بعد از سال بمیرد اگرچه به نصف روز یا کمتر،ارث از او نمی‌برد.
مسأله 12- ارث بردن زن در مسألۀ یازدهم سه شرط دارد: اول: آن که بعد از گذشتن عدّه شوهر نکند. دوم: آن که مرد از این مرض که در آن طلاق داده خوب نشود،پس اگر خوب شد و باز مریض شد و مرد زن از او ارث نمی‌برد،بلی در طلاق رجعی اگر در زمان عدّه بمیرد ارث می‌برد. سوم: آن که طلاق به خواهش زن واقع نشود،پس در طلاق خلع که به خواهش زن است و در طلاق مبارات که با التماس هر دوی آنها است ارث نمی‌برد.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 388