احکام سربریدن و شکار کردن حیوانات

احکام شکار کردن با اسلحه

‏ ‏

احکام شکار کردن با اسلحه

‏         مسأله 2610- اگر حیوان حلال گوشت وحشی را با اسلحه شکار کنند با پنج شرط ‏‎ ‎‏حلال و بدنش پاک است:‏

‏         اول: آن که اسلحۀ شکار مثل کارد و شمشیر برنده باشد،یا مثل نیزه و تیر،تیز باشد ‏‎ ‎‏که به واسطۀ تیز بودن،بدن حیوان را پاره کند و اگر به وسیلۀ دام یا چوب و سنگ و ‏‎ ‎‏مانند اینها حیوانی را شکار کنند پاک نمی‌شود و خوردن آن هم حرام است و اگر ‏‎ ‎‏حیوانی را با تفنگ شکار کنند چنانچه گلوله آن تیز باشد که در بدن حیوان فرو رود و ‏‎ ‎‏آن را پاره کند پاک و حلال است.و اگر گلوله تیز نباشد بلکه با فشار در بدن حیوان فرو ‏‎ ‎‏رود و حیوان را بکشد،یا به واسطۀ حرارتش بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، ‏‎ ‎‏حیوان بمیرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.‏

‏         دوم: کسی که شکار می‌کند باید مسلمان باشد یا بچۀ مسلمان باشد که خوب و بد را ‏‎ ‎‏بفهمد،و اگر کافر یا کسی که اظهار دشمنی با اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم می‌کند،حیوانی را ‏‎ ‎‏شکار نماید،آن شکار حلال نیست.‏

‏         سوم: اسلحه را برای شکار کردن حیوان به کار برد و اگر مثلاً جایی را نشان کند و ‏‎ ‎‏اتفاقاً حیوانی را بکشد،آن حیوان پاک نیست و خوردن آن هم حرام است. ‏


کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 530
‏         چهارم: در وقت به کار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را نبرد ‏‎ ‎‏شکار حلال نمی‌شود،ولی اگر فراموش کند اشکال ندارد.‏

‏         پنجم: وقتی به حیوان برسد که مرده باشد،یا اگر زنده است به اندازۀ سر بریدن ‏‎ ‎‏آن وقت نباشد و چنانچه به اندازۀ سر بریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد ‏‎ ‎‏حرام است.‏

‏         مسأله 2611- اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند،و یکی از آنان مسلمان و دیگری ‏‎ ‎‏کافر باشد یا یکی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نام خدا را نبرد آن ‏‎ ‎‏حیوان حلال نیست.‏

‏         مسأله 2612- اگر بعد از آن که حیوانی را تیر زدند مثلاً در آب بیفتد،و انسان بداند که ‏‎ ‎‏حیوان به واسطۀ تیر و افتادن در آب جان داده،حلال نیست.بلکه اگر شک کند که فقط ‏‎ ‎‏برای تیر بوده یا نه،حلال نمی‌باشد.‏

‏         مسأله 2613- اگر با سگ غصبی یا اسلحۀ غصبی حیوانی را شکار کند،شکار حلال ‏‎ ‎‏است و مال خود او می‌شود ولی گذشته از این که گناه کرده باید اجرت اسلحه یا سگ ‏‎ ‎‏را به صاحبش بدهد.‏

‏         مسأله 2614- اگر با شمشیر یا چیز دیگری که شکار کردن با آن صحیح است با ‏‎ ‎‏شرطهایی که در بالا گفته شد،حیوانی را دو قسمت کنند،و سر و گردن در یک قسمت ‏‎ ‎‏بماند و انسان وقتی برسد که حیوان جان داده باشد،هر دو قسمت حلال است.و ‏‎ ‎‏همچنین است اگر حیوان زنده باشد ولی به اندازۀ سر بریدن وقت نباشد ‏‎[1]‎‏اما اگر به ‏‎ ‎‏اندازه سر بریدن وقت باشد و ممکن باشد که مقداری زنده ‏‎[2]‎‏بماند،قسمتی که سر و ‏


کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 531
‏گردن ندارد حرام،و قسمتی که سر و گردن دارد اگر سر آن را به دستوری که در شرع ‏‎ ‎‏معیّن شده ببرند حلال وگرنه آن هم حرام می‌باشد.‏

‏         مسأله 2615- اگر با چوب یا سنگ یا چیز دیگری که شکار کردن با آن صحیح نیست ‏‎ ‎‏حیوانی را دو قسمت کنند،قسمتی که سر و گردن ندارد حرام است و قسمتی که سر و ‏‎ ‎‏گردن دارد،اگر زنده باشد و ممکن باشد که مقداری زنده بماند،و سر آن را به دستوری ‏‎ ‎‏که در شرع معیّن شده ببرند حلال وگرنه آن قسمت هم حرام می‌باشد.‏

‏         مسأله 2616- اگر حیوانی را شکار کنند،یا سر ببرند و بچه زنده‌ای از آن بیرون آید ‏‎ ‎‏چنانچه آن بچه را به دستوری که در شرع معیّن شده سر ببرند حلال و گرنه حرام ‏‎ ‎‏می‌باشد.‏

‏         مسأله 2617- اگر حیوانی را شکار کنند یا سر ببرند و بچه مرده‌ای از شکمش بیرون ‏‎ ‎‏آورند،چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو یا پشم در بدنش روییده باشد پاک و ‏‎ ‎‏حلال است.‏

‏ ‏

کتابرساله توضیح المسائل آیة الله العظمی بروجردی با حواشی امام خمینی (س)صفحه 532

  • -اگر زنده باشد و به اندازه سر بریدن وقت نباشد آن قسمتی که در آن سر و گردن نیست‌حرام است و قسمت دیگر حلال است.
  • -به احتیاط واجب در این مسأله و مسأله بعد.