[آداب نکاح]

‏‏ ‏

‏‏[آداب نکاح]‏

‏‏مسأله 1- سزاوار است که انسان در زن گرفتن و شوهر اختیار کردن اهتمامش به ‏‎ ‎‏صفات طرفش باشد و شریک عمر خود را شخص شریف نجیب متدین صاحب خلق ‏‎ ‎‏خوب انتخاب کند و نظرش منحصر به مال و جمال نباشد.‏

‏‏مسأله 2- کراهت دارد زن زناکار و زنی که از زنا متولد شده به زنی اختیار کردن.‏

‏‏         مسأله 3- کراهت دارد مرد بدخلق یا فاسق یا شراب خوار را به شوهری انتخاب ‏‎ ‎‏کردن.‏

‏‏         مسأله 4- مستحب است عقد را نزد شاهد واقع کنند و اعلام نمایند و خطبه قبل از ‏‎ ‎‏عقد بخوانند،و کامل‌ترین خطبه‌ها آن است که مشتمل باشد بر حمد خدا و صلوات بر ‏‎ ‎‏رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمۀ هدی علیهم السلام و شهادتین و سفارش به تقوا و دعا به زن و شوهر.‏

‏‏         مسأله 5- مستحب است عروسی در شب واقع شود و مهمانی در شب و روزش ‏
‏‎

‏‏         مسأله 6- مستحب است برای کسی که می‌خواهد پیش عروس برود و وارد بر او ‏‎ ‎‏شود؛چه در شب عروسی باشد و چه در روز آن،چند امر: اول: دو رکعت نماز کند و ‏‎ ‎‏بعد از آن دعایی که رسیده است بخواند. دوم: هر دو طاهر باشند. سوم: شوهر دستش ‏‎ ‎‏را بر پیشانی زن بگذارد و بگوید:«اَللّهُمّ عَلیٰ کِتَابِکَ تَزَوَّجتُهٰا وَفِی امَانَتِکَ اخَذْتُها ‏‎ ‎‏وبِکَلِمَاتِکَ استَحْلَلْتُ فَرجَها فاِنْ قَضَیتَ فِی رَحِمَها شَیئاً فَاجْعَلهُ ذَکَرَاً مُسلِمَاً سَوِیّاً وَلاٰ تَجعَلهُ ‏‎ ‎‏شِرکَ شَیْطٰانٍ».‏

‏‏         مسأله 7- مستحب است مراعات چند امر در هر وقت که مرد با زن نزدیکی می‌کند: ‏

‏‏1-گفتن بسم اللّٰه الرحمن الرحیم.2-طلب کند از خدا پسر پرهیزکار با برکت با ذکاوت ‏‎ ‎‏بی‌عیب.3-با وضو باشد خصوصاً وقتی که زن حامله است.‏

‏‏         مسأله 8- مکروه است چند امر در وقت نزدیکی:1-آن که در شب خسوف قمر و ‏‎ ‎‏روز کسوف شمس باشد.2-روزی که باد سیاه یا زرد می‌وزد و وقت زلزله و مواقع ‏‎ ‎‏دیگر که در کتب مفصله مذکور است.‏

‏‏         مسأله 9- مستحب است که عجله کنند در این که دختر را زود شوهر بدهند و او را ‏‎ ‎‏حفظ کنند به توسط شوهر.‏

‏‏         مسأله 10- جایز است وطی زن و مملوکه از عقب،ولی کراهت شدید دارد،و ‏‎ ‎‏احتیاط مستحب آن است که ترک کند خصوصاً اگر زن راضی نباشد.‏

‏‏         مسأله 11- جایز نیست وطی زن قبل از این که بالغ بشود؛یعنی نه سالش تکمیل ‏‎ ‎‏گردد و فرقی نیست بین این که دائم باشد یا صیغه،و اما بقیۀ کارها از قبیل بوسه زدن و ‏‎ ‎‏دربرگرفتن و چیزهای دیگر مانعی ندارد.‏

‏‏         مسأله 12- اگر چنانچه قبل از تکمیل شدن نه سال با او نزدیکی کرد چنانچه ‏‎ ‎‏افضاء(پارگی)نشود،غیر از گناه چیز دیگری بر او نیست،و اما اگر افضاء شود به این ‏
‏‎

‏‏         مسأله 13- در عین این که زن در اثر افضاء حرام ابدی است باز او زن انسان است و ‏‎ ‎‏احکام دیگری که برای زناشویی هست از بین نمی‌رود مثل ارث بردن از هم و حرام ‏‎ ‎‏بودن زن پنجم اگر عقدی باشند و حرام بودن خواهرزن و غیر اینها.‏

‏‏         مسأله 14- جایز نیست ترک کردن وطی زن بیش از چهار ماه،مگر این که راضی ‏‎ ‎‏باشد و فرقی نیست بین عقدی و صیغه و چنانچه مرد عذری داشته باشد مثل این که ‏‎ ‎‏خوف ضرر دارد بر خودش یا بر زن،در این صورت مانعی نیست که تا عذر هست ‏‎ ‎‏ترک کند.‏

‏‏         مسأله 15- جایز است که مرد در وقتی که دارد منی از او خارج می‌شود دوری کند ‏‎ ‎‏از زن و نگذارد که منی او در رحم زن بریزد؛ولو این که زن راضی نباشد و فرقی بین ‏‎ ‎‏عقدی و صیغه نیست و نطفه هم دیه ندارد.‏

‏‏         مسأله 16- جمیع لذت‌ها که ممکن است از زن بردن،برای مرد جایز است و نظر ‏‎ ‎‏کردن هر کدام به جمیع بدن دیگری مانعی ندارد؛چه آن که ظاهر است و چه آن ‏‎ ‎‏موضعی که باطن است.‏

‏‏         مسأله 17- هر یک از مرد و زن می‌توانند نظر کنند به اعضا و جوارح مماثل ‏‎ ‎‏خودشان به این که مرد به مرد نگاه کند و زن به زن،مگر عورت که نظر به او حرام ‏‎ ‎‏است،پس این که در این زمانه متداول است که زن‌ها از یکدیگر پرهیز نمی‌کنند و در ‏‎ ‎‏حمام‌ها لنگ نمی‌بندند به خیال این که عیبی ندارد درست نیست و حرام است.و مراد ‏‎ ‎‏از عورت جلو و عقب است،حتی بر مرد حرام است نظر کردن به بیضه‌های مرد دیگر.‏

‏‏         مسأله 18- نظر کردن مرد به بدن و روی مرد دیگر اگر چنانچه از روی ریبه و لذت ‏‎ ‎‏باشد حرام است.‏

‏
‏‎

‏‏         مسأله 20- برای زن جایز است نظر کردن به غیر از عورت مرد محرم به او مثل پدر ‏‎ ‎‏و برادر و غیر آنها؛اگر چنانچه از روی سوء نیت و لذت نباشد.‏

‏‏         مسأله 21- جایز نیست که مرد نظر کند به غیر از دست و صورت زن نامحرم و ‏‎ ‎‏همچنین به دست و صورتش اگر از روی ریبه و لذت باشد،و اما اگر چنانچه به این ‏‎ ‎‏قصد نباشد پس احتیاط آن است که نگاه نکند.‏

‏‏         مسأله 22- جایز نیست برای زن نظر کردن به بدن مرد ولکن به صورت او مانعی ‏‎ ‎‏ندارد.‏

‏‏         مسأله 23- جایز نیست برای مرد که مس کند بدن زن نامحرم را حتی دست و ‏‎ ‎‏صورت او را مگر آن که از روی دستکش و پارچه باشد،به شرط آن که قصد سوئی ‏‎ ‎‏نداشته باشد و دست زن را فشار ندهد،و همچنین است مس کردن زن،مرد نامحرم را.‏

‏‏         مسأله 24- جایز است نظر کردن و لمس نمودن مرد زن را و زن مرد را اگر چنانچه ‏‎ ‎‏ضرورت اقتضا کند و دفع ضرر متوقف بر او باشد،مثل علاج کردن و نجات دادن ‏‎ ‎‏از غرق شدن و سوختن،و باید اختصار شود به آن مقداری که مورد ضرورت و ‏‎ ‎‏حاجت است.‏

‏‏         مسأله 25- واجب است بر زنان که خود را بپوشانند از مردان نامحرم،ولی واجب ‏‎ ‎‏نیست بر مردان پوشانیدن خودشان را از زنان،ولو این که آنها تعمد داشته باشند برای ‏‎ ‎‏نگاه کردن به بدن آنان.‏

‏‏         مسأله 26- بچگان و کودکان؛چه دختر باشند و چه پسر،در حکم حیواناتند از ‏‎ ‎‏جهت نظر کردن و لمس نمودن،مگر آن که از روی شهوت باشد.‏

‏‏         مسأله 27- مانعی نیست برای زنان نظر کردن به بدن پسران نابالغ و واجب نیست بر ‏
‏‎

‏‏         مسأله 28- نظر کردن به زنان اهل ذمه،بلکه همۀ کفار مانعی ندارد،به شرط آن که ‏‎ ‎‏خوف واقع شدن در حرام نباشد.‏

‏‏         مسأله 29- کسی که می‌خواهد زن بگیرد می‌تواند به آن زن قبل از عقد نگاه کند به ‏‎ ‎‏شرط آن که مقصود تلذذ نباشد،و اما اگر می‌داند که قهراً لذت حاصل خواهد شد ‏‎ ‎‏مانعی ندارد.چنانچه مانعی ندارد تکرار نظر کردن اگر چنانچه از نگاه اول اطلاعی ‏‎ ‎‏حاصل نشد.و احتیاط واجب است که مقصودش از نظر کردن اطلاع بر حال زنی باشد ‏‎ ‎‏که می‌خواهد او را بگیرد نه آن که مقصود از نگاه کردن پیدا کردن زن مناسب باشد.و ‏‎ ‎‏شرط است که احتمال بدهد به نگاه کردن اطلاعش بر حال زن بیشتر می‌شود.‏

‏‏         مسأله 30- جایز است گوش کردن به صدای زن نامحرم اگر از روی شهوت و ریبه ‏‎ ‎‏نباشد،چنانچه جایز است برای زن که صدای خودش را بلند کند به طوری که مرد ‏‎ ‎‏نامحرم بشنود به شرط آن که ترس از فتنه در کار نباشد.‏

‏‏         مسأله 31- حرام است بر زن صدای خود را لطیف و نازک کند و طوری صحبت ‏‎ ‎‏کند که مهیّج شهوت باشد،و احتیاط مستحب است برای جوانان از زنان،بلکه همگی ‏‎ ‎‏ایشان که ترک گفتگو کنند با مردان،مگر در حال ضرورت.‏

‏‏ ‏

‏‎